نگاهی به فروپاشی اسرائیل از درون
مسئله جمعیت مهم‌ترین معضل رژیم صهیونیستی محسوب می‌شود. صهیونیست‌ها از زمانی که برای تشکیل وطن قومی یهود در فلسطین از یک قرن پیش برنامه‌ریزی می‌کردند می‌دانستند مهم‌ترین مشکل آن‌ها این خواهد بود که تعداد یهودیان از مسلمانان فلسطین کمتر است. لذا تلاش کردند پیش از اعلامیه بالفور یهودیان را به فلسطین مهاجرت دهند. با اشغال فلسطین این فرآیند با تخریب و کشتار همراه شد. با تأسیس رژیم صهیونیستی موج مهاجرت یهودیان آغاز شد و میلیون‌ها یهودی به فلسطین اشغالی مهاجرت داده شدند اما حال که ده‌ها سال از اشغال فلسطین گذشته هنوز این معضل پابرجا است و صهیونیست‌ها از این واهمه دارند که جمعیت فلسطینی‌ها از جمعیت یهودیان بیشتر شود که با بیشتر شدن جمعیت آن‌ها خود به خود رژیم صهیونیستی به زوال خواهد رسید.
رشد جمعیت از این نظر مهم است که اگر در نظام دموکراتیکی که صهیونیست‌ها مدعی آن هستند با افزایش جمعیت هرگاه کار به رأی اکثریت برسد تعداد نفرات و رأی‌هایی که اخذ می‌شود تعیین‌کننده است و با این افزایش جمعیت زوال صهیونیست‌ها حتمی است. از سوی دیگر افزایش نیروی انسانی در هر نوع درگیری و اقدام میدانی تعیین‌کننده خواهد بود.
براساس آماری که مرکز آمار رژیم صهیونیستی منتشر کرده است تا پایان سال ۲۰۱۷ جمعیت سرزمین‌های اشغالی (یعنی فلسطین تاریخی بدون کرانه باختری و نوار غزه) حدود ۸ میلیون نفر است. از این تعداد کمتر از ۲ میلیون نفر فلسطینی‌های ساکن سرزمین‌های اشغالی هستند که به فلسطینی‌های ۱۹۴۸ مشهورند و بیش از ۶ میلیون نفر یهودی هستند. رشد این جمعیت فلسطینی نزدیک ۴ درصد و رشد جمعیت یهودیان این منطقه کمتر از ۲ درصد است. براساس پیش‌بینی مرکز آمار رژیم صهیونیستی با همین میزان رشد جمعیت تا سال ۲۰۵۰ تعداد فلسطینی‌های سرزمین‌های اشغالی از یهودیان بیشتر خواهد شد.
با توجه به آماری که در بخش فوق ارائه شد جمعیت فلسطینی‌ها در فلسطین اشغالی در حال سبقت گرفتن از یهودیان است. این در حالی است که رشد جمعیت فلسطینی‌ها در کرانه باختری و نوار غزه نیز بالا است. در حال حاضر در غزه حدود ۲ میلیون نفر و در کرانه باختری قریب ۳ میلیون نفر حضور دارند. این جمعیت به اضافه حدود ۲ میلیون نفر جمعیت فلسطینی‌های ۱۹۴۸ به نزدیک ۷ میلیون نفر می‌رسد که در مجموع از یهودیان که کمی بیش از ۶ میلیون نفر هستند بیشتر است.
حال اگر ۶ میلیون نفر آواره فلسطینی ساکن در کشورهای همسایه را اضافه کنیم شاهد جمعیت ۱۲ میلیونی فلسطینی‌ها هستیم.
همان‌گونه که اشاره شد مهم‌ترین مسئله ماهوی صهیونیست‌ها مسئله جمعیت است. از یکسو جمعیت فلسطینی‌ها در حال افزایش و سبقت از یهودیان است از سوی دیگر مسئله مهاجرت که یکی از بنیادهای تأسیس رژیم صهیونیستی است با مهاجرت معکوس در حال متزلزل شدن است. براساس آمار مرکز آمار رژیم صهیونیستی از سال ۲۰۰۹ تاکنون روند خروج یهودیان از فلسطین معکوس شده است. یعنی تعداد کسانی که از فلسطین اشغالی خارج شده و بازنگشته‌اند از تعداد کسانی که وارد شده‌اند یا خارج شده و بازگشته‌اند بیشتر است.
براساس گزارشی که در وزارت آموزش رژیم صهیونیستی تهیه شده است سال ۲۰۱۸ در مجموع تعداد صندلی‌های دانشگاهی نسبت به درخواست‌کنندگان و داوطلبان حضور در دانشگاه‌ها بیشتر است و رغبت جوانان به حضور در دانشگاه‌ها کمتر شده است. این در حالی است که فارغ‌التحصیلان دانشگاه‌های رژیم صهیونیستی رغبت کمتری به ادامه زندگی در فلسطین اشغالی دارند. این رغبت در میان دانشگاهیان رده‌های بالاتر یعنی دکتری کمتر است. از سوی دیگر در حالی که برای فارغ‌التحصیلان رشته‌های پایه مثل رایانه و ریاضیات وجود دارد اما قریب ۴۰ درصد این فارغ‌التحصیلان به دلایل مختلف مایل‌اند در خارج از فلسطین اشغالی در رشته نامبرده ادامه تحصیل دهند.
در حال حاضر تنها تندروهای مذهبی از جمله حریدی‌ها دارای رشد جمعیت بالاتر از فلسطینی‌ها هستند. از آنجا که این تندروهای مذهبی نه به ارتش می‌روند و نه در تولید اقتصادی نقش پُررنگی دارند افزایش جمعیت آن‌ها یک خطر و تهدید محسوب می‌شود و این در حال تحقق است.
برخی خاخام‌های یهودی و از جمله شورای خاخام‌ها، یهودیان آفریقایی‌تبار را یهودی نمی‌دانند این در حالی است که برخی از آن‌ها دارای نوه و نتیجه هستند و در همین زمان دولت رژیم صهیونیستی تلاش می‌کند آن‌ها را به سرزمین‌های خودشان و از جمله اتیوپی بازگرداند این جمعیت تبدیل به معضلی برای صهیونیست‌ها شده است. در همین زمان که این جمعیت را که خودشان را یهودی می‌دانند می‌خواهند با سرزمین‌شان بازگردانند عده قابل توجهی از یهودیان ساکن آفریقا می‌خواهند به فلسطین اشغالی مهاجرت کنند و این معضل هر روز پیچیده‌تر می‌شود.
یکی از مشکلات اساسی صهیونیست‌ها تعدد قومیت‌های مختلف است این تعدد موجب شده فرهنگ‌های مختلف با سلیقه‌های متناقض و متضاد در کنار هم قرار گیرند این مسئله مشکلات اجتماعی، فرهنگی و سیاسی مختلفی را بر صهیونیست‌ها بار کرده است.
بیش از ۱۰۰ قومیت در فلسطین اشغالی از کشورهای مختلف جهان مهاجرت کرده‌اند. تعدد قومیت موجب اختلاف می‌شود. در سرزمینی که بیش از ۱۰۰ قومیت حضور دارند اصطکاک‌ها و درگیری‌ها نیز به همان میزان افزایش می‌یابد. این اختلافات و درگیری‌ها وقتی با نگاه نژادپرستانه یهودی ترکیب می‌شود به اختلافاتی ناپایان بدل می‌شود که هر روز مظاهر جدیدی می‌یابد.
یکی از مشکلاتی که به‌شدت صهیونیست‌ها را درگیر خود کرده است تلاش اقوام مختلف برای حفظ هویت، زبان، رسوم و سنت‌های کشورهایی است که از آنجا آمده‌اند. یهودیانی که از بیش از ۱۰۰ قومیت به فلسطین اشغالی مهاجرت کرده‌اند فقط در یهودی بودن با هم اشتراک دارند در سایر امور بین آن‌ها اختلاف وجود دارد حال این اقوام تلاش می‌کنند فرهنگ‌ها و هویت‌های خود را حفظ کنند. این تلاش برای حفظ هویت تبدیل به معضلی جدی شده است. تا جایی که بر زبان عبری تأثیر منفی گذاشته است. امروز با ترکیب زبان‌های اقوام موجود در فلسطین اشغالی با زبان عبری لهجه‌های جدیدی در عبری به وجود آمده که برای یهودیان موجود در فلسطین قابل فهم نیست و تبدیل به معضلی هویتی شده است.
در جامعه صهیونیستی نگاه نژادپرستانه یهودیان غربی‌تبار، موجی را در طبقات پایین و گروه‌هایی که از سوی جریان‌های غربی درجه ۳ محسوب می‌شوند به وجود آورده است. همین امر موجب شده در این طبقات پایین موجی از تنفر نسبت به دیدگاه یهودیان غربی به وجود آید و جنبش‌هایی در رد صهیونیسم یا پساصهیونیسم به وجود آید.
اختلافات مذهبی برآمده از نگاه نژادپرستانه یهودیان افراطی و غربی موجب به وجود آمدن معضلات اجتماعی در جامعه یهودیان فلسطین اشغالی شده است. مذهبی‌ها با عدم ورود به ارتش، غیر مولد بودن در اقتصاد و ادعای برتری نسبت به دیگر اقوام هم حکومت و هم جامعه را با مشکلات سختی رو‌به‌رو ساخته‌اند.
براساس یک اعتقاد نژادپرستانه و شورای خاخام‌ها، بسیاری از مهاجران یهودی، به یهودیان مشکوک تعبیر شده‌اند. این یهودیان کسانی هستند که نتوانسته‌اند مدارک مورد تأیید شورای خاخام‌ها را ارائه نمایند و با دلایلی- که از نظر شورای خاخام مردوداند- مدعی یهودی بودن هستند. گروه‌های مذهبی به‌شدت فشار می‌آورند که باید این یهودیان مشکوک از فلسطین اشغالی اخراج شوند. همین مسئله، یکی از معضلات صهیونیست‌ها است که تبدیل به یک درگیری اجتماعی شده است.
تندروهای مذهبی براساس اعتقاد افراطی خود بسیاری از مهاجران یهودی را یهودی نمی‌دانند و بسیاری دیگر را به دلیل عدم پایبندی به مناسک یهودی از جمله تعطیلی مطلق امور دنیوی در روز شنبه خارج از دین می‌دانند. آن‌ها با همین استدلال خواستار عدم ارائه خدمات شهروندی به این گروه‌ها هستند و در جامعه نیز با آن‌ها برخوردهای شدیدی می‌کنند. تندروهای مذهبی با فشاری که به دولت‌ها می‌آورند تلاش می‌کنند این گروه‌ها را از فلسطین اشغالی اخراج کنند. اولین کسانی که در فلسطین اشغالی و در زمان تأسیس رژیم صهیونیستی حاکمیت را در اختیار گرفتند گروه‌های صهیونیست برآمده از شرق اروپا و روسیه بودند این گروه‌ها با ایجاد شهرک‌های کشاورزی محور و تقدیر از جایگاه کارگران نوعی نگاه سوسیالیستی را حاکم کردند. گروه دیگری که در همین اثنا در قدرت حضور داشتند گروه‌های سرمایه‌دار برآمده از غرب بودند که نظام سرمایه‌داری را ترویج کردند و از پایان دهه ۱۹۷۰ کم‌کم قدرت را در دست گرفتند. در این دو دسته اعتقادات مذهبی در اولویت قرار نداشت و بیشتر نگاه سکولار داشتند. از اوایل قرن ۲۱ میلادی مذهبی‌های تندرو به قدرت نزدیک شده‌اند و تعداد آن‌ها نیز در حال افزایش است. این امر موجب درگیری‌های اجتماعی شدیدی طی دهه اخیر شده است. این درگیری‌ها به مرور به معضلی بزرگ تبدیل شده است.
صهیونیست‌ها با تأکید بر دموکراسی تلاش کردند یک جامعه باز را به وجود آورند که هر نوع تفکری می‌تواند در آن رشد یابد. این امر موجب رشد گروه‌هایی شده است که فساد سازمانی را پیگیری می‌کنند این فساد سازمانی نتیجه یک جامعه باز است. حال این فساد به وجود آمده در شاخه‌های مختلفی خود را نشان می‌دهد.
در رژیم صهیونیستی تمامی ثروت در اختیار تعدادی انگشت‌شمار قرار گرفته است. این افراد با ورود به هر نوع صنعت، اقدام به ایجاد ثروت می‌کنند. لذا باندهای فساد سازماندهی شده در قالب‌های مختلف از جمله فروش زنان، قاچاق مواد مخدر، تجارت اعضای بدن و... در فلسطین اشغالی حضور دارند. اخبار این تجارت‌ها و باندهای فساد در رسانه‌های رژیم صهیونیستی منتشر می‌شود.
به مرور زمان به دلیل فضای بازی که حکومت‌های صهیونیستی ایجاد کرده‌اند همجنس‌گرایی در جامعه یهودیان فلسطین اشغالی شیوع بسیاری یافته است این امر یکی از دلایل کاهش رشد جمعیت در این جامعه است. حکومت‌های مختلف تسهیلات فراوانی را برای همجنس‌گرایان فراهم می‌کنند تا به عنوان گردشگر به فلسطین اشغالی سفر کنند. از سوی دیگر کنگره جهانی همجنس‌گرایان هر سال اجتماعی از همجنس‌گرایان را با حمایت دولت‌های رژیم صهیونیستی در فلسطین اشغالی برگزار می‌کند این امر در توسعه همجنس‌گرایی به‌شدت تأثیر داشته است. به‌گونه‌ای که در میان رهبران این رژیم موارد بسیار زیادی از همجنس‌گرایی به وجود آمده که امروز تبدیل به یک معضل اجتماعی و سیاسی شده است و با اعتراض شدید مذهبی‌های تندرو مواجه شده است. نمونه بارز این امر فساد اخلاقی موشه کتساو، رئیس‌جمهور اسبق رژیم صهیونیستی بود که به محاکمه و مجازات وی منجر شد.
افزایش فساد بین مسئولان رژیم صهیونیستی
طی دهه‌های گذشته فساد اخلاقی و اقتصادی بین مسئولان رژیم صهیونیستی افزایش قابل توجهی داشته است. در این میان موشه کتساو، رئیس‌جمهور اسبق، ایهود اولمرت، نخست‌وزیر اسبق و بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر فعلی رژیم صهیونیستی دارای پرونده‌های مختلف فساد اخلاقی و اقتصادی هستند. این اسامی مسئولان رده بالای رژیم صهیونیستی هستند که نام آن‌ها در رسانه‌ها مشهور شده است. براساس آمار مرکز آمار رژیم صهیونیستی میزان تجاوز به زنان کارمند بیش از ۷۰ درصد و براساس گزارش کمیته شکایات ارتش رژیم صهیونیستی تجاوز به زنان در ارتش بیش از ۷۵ درصد است. این به‌معنای آن است که فساد بین مسئولان متوسط و رده پایین نیز به‌شدت
ساری و جاری است. به دلیل سیاست جامعه باز همه نوع امکان فساد برای جوانان در فلسطین اشغالی فراهم است. از این رو موج فساد در مدارس و دانشگاه‌های رژیم صهیونیستی به‌شدت افزایش یافته است و بنیان خانواده به دلیل این روند در حال از بین رفتن است. مسئله‌‌ای که موجب اعتراض شدید مذهبی‌ها شده است.
تندروهای مذهبی به‌شدت با دولت‌های رژیم صهیونیستی درگیر هستند. آن‌ها نسبت به سیاست‌های باز دولت‌ها و نگاه سکولارشان اعتراض دارند و خواستار جلوگیری از این فساد هستند. این درگیری‌ها با رشد جمعیت تندروهای مذهبی و قدرت گرفتن آن‌ها در حال توسعه است و یکی از تهدیدهای آینده رژیم صهیونیستی محسوب می‌شود.
براساس دیدگاه موجود در تلمود و به دلیل اقداماتی که شورای خاخام‌ها در فلسطین اشغالی صورت داده‌اند نوعی تبعیض سازمانی و فکری در سرزمین‌های اشغالی رشد یافته است. این تبعیض به‌شدت در جامعه شکاف ایجاد کرده است و به مرور به جنگی داخلی تبدیل خواهد شد.
در حال حاضر جامعه یهودیان فلسطین اشغالی از ۳ طبقه برخوردار است که در این ۳ طبقه تبعیض اجتماعی وجود دارد. طبقه اول که بیشتر یهودیان مهاجر غرب هستند هم می‌توانند به قدرت برسند و هم حق رأی دارند. در طبقه دوم که بیشتر از کشورهای شرقی و عربی مهاجرت کرده‌اند امکان رسیدن به مقام‌های بالای دولتی سخت و غیرممکن است اما می‌توانند در رأی دادن مشارکت کنند. اما رده سوم که بیشتر یهودیان مهاجر آفریقایی و سیاهپوست هستند نه می‌توانند به مقامی برسند و نه رأی دهند این گروه به همراه عرب‌هایی که شهروند رژیم صهیونیستی هستند از مزایای شهروندی کامل نیز برخوردار نیستند.
صهیونیست‌ها به مرور به سمت ایجاد جامعه یهودی و وطن قوم یهود در فلسطین اشغالی رفته‌اند. آن‌ها در تابستان ۲۰۱۸ با تصویب قانون قوم یهود نژاد‌پرستی خود را رسماً اعلام کردند. با تصویب این قانون چالش اساسی آن‌ها با ادعای دموکراسی و جامعه مدنی کاملا آشکار شد. قانون قوم یهود نقطه مقابل دموکراسی مورد ادعای صهیونیست‌ها است و این مسئله بر زبان بسیاری از متفکران و مقامات آن‌ها نیز بیان شده است. مسئله‌‌ای که آن‌ها را به جامعه بین‌الملل درگیر خواهد کرد.
با افزایش جمعیت تندروهای مذهبی در جامعه صهیونیستی و قدرت گرفتن تدریجی آن‌ها تبعاتی از این قدرت گرفتن در حال به وجود آمدن است که به راحتی کیان صهیونیست‌ها را به خطر خواهد انداخت.
با قدرت گرفتن تندروهای مذهبی آن‌ها به دلیل عقاید افراطی‌شان تنها بخش کوچکی از جامعه موجود را در خود حفظ خواهند کرد و نظام سیاسی- اجتماعی کنونی با چالش هویتی مواجه خواهد شد. این امر می‌تواند موجب از بین رفتن کیان صهیونیست‌ها در دراز مدت شود و جمعیت و جامعه را از آن‌ها بگیرد.
تندروهای افراطی تنها به عقاید نژادپرستانه یهودی توجه دارند این نگاه در تمامی وجوه آن‌ها از جمله سیاست و اجتماع نمود خواهد یافت لذا طبیعی است که با قدرت گرفتن آن‌ها شاهد عدم همراهی آن‌ها با جامعه جهانی و به مرور مشکلاتی که از این طریق برای آن‌ها به وجود خواهد آمد خواهند بود.
تندروهای مذهبی به‌هیچ‌وجه نگاه رقابتی در فضای سیاسی ندارند و فقط خواستار حضور دیدگاه خود هستند. لذا در صورت قدرت گرفتن فضای تنفس را به مرور بر دیگر رقبا خواهند بست و رقبای سنتی در فضای سیاسی رژیم صهیونیستی دیگر وجود نخواهند داشت.
دیدگاه تندروهای مذهبی به‌هیچ‌وجه یک نگاه دموکراتیک نیست و بر روی ارزش‌های نژادپرستانه برآمده از تلمود استوار است. این دیدگاه به‌هیچ‌وجه با دموکراسی و نظام حاکم بر جامعه جهانی هم‌راستا نیست لذا آن‌ها در صورت قدرت گرفتن از فضای دموکراسی کنونی خارج خواهند شد و این مسئله هم از درون و هم در فضای جهانی آن‌ها را با مشکلات اساسی رو‌به‌رو خواهد کرد.
با قدرت گرفتن تندروهای مذهبی، در یک کلام صهیونیست‌ها به داشته‌های کنونی اکتفا نخواهند کرد و به غربال جامعه و سیاست کنونی خواهند پرداخت همان‌گونه که در حال حاضر این کار را انجام می‌دهند با از دست دادن داشته‌های کنونی به نظر می‌رسد هویت و کیان صهیونیست‌ها به خطر بیفتد و چیزی از رژیم صهیونیستی باقی نماند.
سید محمدجعفر رضوی