کد خبر: ۳۱۸۴۳۸
تاریخ انتشار : ۲۶ شهريور ۱۴۰۴ - ۱۹:۳۴

بحران قریب‌الوقوع برق در آمریکا

اشاره: آمریکا با بحران گسترده برق روبه‌رو است. این را «برایان دیز»، عضو مؤسسه نوآوری در مؤسسه فناوری ماساچوست در «فارن افرز» نوشته است. وی در این مقاله تاکید می‌کند رشد سریع تقاضا برای برق بسیار بیشتر از افزایش ظرفیت تولید بوده است. به گفته وی استفاده از برق پس از دو دهه رکود، اکنون سریع‌ترین رشد خود را از زمان جنگ جهانی دوم تجربه می‌کند. این افزایش تقاضا به دلیل گسترش صنایع پرمصرف مانند تولید نیمه‌هادی‌ها، مراکز داده و خودروهای برقی است. انتظار می‌رود تقاضای برق تا دهه آینده ۱۸درصد در آمریکا افزایش یابد، رقمی معادل مجموع مصرف ایالت‌های بزرگ کالیفرنیا، نیویورک و تگزاس. با این حال به گفته وی ساخت نیروگاه‌های جدید به تنهائی قادر به تامین این نیاز نیست؛ مشکلات زنجیره تامین، تأخیر در مجوزها و صف طولانی متقاضیان اتصال به شبکه مانع از سرعت بخشیدن به این فرآیند شده‌اند. در مقابل این پژوهشگر تاکید می‌کند استفاده بهینه از زیرساخت‌های موجود می‌تواند راه‌حلی مؤثر و کم‌هزینه باشد. به طور متوسط، نیمی از ظرفیت برق موجود در آمریکا در هر زمان بیکار است. ارتقاء فناوری‌ها مانند باتری‌های ذخیره‌سازی، حسگرها و نرم‌افزارهای مدیریت انرژی می‌تواند بهره‌وری را افزایش دهد و هزینه‌ها را کاهش دهد. نمونه موفقی از این رویکرد به گفته وی در تگزاس دیده می‌شود که با رشد ۲۰درصدی تقاضا، نه‌تنها از بحران انرژی جلوگیری کرده بلکه قیمت‌ها را کاهش داده و قابلیت اطمینان شبکه را بالا برده است. تگزاس با استفاده از استراتژی‌های متنوع شامل اتصال سریع نیروگاه‌ها، نصب باتری‌های ذخیره انرژی، و تشویق مصرف‌کنندگان بزرگ به مدیریت مصرف، رکوردهایی در سرعت اتصال و ظرفیت جدید برق ثبت کرده است. علاوه‌بر این، سیستم‌های تولید انرژی در خانه‌ها و کسب‌وکارها که به شبکه متصل هستند می‌توانند به عنوان نیروگاه‌های توزیع شده عمل کنند و نیاز به ساخت زیرساخت‌های جدید را کاهش دهند. همچنین فناوری‌های پیشرفته برای افزایش ظرفیت خطوط انتقال برق موجود، بدون نیاز به ساخت خطوط جدید، می‌توانند میلیاردها دلار صرفه‌جویی ایجاد کنند. در ادامه ترجمه کامل این مقاله را که می‌تواند برای مدیریت بحران انرژی در کشورمان نیز مفید باشد با هم مرور می‌کنیم.
سرویس خارجی کیهان

کمبود انرژی در آمریکا
ایالات‌متحده با کمبود انرژی‌ای در مقیاسی تاریخی رو‌به‌رو است. پس از تقریباً ۲۰ سال ثبات در مصرف، حالا مصرف برق با سریع‌ترین نرخ از زمان جنگ جهانی دوم افزایش می‌یابد. اقتصاد آمریکا بیش از پیش به برق؛ برای گرمایش و سرمایش خانه‌ها، تأمین انرژی کسب‌وکارها و کارخانه‌ها و حرکت خودروها، کامیون‌ها و اتوبوس‌ها وابسته شده است و کارخانه‌های جدید تولید نیمه‌رساناها و مراکز داده‌ای که زیرساخت جاه‌طلبی‌های هوش مصنوعی کشور هستند، مصرف برق بی‌سابقه‌ای دارند. در مجموع، در دهه آینده، سازمان مستقل نظارت بر قابلیت اطمینان شبکه برق آمریکای شمالی (NERC) پیش‌بینی می‌کند که تقاضای برق در سطح ملی ۱۸درصد نسبت به امروز افزایش یابد که تقریباً معادل مجموع مصرف فعلی کالیفرنیا، نیویورک و تگزاس است.
افزایش تقاضای برق به خودی خود مشکل‌ساز نیست و نشان‌دهنده پیشرفت‌های فناورانه‌ای است که برق‌رسانی می‌تواند به ارمغان آورد. اما این افزایش تقاضا در حال حاضر باعث افزایش قیمت برق و فشار بر شبکه شده است. بدون اقدام سریع، مصرف‌کنندگان هزینه‌های بیشتری خواهند پرداخت، کسب‌وکارها رقابت‌پذیری کمتری خواهند داشت و آمریکا ممکن است جایگاه خود را در نوآوری فناوری و تولید پیشرفته از دست بدهد.
اگرچه آمریکا باید نیروگاه‌های جدید بسازد، اما این نیروگاه‌ها به تنهائی نمی‌توانند به سرعت کافی برق تولید کنند تا پاسخگوی افزایش شدید تقاضا باشند. راه‌حل دیگری اما به راحتی در دسترس است: استفاده بیشتر و بهینه‌تر از سیستم برق موجود. زیرساخت‌های انرژی آمریکا ظرفیت بیشتری برای تولید برق دارند. به طور متوسط، حدود نیمی از زیرساخت‌های برق در هر لحظه بدون استفاده باقی می‌مانند. دلیل این امر این است که سیستم برق آمریکا برای لحظات اوج مصرف شدید- مثل روزهای بسیار گرم یا سرد که نیاز به برق به بالاترین حد می‌رسد- طراحی شده، نه برای تأمین برق به مصرف‌کنندگان به ارزان‌ترین و کارآمدترین روش.
فناوری لازم برای افزایش بهره‌وری از سیستم برق موجود هم اکنون موجود است. باتری‌ها می‌توانند برق اضافی را ذخیره کنند، حسگرها می‌توانند میزان انتقال برق در سیم‌ها را افزایش دهند و نرم‌افزارها می‌توانند منابع انرژی پراکنده در خانه‌ها و ساختمان‌ها را مانند نیروگاه‌ها با هم هماهنگ کنند. شرکت‌های برق، انرژی و اپراتورهای شبکه باید تمرکز خود را از حداکثر تولید انرژی به بهبودهایی معطوف کنند که قیمت‌ها را کاهش داده و قابلیت اطمینان را برای مصرف‌کنندگان افزایش دهند. در شرایط افزایش قیمت‌ها و فشارهای کلان اقتصادی، سیاست‌گذاران و فعالان حوزه انرژی باید با اتخاذ اصلاحات ساده و مستقیم در شرکت‌های برق و بازارهای انرژی، پاسخ مناسبی به این شرایط سیاسی بدهند که به نفع مصرف‌کنندگان و اقتصاد کلی کشور خواهد بود.
افزایش شدید قیمت برق
دهه‌هاست که ایالات‌متحده از مزیت نسبی در حوزه انرژی بهره‌مند بوده است. قیمت برق برای کاربران صنعتی تقریباً نصف قیمت برق رقبای اروپایی بود و خانوارها و کسب‌وکارهای آمریکایی از منابع گسترده انرژی کشور بهره‌مند می‌شدند.
با این حال، افزایش شدید تقاضا برای برق به سرعت باعث افزایش قیمت انرژی در سراسر آمریکا شده است. قیمت خرده‌فروشی برق در سال ۲۰۲۵ تقریباً دو برابر نرخ تورم کلی افزایش یافته است. در نیمه اول سال، شرکت‌های برق درخواست یا تأیید افزایش نرخ بی‌سابقه‌ای به مبلغ ۲۹ میلیارد دلار داشته‌اند، که به معنای افزایش قبوض برق برای مصرف‌کنندگان در سال‌های آینده است. شرکت « PJM »، اپراتور شبکه منطقه‌ای که از میشیگان تا ویرجینیا خدمات‌رسانی می‌کند، اعلام کرده است که ۶۷ میلیون آمریکایی در این منطقه شاهد افزایش ۲۰ تا ۳۰درصدی قبض برق خود در سال آینده خواهند بود. مصرف‌کنندگان پیش از این نیز درد این افزایش قیمت را احساس کرده‌اند؛ در یک نظرسنجی توسط «پاور لایز» یک سازمان غیرانتفاعی آموزش مصرف‌کننده که‌آوریل(فروردین ماه ) انجام شد دو سوم آمریکایی‌ها گفته‌اند که قبوض خدماتی منبعی از فشار مالی برای آن‌ها است. 
در حالی که قیمت‌ها افزایش یافته‌اند، قابلیت اطمینان شبکه کاهش یافته است. بازارهای برق آمریکا توانایی ذخیره برق اضافی کافی برای جلوگیری از خاموشی در زمان افزایش شدید تقاضا، مانند روزهای بسیار گرم یا سرد، را ندارند. امسال، انتظار می‌رود که در ۹ بازار از ۱۳ بازار برق ایالات‌متحده، سطح قابلیت اطمینان به زیر حد بحرانی برسد، یعنی سطحی که ذخیره برق اضافی برای جلوگیری از قطعی کافی محسوب می‌شود.
این ترکیب افزایش قیمت‌ها و کاهش قابلیت اطمینان، تهدید مستقیمی برای امنیت ملی و رقابت اقتصادی آمریکا است. اقتصاد جهانی وارد دوره‌ای شده است که چند صنعت فناوری‌محور جدید یا به‌سرعت در حال رشد، از جمله هوش مصنوعی، فناوری‌های نوآورانه انرژی و نیمه‌رساناهای پیشرفته، محرک رشد اقتصادی خواهند بود. پیشتازی در این بخش‌ها نیازمند سیستمی برق است که بتواند این صنایع را تأمین کند. چین، رقیب اصلی آمریکا در بسیاری از این حوزه‌ها، به‌ عنوان بخشی از برنامه بلندمدت خود برای تأمین بخش بیشتری از اقتصادش با برق، سرمایه‌گذاری عظیمی در تولید برق کرده است.
خبر خوب این است که آمریکا در سال ۲۰۲۴ نزدیک به ۵۰ گیگاوات ظرفیت جدید برق اضافه کرده است که بالاترین میزان در بیش از دو دهه گذشته است. اما حتی با این سرعت رکوردشکن، تولید برق جدید به تنهائی نمی‌تواند با افزایش تقاضا همگام شود، به‌دلیل مشکلات زنجیره تأمین و موانع قانونی. نیروگاه‌های جدید گاز طبیعی تا دهه ۲۰۳۰ به تأخیر افتاده‌اند، زیرا صف انتظار برای توربین‌های گاز طبیعی به ۵۰ ماه رسیده است و نیروگاه‌های جدید هسته‌ای بیش از یک دهه طول می‌کشد تا راه‌اندازی شوند. انرژی‌های تجدیدپذیر ارزان‌تر و سریع‌تر نصب می‌شوند، اما گرفتن مجوز برای تأسیسات و خطوط انتقال بزرگ ممکن است سال‌ها طول بکشد. صف انتظار اتصال منابع انرژی به شبکه برق به ۲۶۰۰ گیگاوات رسیده است که دو برابر اندازه فعلی شبکه است. قانون اخیر مالیات و هزینه‌کرد واشنگتن، معروف به «یک لایحه بزرگ و زیبا»، همچنین هزینه‌ها را با کاهش مشوق‌های فدرال برای منابع جدید انرژی تجدیدپذیر افزایش داده است.
از کمیت به کیفیت
آمریکا می‌تواند‌، بدون نیاز به فناوری‌های فضائی، افق‌های زمانی طولانی یا هزینه‌های سنگین به تقاضای شگفت‌انگیز برق پاسخ دهد. زیرا حتی بهبودهای متوسط در بهره‌وری از زیرساخت‌های انرژی موجود می‌تواند دستاوردهای بزرگی به همراه داشته باشد. افزایش پنج درصدی در استفاده از زیرساخت برق موجود کشور معادل تولید برق تقریبی ۶۰ نیروگاه جدید گاز طبیعی خواهد بود.
اگرچه افزایش بهره‌وری از زیرساخت‌های موجود ممکن است واضح به نظر برسد، اما برخلاف طراحی سیستم تاکنون بوده است. در قرن بیستم، با فناوری‌های محدود تولید انرژی و روش‌های اندک برای بهبود آسان بهره‌وری، هدف ساخت بیشترین تعداد نیروگاه‌های جدید بود. سیاست‌گذاران به شرکت‌های برق، که انحصار منطقه‌ای برق را در اختیار دارند و سودشان توسط ناظران تنظیم می‌شود، بر‌اساس میزان سرمایه‌گذاری جدیدشان پاداش می‌دادند نه عملکرد سیستم. طی دو دهه گذشته، توسعه‌دهندگان انرژی نیز عمدتاً رویکرد «نصب کن و فراموش کن» را اتخاذ کرده‌اند: حداکثر سرمایه‌گذاری اولیه را انجام می‌دهند ولی هزینه‌های نگهداری و سرویس‌های مستمر را نادیده می‌گیرند. نتیجه، سیستمی است که هم ناکارآمد و هم کم‌استفاده است. داده‌های «فدرال رزرو» نشان می‌دهد درصد منابع تولید برق که به طور متوسط استفاده می‌شوند در دهه گذشته ده درصد کاهش یافته است. عملکرد نیز افت کرده است؛ قطعی برق از سال ۲۰۱۳ تا ۲۰۲۳ به میزان ۶۰ درصد افزایش یافته است.
سیستم برق به دلیل اینکه شرکت‌های برق و انرژی بابت بهبود بهره‌وری سیستم موجود یا به‌کارگیری فناوری‌های نوین که می‌تواند سیستم‌های قدیمی را منسوخ کند، پاداش نمی‌گیرند، عملکرد مناسبی ندارد. در عوض، این شرکت‌ها تشویق می‌شوند که به جای پیدا کردن ارزان‌ترین و بهینه‌ترین راه‌حل، دنبال سود از ساخت نیروگاه‌های جدید باشند. اما وقتی سیاست‌گذاران مشوق‌ها را تغییر داده و موانع قانونی را برمی‌دارند، سیستم‌های برق بهتر کار می‌کنند. تگزاس نمونه‌ای از اجرای درست این موضوع است.
الگوی موفق تگزاس
از سال ۲۰۲۱، تقاضای برق در تگزاس به دلیل رشد جمعیت بی‌سابقه، افزایش کارخانه‌های پرمصرف انرژی و ساخت مراکز داده جدید تقریباً ۲۰درصد افزایش یافته است. پیش‌بینی می‌شود که تقاضای اوج برق تا پایان دهه دو برابر شود. با وجود این رشد، تگزاس با بحران انرژی مواجه نیست. قیمت برق کاهش یافته و قابلیت اطمینان شبکه افزایش یافته است. تگزاس از استراتژی «همه گزینه‌ها» برای افزایش ظرفیت برق استفاده کرده است. این شامل اتصال سریع نیروگاه‌های جدید به شبکه، نصب باتری برای ذخیره برق ارزان و پاک و استفاده از آن هنگام افزایش تقاضا، و الزام کاربران بزرگ به انعطاف‌پذیری در مصرف برق است تا سیستم از ظرفیت موجود بهینه بهره ببرد بدون اینکه فشار بیش از حد تحمل شود. پیش‌بینی می‌شود تگزاس در سال ۲۰۲۵ پایین‌ترین قیمت عمده‌فروشی برق را در آمریکا داشته باشد و تاکنون در تابستان امسال خاموشی نداشته است. برخلاف سایر مناطق که نیروگاه‌های جدید باید سال‌ها منتظر بمانند تا به شبکه متصل شوند، اپراتور شبکه تگزاس، شورای قابلیت اطمینان برق تگزاس (ERCOT)، از مدل «اتصال و مدیریت» استفاده می‌کند که نیروگاه‌های جدید را به‌سرعت به شبکه متصل کرده و سپس از طریق مدیریت زمان واقعی، ترافیک شبکه را کنترل می‌کند. به این ترتیب، تگزاس سریع‌ترین اتصال منابع جدید برق را در آمریکا دارد. اپراتور « ERCOT » درخواست‌های اتصال نیروگاه‌ها را تقریباً دو برابر سریع‌تر از همتایانش پردازش می‌کند. بین ۲۰۲۱ تا ۲۰۲۳، تگزاس حداقل ۷۰درصد ظرفیت بیشتری نسبت به سایر بازارها اضافه کرده که بیشتر آن انرژی پاک و ارزان است. تگزاس در این مدت نزدیک به ۴۰ گیگاوات ظرفیت جدید انرژی پاک افزوده است که برای تأمین برق کل ایالت نیویورک کافی است.
تگزاس همچنین سریع‌ترین بازار در زمینه ذخیره‌سازی انرژی است: سال گذشته، این ایالت ظرفیت باتری بیشتری نسبت به کالیفرنیا نصب کرد که می‌تواند برق خورشیدی و بادی اضافی روز را ذخیره کرده و هنگام غروب به مصرف‌کنندگان تحویل دهد. اکنون تگزاس بیش از ۱۲ گیگاوات ظرفیت باتری دارد که می‌تواند این نوسانات تولید انرژی پاک را جبران کند.
تگزاس دریافته است که استفاده از برق در زمان‌های متفاوت می‌تواند به اندازه افزودن ظرفیت تولید جدید کارآمد باشد. علاوه‌بر گسترش ظرفیت باتری، اوایل امسال قوه مقننه ایالتی تگزاس قانونی دوحزبی را تصویب کرد که به اپراتور شبکه برق این ایالت اجازه می‌دهد مراکز داده و سایر مصرف‌کنندگان بزرگ انرژی را تشویق کند تا در لحظات اوج تقاضا مصرف خود را جابه‌جا کنند یا در صورت لزوم، آن‌ها را به این کار ملزم سازد. این برنامه می‌تواند تا 15 گیگاوات ظرفیت آزاد کند، که تقریبا معادل کل تقاضای برق شهر هیوستون است. در سطح ملی، برآوردها نشان داده‌اند که اگر مصرف‌کنندگان پرمصرفی مانند مراکز داده تنها کمتر از نیم درصد از زمان مصرف خود را جابه‌جا کنند، ظرفیت مؤثر تولید برق در ایالات‌متحده می‌تواند بدون نیاز به ایجاد زیرساخت‌های جدید، تا ده درصد افزایش یابد.
گزینه‌های دیگر
علاوه ‌بر راهکارهای تگزاس، یکی دیگر از روش‌های افزایش ظرفیت برق، استفاده از سیستم‌های انرژی موجود در خانه‌ها و کسب‌وکارهای سراسر کشور است. میلیون‌ها ژنراتور، پنل خورشیدی، باتری و سیستم‌های گرمایش و سرمایش در خانه‌ها و مشاغل وجود دارد که انرژی تولید، ذخیره یا مصرف می‌کنند. زمانی که این سیستم‌ها به هم متصل شده و هماهنگ عمل کنند، می‌توانند مانند یک نیروگاه ساخته شده از فناوری به جای فولاد و بتن عمل کنند.
ایده‌ «نیروگاه توزیع‌شده» جدید نیست. از دهه ۱۹۷۰، وقتی آمریکا با بحران‌های انرژی مواجه بود، شرکت‌های برق در ایالاتی مانند نیوهمپشایر از طریق تماس تلفنی و سوئیچ‌های فیزیکی، هزاران آبگرم‌کن را برای مدیریت تقاضای برق هماهنگ می‌کردند. امروزه با فناوری‌های ساده مانند وای‌فای و بلوتوث، اتصال این سیستم‌ها آسان‌تر شده است. اتصال این سیستم‌ها به شبکه برق بسیار سریع‌تر و ارزان‌تر از ساخت یک نیروگاه جدید است، زیرا این سیستم‌ها پیش از این نصب و هزینه‌شان پرداخت شده است.
مطالعات نشان داده‌اند که یک نیروگاه توزیع‌شده‌ ساده می‌تواند برق را ۴۰درصد ارزان‌تر از یک نیروگاه گاز طبیعی معمولی تامین کند. در نیویورک، سرمایه‌گذاری ۲۰۰ میلیون دلاری شرکت انرژی«ConEdison » در استفاده از منابع انرژی توزیع‌شده به آن اجازه داد تا ۱.۲میلیارد دلار هزینه ارتقای زیرساخت‌های فیزیکی را حذف کند. این صرفه‌جویی‌ها باعث می‌شود مصرف‌کنندگان از افزایش نرخ برق محافظت شوند، چون نیازی به بهبود تجهیزات محلی مانند تیرها، سیم‌ها و پست‌های برق نیست که طی یک دهه گذشته اصلی‌ترین عامل افزایش قیمت برق در آمریکا بوده‌اند. پیش‌بینی وزارت انرژی آمریکا نشان می‌دهد که اگر نیروگاه‌های توزیع‌شده توسعه یابند، می‌توانند تا سال ۲۰۳۰ میلادی ۱۰۰درصد رشد پیش‌بینی شده تقاضای برق کشور را تامین کنند.
ضرورت استفاده از فناوری‌های پیشرفته
برای پاسخ به افزایش تقاضای برق، نیاز است که زیرساخت‌های انتقال و توزیع برق توسعه یابند تا برق از محل تولید به مصرف‌کنندگان برسد. اما ساخت خطوط انتقال برق با ولتاژ بالا تقریباً متوقف شده است: میانگین سالانه ساخت این خطوط بین ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۴ حدود ۱۷۰۰ مایل بود، اما در سال ۲۰۲۳ فقط ۵۵ مایل ساخته شده است. این مشکل باعث ترافیک در شبکه و افزایش هزینه‌های برق مصرف‌کنندگان به میزان ۱۱.۵ میلیارد دلار در سال ۲۰۲۳ شده است.علاوه ‌بر ساخت خطوط جدید، افزایش ظرفیت خطوط موجود با استفاده از فناوری‌های پیشرفته و اثبات شده می‌تواند هر سال میلیاردها دلار در هزینه‌های برق صرفه‌جویی کند. سیم‌های پیشرفته می‌توانند دو برابر برق بیشتری نسبت به گذشته حمل کنند. حسگرها و نرم‌افزارهای نصب شده روی سیم‌ها می‌توانند جریان برق را تنظیم کرده و ظرفیت خطوط را تا ۲۰درصد یا بیشتر افزایش دهند، زیرا اجازه می‌دهند سیم‌ها در شرایط آب و هوائی مناسب برق بیشتری را به صورت ایمن منتقل کنند. این به‌روزرسانی‌ها نیازمند مجوزهای طولانی و پیچیده ساخت نیستند و می‌توانند در عرض چند ماه و با هزینه‌ای بسیار کمتر از ساخت خطوط جدید انجام شوند.
فناوری‌های پیشرفته انتقال برق از دهه‌ها پیش وجود داشته و در کشورهای مختلف جهان به کار گرفته شده‌اند. آزمایش‌های واقعی نشان داده‌اند که این فناوری‌ها در آمریکا نیز موفق هستند. مثلاً نصب حسگرهای شبکه در ایالت‌های ایندیانا و اوهایو فقط ۹ ماه طول کشید، ظرفیت شبکه را بیش از ۵۰ درصد افزایش داد و هزینه آن تنها یک درصد هزینه ساخت خطوط جدید بود. سایر ایالت‌ها نیز به پتانسیل این فناوری‌ها پی برده‌اند؛ مثلاً در مونتانا، مجلس قانون‌گذاری به طور یکپارچه قانونی برای تشویق شرکت‌های برق به نصب سیم‌های پیشرفته تصویب کرده است.
بحران انرژی پیشِ‌رو مستلزم آن است که سیاست‌گذاران فدرال، منطقه‌ای  و ایالتی اصلاحاتی را در پیش گیرند که منافع مصرف‌کنندگان را در اولویت قرار دهد و به راه‌حل‌های کارآمد مجال برتری بدهد. در واشنگتن، نهاد مسئول نظارت بر سیستم برق ایالات‌متحده، یعنی کمیسیون فدرال تنظیم انرژی (FERC)، سال‌هاست که از شرکت‌های خدمات برق و اپراتورهای شبکه می‌خواهد اصلاحاتی برای افزایش بهره‌وری و ارتقاء فناوری خود در نظر بگیرند. اما هرگاه این شرکت‌ها و اپراتورها مقاومت کرده‌اند، این کمیسیون معمولاً عقب‌نشینی کرده است. برای نمونه، در ماه ژانویه(دی 1403) کمیسیون فدرال تنظیم انرژی (FERC)، با درخواست یکی از اپراتورهای شبکه برای به ‌تعویق‌انداختن اجرای مقرراتی تا سال ۲۰۳۰ موافقت کرد؛ مقرراتی که این اپراتور را ملزم می‌کرد اجازه دهد سامانه‌های انرژی توزیع‌شده در بازارهای برق مشارکت داشته باشند. الان بهترین فرصت است که این چرخه شکسته شود. 
«کمیسیون فدرال تنظیم انرژی» باید قوانین مربوط به اتصال به شبکه را اجباری کند، جدول زمان‌بندی مشخصی برای به‌روزرسانی‌ها ارائه دهد و جریمه‌های سخت‌گیرانه برای عملکرد ضعیف تعیین کند تا ظرفیت تولید برق همانند تگزاس در سراسر کشور سریع‌تر رشد کند. این کمیسیون باید ذخیره‌سازی انرژی و سیستم‌های توزیع شده را برابر با نیروگاه‌های فیزیکی در نظر بگیرد تا کم‌هزینه‌ترین منابع تولید برق مشخص شود و همچنین به طور جدی برنامه‌ریزان شبکه را به ارتقاء سیم‌ها و فناوری انتقال برق تشویق کند.
سیاستگذاران ایالتی نیز نقش مهمی دارند، چرا که کمیسیون‌های ایالتی سیاست‌های مربوط به شرکت‌های برق را تعیین می‌کنند. این نهادها که سال‌ها مورد بی‌توجهی مردم بوده‌اند، اجازه داده‌اند برخی شرکت‌ها و لابی‌ها جلوی اصلاحات را بگیرند. حالا با افزایش قیمت‌ها، سیاستگذاران و مردم باید توجه بیشتری به این کمیسیون‌ها داشته باشند، عملکرد بهتر شرکت‌های برق را طلب کنند و آنها را مسئول افزایش قیمت‌ها بدانند. نمونه‌هایی مثل نیوجرسی که در آن قیمت برق خانگی تا ۲۰درصد افزایش یافته، شاهد توجه نامزدهای انتخابات فرمانداری به موضوع هزینه انرژی است. فرمانداران ایالات دیگر نیز خواستار اصلاحاتی مشابه تگزاس برای اتصال سریع‌تر پروژه‌ها به شبکه شده‌اند. مثلاً در ایندیانا، فرماندار اخیراً مشاور جدیدی برای حمایت از مصرف‌کنندگان منصوب کرده است. 
این اصلاحات به نفع مردم خواهد بود. بهینه‌سازی سیستم‌های انرژی نیازمند سرمایه‌گذاری در نیروی کار ماهر است: برق‌کاران، تکنسین‌های تهویه مطبوع، مهندسان برق و دیگر متخصصان که نقش حیاتی در به‌روزرسانی زیرساخت‌ها دارند. شغل‌های مرتبط با انرژی‌های خورشیدی و بادی از سریع‌ترین حوزه‌های رشد اشتغال هستند و هوش مصنوعی نیز می‌تواند این متخصصان را در کارشان یاری دهد، نه جایگزین‌شان شود. در سیاست، راهکارها هیچ‌گاه آسان یا ارزان نیستند، اما راه‌حل‌هایی وجود دارد که می‌تواند همین الان برق ارزان‌تر و قابل اطمینان‌تر فراهم کند. با انگیزه‌های درست، آمریکا می‌تواند بحران انرژی را به مزیت رقابتی تبدیل کند.