فدا شدن برای نجات کودکان (حدیث دشت عشق)
شهید مدافع حرم علی آقاعبداللهی، 10 مهر سال 1369 در تهران متولد شد و 23 دی سال 1394 در منطقه خالدیه خان طومان سوریه به شهادت رسید. پدرش در مصاحبهای گفته بود: «علی آقا در منطقهای استراتژیک مشرف به خانطومان، زمستان در هوای ۸ درجه زیر صفر، ۴۰۰ متر جاده صعبالعبور را سینهخیز تا دل تکفیریها میرود تا جاده را شناسایی کند.»
یکی از نزدیکانش گفته بود: «از حدود دوازده سالگی او، زیرزمین خانه را فرش کردیم و بچههای همسنوسال خودش را جمع میکرد و هیئت میگرفت.»
شهید مدافع حرم علی آقا عبداللهی در بخشی از وصیتنامه خطاب به فرزندش نوشته بود: «امیرحسین عزیزم اگرچه امروز پدرت در کنارت نیست ولی بدان که پدرت بسیار بسیار تو را دوست دارد و به خاطر نجات کودکان همسن تو رفته است تا پدر و مادر آنها هم خشنود باشند و میدانم با شاد کردن دل آنها باعث شادی ابدی تو میشوم. ابراز عشق و دوست داشتن تو را در کلام و قلم نمیتوانم ابراز کنم ولی بدان که تو همه بود و نبود پدرت بودهای و دل کندن از تو خیلی برای من سخت بوده است ولی من در ظاهر به روی خودم نیاوردم تا دیگران ناراحت نشوند و مانع رفتن بنده نشوند. من از تو میخواهم تماماً گوش به فرمان ولیفقیه خود باشی و هوشیار و آگاه و بابصیرت زندگی خود را توأم با تحصیل و کسب علم سپری نمایی و مراقب مادرت باشی و خواهشی که از تو دارم این است که مادرت را اذیت و ناراحت نکنی چراکه باعث ناراحتی من میشود.»