«روایت یک بـاور»؛ مستنـدی شنیدنـی از زندگـی شهـدای هستـهای
پس از آنکه حملات ۱۲روزه دشمنان ایران بار دیگر به بهای جان چهرههایی از جبهه علم و دانش تمام شد، رادیو اقتصاد با پخش مستندی کوشیده سکوت بهجامانده از این فقدانها را با صدایی تازه پر کند؛ مستندی با عنوان «روایت یک باور» که تلاش دارد با بهرهگیری از ظرفیت رسانهای صدا، صدای ایستادگی علمی ایران را به گوش مخاطبان برساند.
این مستند رادیویی که هرهفته شنبهها ساعت ۱۴ از گروه کارآفرینی و کسبوکار رادیو اقتصاد پخش میشود، نگاهی ژرف به زندگی و مسیر علمی دانشمندان هستهای دارد که در جریان حملات 12روزه رژیم صهیونیستی علیه ایران در راه استقلال علمی کشور جان خود را فدا کردند. «روایت یک باور» صرفاً بزرگداشت و مرثیهای برای شهدا نیست، بلکه کوششی است برای بازخوانی اندیشه، آرمان و باور آنها. آنهائی که در میانه فشارها، تحریمها و تهدیدها با جان و دل پای کار ایستادند.
به گفته طاهره جولانی، مدیر گروه کارآفرینی و کسبوکار رادیو اقتصاد، این برنامه با محوریت گرامیداشت نام و راه شهدای هستهای، بهویژه شهدای جنگ تحمیلی ۱۲روزه اخیر طراحی شده و شامل روایتهایی مستند بر پایه اسناد صوتی، وصیتنامهها و خاطرات نزدیکان شهداست.
آنچه این برنامه را متمایز میکند، لحن صمیمی و روایتمحور آن است. این مستندها نهتنها به ابعاد فنی و تخصصی دستاوردهای شهدا میپردازد، بلکه زندگی روزمره، باورهای شخصی و نوع نگاه آنها به مسئولیت ملی و پیشرفت علمی را نیز بازتاب میدهد. این پرداخت انسانی به زندگی شهدا، سبب شده شنونده نه با چهرههایی دور و دستنیافتنی، بلکه با انسانهایی از جنس خودش مواجه شود که انتخاب کردند در برابر عقبماندگی علمی و دشمنان ایران تسلیم نشوند.
این مستند که پخش آن از ۲۱ تیر ۱۴۰۴ آغاز شده تاکنون به زندگی و مسیر علمی شهید دکتر محمدمهدی طهرانچی، شهید دکتر فریدون عباسی و شهید دکتر سید امیرحسین فقهی پرداخته است؛ چهرههایی که هرکدام نماد بخشی از تلاشها و مجاهدتهای علمی کشورند و هر سه در جریان جنگ 12روزه به دست رژیم غاصب اسرائیل به شهادت رسیدند.
یکی دیگر از نکات مثبت و قابلتوجه این برنامه این است که از صدای واقعی خود شهدا، وصیتنامهها و مستندات صوتی مرتبط با ترور آنها استفاده شده که مستند را از حیث روایتگری و تأثیرگذاری برجسته میکند.
یکی دیگر از ویژگیهای جالب توجه این برنامه، روایت مستقیم خانوادهها، همکاران و همراهان علمی شهداست. این شیوه موجب شده شنونده با لایههای پنهانتر شخصیت علمی و اخلاقی این افراد آشنا شود و درکی ملموستر از مسیر زندگی آنها بهدست آورد. باور به توان داخلی، اعتماد به سرمایه انسانی کشور و تلاش برای خوداتکایی علمی از محورهای کلیدی این روایتهاست.
مستند «روایت یک باور» توانسته با بهرهگیری از فرم شنیداری، از قاب کلیشهای فاصله بگیرد و به روایتی عمیق و تأثیرگذار از مقاومت علمی تبدیل شود. رسانهای که گاهی متهم به سطحینگری و تکرار قالبهای رایج است، اینبار نشان داده میتواند با تکیه بر اسناد معتبر و روایتهای اصیل، اثری ماندگار تولید کند.
با این حال، میتوان پیشنهادهایی نیز برای ارتقای این مستند مطرح کرد. افزودن بخشهایی تحلیلی در پایان هر قسمت با هدف تشریح علمی دستاوردهای شهدا به زبان ساده میتواند جنبه آموزشی برنامه را تقویت کند. همچنین حضور صدای شاگردان و نسلهای جوانی که تحت تأثیر این شهدا مسیر خود را انتخاب کردهاند، میتواند پلی میان نسل گذشته و آینده بسازد و پیام برنامه را گستردهتر منتقل کند.
در نهایت اینکه «روایت یک باور» تنها یک مستند رادیویی نیست؛ تجلی صدایی است که در دل تاریخ معاصر ایران باقی خواهد ماند؛ صدایی از ایستادگی، دانش، وطندوستی و امید به آینده. صدایی که اگرچه صاحبان آن دیگر در میان ما نیستند، اما باورشان هنوز زنده است؛ باوری که میتوان و باید ادامهاش داد.