هدف؛ خدا(حدیث دشت عشق)

بسیجی شهيد رضا محمدی علی‌آبادی، معروف به رضا قمی در تاریخ ۱۴ اردیبهشت سال ۱۳۳۹ در روستای علی‌آباد از توابع اردستان چشم به جهان گشود. با اوج گرفتن قیام مردم قم علیه رژیم ستمشاهی، به طور چشمگیری در تظاهرات مردمی شرکت می‌کرد، طوری که یک بار به دست شهربانی قم دستگیر و مدتی بازداشت شد. پس از پیروزی انقلاب اسلامی و با شکل‌گیری کمیته اسلامی، با بسیج و کمیته‌های انقلاب همکاری می‌کرد. با آغاز جنگ تحمیلی علیه جمهوری اسلامی ایران، همراه با عشایر باختران عازم جبهه شد و در سومار، گیلان‌غرب و سرپل‌ذهاب، در سمت دیده‌بان به دفاع از میهن اسلامی اهتمام ورزید. شهید محمدی علی‌آبادی اهل سجده‌های طولانی بود، خانواده را به رعایت حجاب و دستورات اسلامی سفارش می‌کرد و هنگامی که به مرخصی می‌آمد، زودتر از موعد به جبهه بازمی‌گشت و می‌گفت: «نمی‌توانم ببینم رزمندگان غیور با دشمنان اسلام نبرد می‌کنند و من در مرخصی باشم.» شهید رضا محمدی علی‌آبادی سرانجام در روز دوم اسفند سال ۱۳۶۱، هنگامی که ۲۲ سال سن داشت، در تپه دوقلو منطقه قصرشیرین بر اثر اصابت ترکش خمپاره به سرش، به فوز عظیم شهادت نائل آمد و پیکر پاکش در گلزار شهدای علی بن جعفر(ع) شهر مقدس قم آرام گرفت. شهید محمدی علی‌آبادی در یکی از نامه‌هایش، پس از تقدیم درود بر امام خمینی و شهیدان و رزمندگان، چنین نوشته است: «‌ای خدای مهربان، از تو می‌خواهیم که به همه ما خلوص نیت عطا کنی و ما را به خودمان وا نگذاری که از یاد تو برویم. خدایا به ما خلوص نیت عطا کن تا هر کاری که می‌کنیم برای تو باشد و عبادتی که می‌کنیم برای تو باشد و حرکتی که می‌کنیم به خاطر رضایت تو باشد و فقط هدفمان خدا باشد.»