اثبات «نقطه‌زنی بدون ماهواره» بالستیک‌های ایرانی در جنگ با اسرائیل
تحلیل‌های رسانه‌های همسو با اسرائیل، این موضوع را تایید می‌کند که ایران با تغییر الگوی حملات موشکی از مشخصه‌هایی همچون متنوع کردن فواصل زمانی، شلیک در ساعات روز و پرتاب از شهرهای مختلف استفاده کرد.
با گذشت حدود 40 روز از پایان جنگ تحمیلی رژیم صهیونیستی علیه کشورمان، به نظر می‌رسد مباحث فنی و ویژگی‌های این جنگ تا سال‌های طولانی در محافل عمومی و اندیشکده‌های تخصصی نظامی- امنیتی دنیا مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته و از جزئیات تجارب دو طرف، درگیری در نبردهای آینده استفاده زیادی خواهد شد. این موضوع با توجه به حجم گزارش‌های منتشره در اندیشکده‌های مشهور دنیا، رسانه‌های مشهور منطقه به‌ویژه در ترکیه و سخنان ژنرال‌ها و فرماندهان ارتش‌های کشورهای مختلف، نشان می‌دهد کشورمان در این نبرد، نه فقط با یک رژیم جعلی و کودک‌کش بلکه با اکثر قدرت‌های نظامی غربی بخصوص آمریکا رودررو شده بود که ارزش توفیقات به دست آمده را دوچندان می‌کند.
طبیعتا بخشی از این نتایج و موفقیت‌های به دست آمده توسط نیروهای مسلح کشورمان به‌ویژه نیروی هوافضای سپاه - همچون نابودی کامل مؤسسه وایزمن- در کوتاه مدت، قابل لمس و تشریح دقیق نخواهد بود اما بخش‌هایی نیز، نیازمند بررسی و تحلیل دقیق‌تر در همین روزهاست. از جمله این مباحث، می‌توان به دقت و شیوه‌های استفاده شده برای عملیاتی کردن تسلیحات دوربرد ایرانی بخصوص موشک‌های بالستیک و تاکتیکی توجه کرد که تاثیر زیادی در به نتیجه رسیدن آتش‌بس و درخواست آمریکا و اسرائیل برای پایان حملات ایران داشت.
نگاهی به تاریخچه
و روند افزایش دقت موشک‌های ایرانی
به گزارش مشرق، مسئله دقت موشک‌های بالستیک برای ایران، همواره یکی از اولویت‌های بسیار مهم و اصلی بوده، تا جایی که در چندین مورد مستقیماً و صراحتاً توسط فرماندهی معظم کل قوا نیز بر لزوم افزایش دقت موشک‌های ایرانی تاکید شده است. امروزه افزایش دقت در بمب‌های هدایت‌شونده، موشک‌های کروز و بالستیک در جهان معمولاً با سامانه‌های هدایت ماهواره‌ای مثل سری GPS، گلوناس یا بیدو انجام می‌شود. برای نمونه در نزدیکی ایران، دو کشور پاکستان و هند از جمله فعال‌ترین کشورهای جهان در حوزه موشکی هستند و از سیستم‌های هدایت ماهواره‌ای برای افزایش دقت موشک‌های خود بهره می‌برند.
در ایران، اما قصه بالستیک‌ها قدری متفاوت است. از شروع آشنایی ایرانیان با بالستیک‌های اهدایی غربی و شرق به صدام تا پیدا کردن واسطه چند موشک اسکاد از لیبی و جرقه خوردن برنامه موشکی کشور توسط شهید حسن طهرانی مقدم سال‌های زیادی به نسبت سیر انجام شده در کشورهای دیگر نمی‌گذرد. موشک‌های ایرانی در این سال‌ها، همواره با سرجنگی متعارف که بعد از پایان جنگ تحمیلی تا به امروز به‌ویژه در نبرد مستقیم اخیر با آمریکا و اسرائیل، وظیفه مهم بازدارندگی و حفظ امنیت در منطقه‌ای پر آشوب را برعهده داشته، ظاهر شده‌اند و تهمت‌ها و جوسازی‌های غربی نیز به دلیل نداشتن منطق و دلیل، به جایی نرسیده است.
تکامل نیروی موشکی ایران با توجه به الزام سرعت گسترش و نیاز به کسب بازدارندگی سریع در برابر دشمنان از استراتژی‌های خاصی پیروی کرد که مزایا و محدودیت‌های خود را به دنبال آوردند. نیاز به تولید سریع و انبوه باعث شد پلتفرم‌های پرتاب ساده‌تری بر مبنای خودروهای سنگین مرسوم توسعه داده شوند و نگهداری و به‌کارگیری اجزای سامانه موشکی کشور بر اساس پراکنش در مناطق مختلف در نواحی محافظت‌شده با حصار و دفاع طبیعی کوهستانی در پایگاه‌های موشکی ویژه امر صورت بگیرد. این موضوع مزیت استفاده از عمق استراتژیک کشور و محدودکردن توان نیروی هوائی دشمنان برای صدمه زدن به توان بازدارندگی دوربرد کشور را موجب می‌شد و امکان درگیری مستقیم از اقصی نقاط کشور با رژیم صهیونیستی و پایگاه‌های نظامی آمریکایی در منطقه در صورت تجاوز به ایران را فراهم می‌کرد. با تحریم‌های ظالمانه علیه ایران و نبود امکان خریداری جنگنده‌ها و سایر هواگردهای نظامی مدرن، این گزینه برای دکترین دفاعی ایران مطلوب‌تر بود.
اما اگرچه موشک‌های بالستیک تولید شده در کشورهای مختلف دنیا، در صورتی که از هدایت ماهواره‌ای بهره نبرند در بردهای بالاتر از چند صد کیلومتر، دقت‌های پایین‌تری نسبت به موشک‌های کروز دارند و این مشکل باید در محصولات ایرانی نیز به دلیل فقدان دسترسی ایران به GNSS با درجه دقت نظامی، رخ می‌داد اما قابلیت نقطه‌زنی موشک‌های ایرانی در بردهای تا 2 هزار کیلومتر باعث حیرت و شگفتی کارشناسان و فرماندهان نظامی در غرب و شرق دنیا شده چراکه نیروهای مسلح کشورمان بدون در اختیار داشتن سامانه‌های خاص ماهواره‌ای به این سطح از دقت رسیده‌اند که در دنیا، فقط معطوف به ایران است.
برخی تحلیلگران غربی و اسرائیلی، دلایلی چون استفاده از رادارهای فعال در کنار سامانه‌های نقشه‌برداری توپوگرافی و البته ژیرسکوپ‌های فیبر نوری که سال‌هاست در کشور ما عملیاتی شده و ترکیب آنها را از جمله روش‌های رسیدن ایران به دقیق‌ترین موشک‌های بالستیک میانبرد در دنیا بدون نیاز به هدایت ماهواره‌ای می‌دانند. چراکه این دستاورد نه یک مدل موشک خاص، بلکه توسعه یک فناوری خاص در انواع سرجنگی موشک‌های دوربرد ایرانی است که می‌تواند در فاصله ۲ هزار کیلومتری با دقت به هدف برخورد کند و در بردهای کمتر مثل نقاطی در جنوب خلیج‌فارس، هدف را بین چند ساختمان، نشانه بگیرد درست مانند انهدام سامانه ارتباطی ارتش آمریکا در پایگاه قطر.
تاریخچه استفاده برون‌مرزی ایران
از موشک‌های بالستیک
در حالی که عملیات‌های لیله‌ًْالقدر، حمله به مقر احزاب معاند مسلح مستقر در اقلیم کردستان عراق، ضربت محرم، عملیات شهید سلیمانی و حمله به پایگاه عین‌الاسد و حملات به مقرهای اطلاعاتی رژیم صهیونیستی در اربیل، شاهد به‌کارگیری موشک‌های خانواده فاتح در بردهای زیر 500 کیلومتر بودیم که دقت مناسبی را نشان می‌داد، عملیات‌های وعده صادق 1 و 2 و 3 در برد بالای 1400 کیلومتر در عین نفوذ به سیستم پدافندی رژیم صهیونیستی و صدمات جدی وارد شده بر آن، نشان دادند موشک‌های دوربرد ایرانی نیز آماده شکار دشمن هستند.
در حملات با موشک‌های خانواده فاتح و رزمایش‌هایی که این موشک‌ها مورد استفاده قرار گرفتند CEP به دست آمده برای موشک‌هایی در این خانواده، حتی در مقیاس جهانی بسیار مطلوب بود و امکان هدف قرار دادن دقیق هدف در صورت پرتاب تعداد مناسب موشک را نشان می‌داد. برای نمونه در مهرماه 1401 و حمله به مواضع احزاب معاند و نزدیک به صهیونیست‌ها در اقلیم کردستان عراق، مقر اصلی حزب دموکرات کردستان ایران (حدکا) با استفاده از موشک‌های تاکتیکی از خانواده فاتح 110 هدف قرار گرفت که تحلیل دقت بر مبنای مدارک تصویری نشان می‌دهد، اصابت‌ها داخل محدوده مقر صورت گرفتند و آسیب جدی به این مقر وارد آمد.
همچنین تحلیل عملیات شهید سلیمانی و اصابت‌های موفق به مقرهای نظامیان آمریکایی در پایگاه عین‌الاسد برای موشک‌های فاتح 313 و ذوالفقار نیز نشان‌دهنده دقتی بالا است و در کنار آن، در حمله به مقرهای اطلاعاتی صهیونیستی در اربیل در اسفند 1400 نیز CEP زیر 50 متر کسب شد. در عملیات وعده صادق 2 و با وجود اصابت انبوه به پایگاه نواتیم و کسب امتیاز اشباع پدافندی و عبور از پدافند چند لایه دشمن صهیونیستی، اصابت‌ها در صورتی که از سرجنگی قدرتمندتر و اصطلاحا سنگرشکن استفاده می‌شد می‌توانست خسارت جدی به نیروی هوائی رژیم اشغالگر قدس وارد کند.
عملیات وعده صادق 2 از این لحاظ با عبور دهها فروند موشک از سد پدافند و اصابت موفق به پایگاه نواتیم، نشان داد می‌توان با استفاده از همین موشک‌ها، نتایج لازم را کسب کرد.
دقت موشک‌های ایرانی
در جنگ اخیر با اسرائیل
در عملیات وعده صادق 3 نیز پرتاب مداوم موشک و خصوصا در روزهای آخر متمرکز کردن در نواحی خاصی که نیروهای مسلح کشورمان به خوبی و بموقع متوجه شد شکاف پدافندی در آن منطقه پدید آمده، موفقیت‌هایی را کسب کرد که منجر به درخواست آمریکا و اسرائیل برای آتش‌بس با ایران شد. این دقت موشک‌ها به‌گونه‌ای مؤثر بود که پرتاب‌های کمتر روزهای آخر جنگ 12 روزه به نسبت روزهای اول، با ثبت اصابت‌ها و تخریب‌های بیشتر و انهدام دقیق‌تر اهداف همراه شدند و پاشنه آشیل پدافند ضد‌موشکی دشمن در این خصوص، بیشتر آشکار و تقاضا برای آتش‌بس از سوی آنها علنی‌تر شد.
باید توجه داشت طی سال‌های اخیر برآوردهای مختلفی درخصوص زرادخانه موشک‌های بالستیک ایران، در رسانه‌های غربی مطرح شده که بیشتر آنها رقمی تا 5 هزار را مدنظر قرار داده‌اند، از جمله آنچه کنت مکنزی فرمانده سابق فرماندهی مرکزی ایالات متحده (سنتکام) در چند سال اخیر مطرح کرده است. به نظر می‌رسد با توجه به حجم به کار رفته موشک‌های با برد بالای 1400 کیلومتر در مقابله با تجاوزات صهیونیست‌ها، این رقم بیشتر ناظر به موشک‌های در این برد باشد و با احتساب موشک‌های خانواده فاتح و قیام در بردهای کمتر، چنین برآوردی را باید چند برابر کرد تا به رقم قابل قبولی رسید.
تایمز اسرائیل خبر داد: دهها آزمایشگاه در مؤسسه وایزمن آسیب دیدند و خسارت وارده صدها میلیون دلار برآورد شده. برخی ساختمان‌ها کاملا نابود شده‌اند.
طبق گزارش‌های رسانه‌ای غیرایرانی، در عملیات وعده صادق 1 بین 100 تا 150 فروند، در عملیات وعده صادق 2 بین 200 تا 250 فروند و در عملیات وعده صادق 3 نزدیک به 600 فروند موشک بالستیک به سوی رژیم صهیونیستی پرتاب شدند که رقمی حدود هزار فروند موشک بالستیک را نشان می‌دهد، و بر این مبنا می‌توان گفت نیروی هوافضای سپاه مجری بزرگ‌ترین کارزار موشک بالستیک در تاریخ مدرن، در یک برهه زمانی 1.5 ساله بوده است. اما طبق آن چیزی که از سانسور صهیونیست‌ها گریخته، دهها موشک بالستیک ایرانی به مناطق مختلف سرزمین‌های اشغالی اصابت کردند و این‌ها مواردی بودند که جلوی چشم افراد عادی نیز قرار داشتند و مشخصا در مناطقی که تحت پوشش پدافند قرار داشتند رخ دادند.
تناقضات طرفداران اسرائیل
در اعتراف به دقت موشک‌های ایرانی
اما در ورای این آمارهای ساختگی صهیونیست‌ها و رسانه‌های غربی، سی‌ان‌ان گزارش داد آمریکا در جریان جنگ ۱۲ روزه، حدود 150 فروند یعنی یک‌چهارم از ذخایر موشک‌های رهگیر پیشرفته تاد خود را مصرف کرد در حالی که این کشور در سال گذشته تنها
۱۱ موشک رهگیر جدید تاد تولید کرده و انتظار می‌رود در سال مالی جاری نیز تنها ۱۲ فروند دیگر دریافت کند! ضمن آنکه تحلیلی از مؤسسه یهودی امنیت ملی آمریکا مستقر در واشنگتن (جینسا) نشان می‌دهد موشک‌های تاد آمریکا، به‌همراه سامانه‌های پدافندی پیکان-۲ و پیکان-۳ اسرائیل، مجموعا ۲۰۱ فروند از ۵۷۴ موشک شلیک شده از سوی ایران را سرنگون کرده‌اند اما رسانه‌های مذکور از سرنوشت بیش از
370 موشک دیگر، خبری نمی‌دهند و مدعی‌اند فقط حدود 10 درصد موشک‌ها به هدف برخورد کرده‌اند.
روزنامه وال‌استریت ژورنال نیز در گزارشی به نقل از منابع اسرائیلی، ابتدا اعتراف کرده که نسبت به نیمه نخست جنگ، میزان موفقیت موشک‌های ایران که از سد دفاعی اسرائیل گذشتند در هفته دوم جنگ 2 برابر شده اما در ادامه به نقل از مؤسسه یهودی جینسا، می‌نویسد: در یکی از روزها که می‌توان آن را موفق‌ترین موج حمله ایران دانست، (یکم تیر)، اندکی پیش از پایان جنگ بیش از یک‌سوم یعنی ۱۰ مورد از ۲۷ موشک پرتاب‌شده، دقیقا به اسرائیل اصابت کرده است. ارتش صهیونیستی طی هفته‌های اخیر از اظهارنظر درباره آمارهای دقیق اصابت و دقت موشک‌های ایرانی خودداری و اعلام کرده جزئیات مربوط به نرخ رهگیری‌ها را فعلا به طور عمومی منتشر نمی‌کند.
یورونیوز نیز می‌نویسد: یک موشک ایرانی
در ۱۷ ژوئن به اردوگاه «موشه دایان» در شمال تل‌آویو و در فاصله چند صد متری مقر موساد برخورد کرد. این اردوگاه سکونت‌گاه ماموران موساد و یگان ۸۲۰۰، یعنی متخصصان در رهگیری ارتباطات است. اما به‌رغم اهمیت راهبردی این محل، هیچ مرجع رسمی و رسانه اسرائیلی یا بین‌المللی این حمله را گزارش نکرده است! این رسانه مشهور اروپایی همچنین تاکید می‌کند همین وضعیت درباره حمله موشکی روز ۱۳ ژوئن ایران به محله «کریا» تل‌آویو که ساختمان اصلی وزارت دفاع و مقر ستاد کل ارتش اسرائیل در آن قرار دارند، نیز صادق است.
تری اینگست، خبرنگار فاکس‌نیوز در گزارش خود هنگام پخش زنده گفت که یکی از ساختمان‌ها در این مجموعه هدف حمله موشکی ایران قرار گرفته اما بلافاصله مردی به زبان انگلیسی به او گفت «برگرد». دوربین نیز به اجبار جهت خود را تغییر داد و زمین را نشان داد. این ویدئو در کانال‌های رسمی فاکس‌نیوز منتشر نشده اما نسخه‌هایی از آن به‌صورت غیررسمی در فضای مجازی همرسانی شده‌اند.
وال استریت ژورنال در عین حال، اعلام کرده تحلیل اظهارات عمومی ارتش اسرائیل نشان می‌دهد نرخ رهگیری و انهدام موشک‌های ایرانی، در طول جنگ ۱۲ روزه روندی کاهش داشته است به طور مثال، ارتش اسرائیل در طول جنگ گفته بود ۹۰ تا ۹۵ درصد
موشک‌های شلیک شده از ایران را رهگیری کرده اما پس از برقراری آتش‌بس در چهارم تیر، این نرخ را
۸۶ درصد اعلام کرد. ضمن آنکه این رسانه از قول رافائل کوهن پژوهشگر ارشد اندیشکده رَند (وابسته به وزارت دفاع آمریکا) نوشته: «هر سامانه موشکی، حتی نمونه پیشرفته‌ای مثل اسرائیل، بالاخره دچار نشت می‌شود».
اعتراف وال استریت ژورنال
به افزایش اصابت موشک‌های ایرانی
چنین اعترافاتی هنگامی که با تاکید چند‌باره رژیم صهیونیستی مبنی بر اینکه آسمان ایران کاملا در اختیار این رژیم است، تطبیق داده می‌شود نشان می‌دهد اکثر این سخنان و جملات یک طراحی عملیات روانی بوده چراکه نمی‌شود آسمان مناطق مختلف کشورمان در اختیار این رژیم باشد اما شلیک‌ها همچنان حتی در روز ادامه داشته باشد و نرخ اصابت نیز بیشتر شود چراکه شلیک موشک‌های بالستیک آن‌هم سوخت مایع -که بخشی از تسلیحات مورد استفاده کشورمان بودند- نیازمند فراهم کردن مقدمات، فضای شلیک و زمان آماده‌سازی است که چنین روندی، بدون امن بودن آسمان شهرهای مختلف، شدنی نخواهد بود.
تحلیل‌های منتشره توسط رسانه‌های همسو و تحت ارتزاق اسرائیل همچون اینترنشنال، این موضوع را تایید می‌کند که کشورمان با تغییر الگوی حملات موشکی، از مشخصه‌هایی همچون متنوع کردن فواصل زمانی میان حملات، شلیک در ساعات روز و پرتاب از شهرهای مختلف استفاده کرده که همین نکته، ضمن زیرسؤال بردن ادعای صهیونیست‌ها مبنی بر تضعیف قدرت موشکی ایران و تسلط بر آسمان کشور، نشان می‌دهد با گذشت هر روز از جنگ، توان پدافندی اسرائیل بیشتر به چالش کشیده شد به گونه‌ای که با کاهش شمار موشک‌های رهگیر و هزینه بالای آنها، اسرائیل وادار شد فقط موشک‌هایی را هدف قرار دهد که بیشترین آسیب را ایجاد می‌کنند.
به وضوح مشخص است که نیروهای مسلح کشورمان هنوز داشته‌های فراوانی برای انهدام مراکز مختلف رژیم صهیونیستی و حتی آمریکا در اختیار دارند که فرصت و نیاز به عملیاتی شدن آنها احساس نشد و اگر دشمنان تصمیم بگیرند بار دیگر، اراده و توان نظامی ایران را محک بزنند، گزینه‌های بسیاری برای برهم زدن توهمات و امکانات‌شان در اختیار کشورمان خواهد بود؛
ان‌شاء‌الله.