نتایج یک مطالعه که نرخ مقالات سلب اعتبار شده از سال ۲۰۲۲ تا ۲۰۲۴ را بررسی می‌کند، نشان می‌دهد که کشورهای اتیوپی، عربستان‌سعودی، پاکستان، چین و مصر بالاترین نرخ ریترکت مقالات علمی را دارند.

به گزارش ایسکانیوز، ۲ هزار و ۹۲۳ مقاله علمی در سال ۲۰۲۴ سلب اعتبار شدند. نیچر با انتشار این آمار اعلام کرد که در سال 2024 بیش از 3 هزار مجله 482 هزار مقاله در پورتفولیوی نیچر منتشر کرده‌اند.

کارشناسان نیچر معتقدند که ارائه آمار مقالات سلب اعتبار شده در جهت شفافیت برای جامعه مفید است و تعهد به یکپارچگی علمی را بیش از پیش نشان می‌دهد. هم از نظر دقتی که قبل از پذیرش اعمال می‌کنیم و هم مسئولیتی که برای به‌روزرسانی سوابق انتشار در صورت شناسایی نگرانی‌ها پس از انتشار بر عهده می‌گیریم.

ایسکانیوز پیش‌تر در گزارش افزایش ۴۵ درصدی تعداد مقالات سلب اعتبارشده جهان در سال گذشته، به بررسی گزارش نیچر در سال ۲۰۲۳ پرداخته است. در این گزارش آمده است نیچر در آخرین گزارش خود تعداد مقالات سلب اعتبار شده در سال ۲۰۲۳ را ۱۰ هزار مقاله اعلام کرده و آن را رکورد جدیدی در تعداد مقالات ریترکت شده عنوان کرد. چرا که تعداد مقالات سلب اعتبار شده در سال ۲۰۲۲ حدود پنج هزار و ۵۰۰ مقاله بود که نشان‌دهنده افزایش ۴۵ درصدی تعداد مقالات سلب اعتبار شده در یک ‌سال گذشته است.

نتایج یک مطالعه که نرخ مقالات سلب اعتبار شده از سال ۲۰۲۲ تا ۲۰۲۴ را بررسی می‌کند، نشان می‌دهد که کشورهای اتیوپی، عربستان‌سعودی، پاکستان، چین و مصر بالاترین نرخ ریترکت مقالات علمی را دارند.

بر اساس این مطالعه اغلب ۱۰ کشور با بیشترین آمار سلب اعتبار مقاله در خاورمیانه و شبه‌قاره هند قرار دارند. کارشناسان معقدند دلیل افزایش تعداد مقالات سلب اعتبار شده در این کشورها، قوانین نه‌چندان سختگیرانه دولت علیه متخلفان علمی است.

همچنین بر اساس این مطالعه، اغلب کشورهایی که نرخ بالایی از سلب اعتبار مقالات علمی را داشتند، معمولا از ۵ سال پیش از سال ۲۰۲۳ شاهد افزایش شدیدی در تولید مقالات علمی‌شان بوده‌اند. کارشناسان معتقدند که افزایش مقالات در کشورها بدون توسعه زیرساخت‌های تحقیقاتی، نشانه‌ای از گسترش پژوهش‌های ساختگی است. به همین دلیل، سیاست‌هایی که کمیت را به کیفیت ترجیح می‌دهند، مردود هستند.

گفتنی است، تعداد مقالات سلب اعتبار شده نشان می‌دهد که بسیاری از بودجه تحقیقاتی دولت در حال هدر رفتن است. مهم‌تر از آن، انتشار این همه پژوهش ناقص، سایر محققان را نیز گمراه کرده و یکپارچگی علمی را تضعیف می‌کند.