«زیرمیزی» ظلم به تاریخ پزشکی ایران است
رئیس کل سازمان نظامپزشکی کشور گفت: ترویج و تمرکز بر پدیده «زیرمیزی» حقیقتاً بیانصافی و ظلم به تاریخ پزشکی کشور و به جامعه پزشکی سالم است.
محمد رئیسزاده در گفتوگو با خبرگزاری فارس اظهار داشت: موضوع «زیرمیزی» یکی از مظاهر ظلم سیستماتیک به جامعه پزشکی کشور است. نخستین قربانی این پدیده خودِ جامعه پزشکی و اعتبار پزشکی کشور است. متأسفانه آنچه باید بهعنوان ظلمی سیستماتیک به جامعه پزشکی شناخته شود، در عمل موجب آسیب به جامعه پزشکی سالم شده است؛ یعنی بخش سالمِ جامعه پزشکی بهعنوان قربانیِ این مسئله معرفی میشود. چه در واقعیت و چه در فضای رسانهای، موضوع «زیرمیزی» ترکیبی از بخشهایی واقعی و بخشهایی ساخته و پرداخته رسانههاست؛ اما در هر دو بُعد به نظر من جامعه پزشکی بیگناه قربانی و مظلوم واقع شده است.
رئیسزاده ادامه داد: این موضوع، ظلمی تاریخی به طب و تاریخ پزشکی ایران است. ما دارای تاریخی تمدنساز و پرافتخار در حوزه پزشکی هستیم که در سطح بینالمللی نیز موجب سربلندی بوده است؛ ترویج و تمرکز بر پدیده «زیرمیزی» حقیقتاً بیانصافی و ظلم به تاریخ پزشکی کشور و به جامعه پزشکی سالم است. از منظر مدیریتی نیز این مسئله، نشانهای از حکمرانی غیردانشمدارانه محسوب میشود. وی افزود: سالهاست موضوع «زیرمیزی» در رسانهها و تریبونها مطرح است؛ اما آیا این مسئله حل شده یا حل خواهد شد؟ پاسخ منفی است؛ زیرا رسانهها به میزان فعلی و حتی ده برابر این حجم به معلولها میپردازند، در حالی که باید علتها مدنظر قرار گیرد. تا زمانی که زیرمیزی بهصورت واقعی، منطقی و با تمرکز بر علل ریشهای بررسی نشود، تکرار صرف لفظ زیرمیزی هیچ راهحلی تولید نخواهد کرد. علت اصلی چیست؟ علت اقتصاد ناسالم نظام سلامت کشور است. چرا اقتصاد سلامت نابسامان است؟ چون سامانه بهدرستی عمل نمیکند یا قانون ضعیف است یا قوانین موجود اجرا نمیشوند.
رئیس کل سازمان نظامپزشکی اظهار داشت: ما قصد داریم یک نظام را در کشور مدیریت کنیم؛ نظامی که باید توسط حکومت تنظیم و هدایت شود. بهجای آنکه نگاه خود را معطوف به زیرساختهای حکمرانی در حوزه سلامت کنیم، معطوف به تخلفات فردی و موضوعات رسانهای شدهایم. لذا جمعبندی سخن این است که موضوع «زیرمیزی» بهصورت عملی به یک خودویرانگری تبدیل شده است. قسمت سالم جامعه پزشکی سرکوب، منکوب و تضعیف میشود و همزمان قسمت ناسالم رشد و فربه میگردد. این وضعیت بسیار خطرناک است؛ چرا که با دستان خود، بخش سالمِ جامعه پزشکی را تحقیر و تضعیف میکنیم، اما برای مهار بخش ناسالم هیچ اقدام مؤثری انجام نمیدهیم. ما از ابزار «زیرمیزی» و بهانه آن، برای تخریب عمدتاً بخش سالم جامعه پزشکی استفاده میکنیم، در حالی که از همان بهانه برای کنترل و مهار بخش ناسالم بهرهگیری نمیشود.