تبدیل یک رمان ضد استعماری به یک سریال سخیف!

سریال سووشون با هدایت یکی از سکوهای نمایش خانگی به مجموعه‌ای از تصاویر معیوب و درتضاد با رمان مورد اقتباس تبدیل شده است.
قسمت‌های قبلی این سریال به خاطر ضعف مفرط ساختاری و روایتی کشدار و مریض، با انتقادات فراوانی مواجه شد، اما قسمت اخیر این سریال به طور رسمی به یک فیلم‌فارسی زشت و بدقواره تبدیل شد؛ مشخص نیست که چرا و چگونه صحنه‌های مشمئز‌کننده در این قسمت، امکان نمایش یافته است. متأسفانه شبکه نمایش خانگی که با پول‌های مشکوک و آلوده فعالیت می‌کند، به قتلگاه فرهنگی استعدادهای سینمایی و تلویزیونی تبدیل شده است. در این سال‌ها، خیلی از فیلم‌‌‌سازانی که در سینما یا صداوسیما آثار قابل توجهی تولید کرده بودند، وقتی برای سکوهای نمایش خانگی کار می‌کنند، نه تنها در فرم و ساختار پس‌رفت می‌کنند، بلکه به خاطر محتواهایی که ارائه می‌دهند این تصور را ایجاد می‌کنند که به خاطر پول و سود مالی تن به ابتذال داده‌اند. نمونه اخیر چنین افرادی «نرگس آبیار» است که برخی از فیلم‌های او از ارزش‌های فنی و فرهنگی برخوردار بودند، اما در اولین تجربه همکاری‌اش با سکوهای نمایش خانگی، یک رمان ضداستعماری چون «سووشون» را به یک سریال با ضعف‌های فاحش فنی و با محتوایی مبتذل تبدیل کرده است. علاوه‌بر این، از شوراهای نظارتی ساترا جای پرسش و انتقاد است که چطور اجازه انتشار این تصاویر سخیف و مغایر با شئونات و ارزش‌های فرهنگی و ملی را داده‌اند؟!