افراطیون مدعی اصلاحات، چند دروغ را با هم گفتند تا الزام قانونی درباره بررسی صلاحیت وزیران پیشنهادی در مجلس را دور بزنند:

- کابینه در هماهنگی کامل با رهبری بسته شده، بنابراین نیازی به ورود مجلس نیست(!)

- درباره یکایک وزیران پیشنهادی از وزارت اطلاعات، استعلام گرفته شده و بنابراین نیازی به بررسی مجدد مجلس نیست(!)

- اکثریت نمایندگان انقلابی، با تایید مطلق و دربستی کابینه مشکلی ندارند و فقط نمایندگان منسوب به جبهه پایداری مخالفت می‌کنند(!)

ادعای اول دروغ بود، چرا که رهبر انقلاب چند هفته قبل، صراحتا و موکدا از نمایندگان مجلس خواستند با عمل به قانون، ۱۲ شرط را در وزیران پیشنهادی احراز کنند.

همچنین آقای قالیباف، تذکر آقای رسایی را دقیق دانست و تایید کرد. رسایی گفت: «این ادعا که وزرا با تایید رهبری معرفی می‌شوند، درست نیست و قبلا دفتر رهبر انقلاب چنین موضوعی را تکذیب کرده‌اند.»

دروغ بودن ادعای دوم هم آشکار شد؛ آنجا که آقای کوثری، دیگر نماینده مردم تهران گفت: «آقای خطیب وزیر اطلاعات، در جلسه کمیسیون امنیتی اعلام کرد دست ما برای اعلام استعلام وزرا بسته است، و ما فقط تابعیت و محکومیت قضائی را اعلام می‌کنیم.» ضمن این که استعلام، حتی اگر جامع و فراگیر بود و به دو مورد مذکور محدود نمی‌شد، ناظر به سوء سابقه و تخلفات افراد است و نه بررسی کفایت و کارآمدی آنها.

ادعای سوم هم، به چند دلیل دروغ است: اول این که نه آقایان ثابتی و رسایی عضو جبهه پایداری نیستند. ثانیا در حالی که امثال رسایی و ثابتی در انتخابات، لیستی جدا از فهرست شانا (تحت عنوان ائتلاف امناء) ارائه کرده بودند، جبهه پایداری اتفاقا همراه با ائتلاف شانا بود و فهرست مشترک ارائه کرده بود. ثالثا و مهم‌تر از همه، این که «فتنه، خط قرمز است»، خط قرمز شرعی و عقلی نظام در دفاع از جمهوریت و اسلامیت است و نوع نمایندگان منسوب به جبهه انقلاب، آن را خط قرمز خود می‌دانند، نه این که خط قرمز یک حزب و گروه خاص باشد.

این که نامزد پیشنهادی برای تصدی وزارت بهداشت، در فتنه سال ۱۳۸۸ از شورش اشرافیت غربگرا علیه جمهوریت و اسلامیت حمایت نموده و در فتنه صهیونیستی سال ۱۴۰۱ نیز هیزم‌کشی می‌کرده، و امثال او در مظلومیت شهدایی مانند روح‌الله عجمیان و آرمان علی‌وردی و ده‌ها شهید دیگر شریک بوده‌اند، خیانتی نیست که بشود با راه انداختن دعواهای حیدری- نعمتی میان نمایندگان منسوب به جبهه انقلاب پوشانند. همین طور است سوء سابقه فرد پیشنهادی برای وزارت تعاون و کار و رفاه، به واسطه همراهی با تحصن مجلس ششم و امضای نامه تسلیم‌طلبانه در برابر فشارهای آمریکا.

اینها که گفته شد، علاوه ‌بر صلاحیت‌های فنی و تخصصی یکایک وزیران پیشنهادی است که باید از سوی نمایندگان مجلس احراز شود و قابل مسامحه و چشم‌پوشی و سهل‌انگاری نیست.

 

 

 

روزنامه هم‌‌میهن می‌گوید بعد از ترامپ، شانس با ایران یار بود که بایدن آمد و قابل تصور بود که برجام به سرعت احیا شود ولی مجلس قبلی پیشدستی کرد و در سال اول خود قانون اقدام راهبردی را تصویب کرد(!)

این روزنامه در تحلیلی نوشت: «همیشه زخم‌هایی هست که اگر به هر دلیلی نتوان یا نخواست آنها را درمان کرد آن زخم‌ها ناسور شده و به اطراف سرایت می‌کند و بدخیم و غیرقابل درمان می‌شوند. مذاکرات مجلس در دو موضوع برجام و اعتراضات ۱۴۰۱ نشان داد که با دو زخم ناسور مواجهیم؛ دو زخمی که ناشی از نداشتن وفاق و همدلی ایجاد شد و به مرور عمیق و عمیق‌تر گردید؛ به‌طوری‌که اکنون غیرقابل حل به نظر می‌رسند. مسئله و زخم برجام روشن است. برجام یک پیروزی ملی بود که نابخردی دو طرف داخلی در کنار خلف وعده آمریکا آن را از حالت پیروزی خارج نمود.

اشتباه دولت این بود که برجام را منحصر به دولت نمود و از این طریق مخالفان داخلی خود را در گوشه رینگ قرار داد. هنگامی که برجام دستاورد یک گروه شد ضربه‌پذیری آن در داخل و خارج بیشتر شد و ضربه نهائی را ترامپ زد. ولی شانس با ایران یار بود که بایدن آمد و قابل تصور بود که برجام به سرعت احیا شود ولی مجلس قبلی پیش‌دستی کرد و در سال اول خود قانون اقدام راهبردی را تصویب کرد. اگر این قانون مغایر با برجام نبود نیازی به تصویبش نبود و اگر مغایر بود به‌طور طبیعی مانع احیای برجام می‌شد و شد، به امید اینکه با آمدن آقای رئیسی از موضع قدرت، امتیازات بیشتری بگیرند و در داخل خودی نمایش دهند که نتیجه شکست آنها پیشاپیش معلوم بود.

آنان مانعی را که برای احیای برجام در دولت روحانی ایجاد کردند خودشان هم پشت آن مانع متوقف شدند و در نهایت و در عمل برجام به حاشیه رفت. اکنون و در جریان رای اعتماد به وزرای پیشنهادی این بحث دوباره زنده شده درحالی‌که اکثریت قاطع مخالفان دیروز؛ امروز حسرت آن را می‌خورند. فقط اندکی از تندروهای غیرمسئول هستند که سروصدا می‌کنند.

زخم دوم نیز اعتراضات ۱۴۰۱ است. اعتراضاتی که ناشی از باز شدن زخم کهنه مواجهه نادرست و تحقیرآمیز با زنان بود؛ زخمی که آتش آن دو ماه پیش از اعتراضات در دولت تهیه و ریخته شد؛ زخمی که موجب شکل‌گیری یک شکاف و حفره بزرگ میان جامعه و حکومت شده است و آثار آن را در میزان مشارکت در انتخابات اخیر به‌خوبی دیدیم. مسئولیت مستقیم این زخم هم متوجه کسانی است که حاضر نیستند از سیاست‌های نادرست خود دست بردارند.

این دو زخم جدی است. برای اینکه بدانیم چقدر اهمیت دارد کافی است که بگوییم نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد که در میان مجموعه مشکلات کشور بیش از ۵۰ درصد

مردم امیدی به حل مسئله تحریم از سوی آقای پزشکیان ندارند.  درحالی‌که این ناامیدی در حوزه‌های دیگر کمتر است. جالب اینکه رفع تحریم یکی از اولویت‌های بالای دولت از نظر مردم باید تلقی شود. نتیجه این دو پاسخ مردم، روشن است.

تحلیل هم‌میهن در حالی است دولت بایدن بنا نداشت به برجام برگردد بلکه با وجود ابراز تاسف از خروج ترامپ، این خروج را ابزار فشار بیشتر به ایران برای گرفتن امتیازهای بیشتر می‌دانست و به همین دلیل، فراتر از برجام، مدعی برجام پلاس بود تا از طریق آن، امتیازت جدیدی را هم در حوزه برنامه نظامی و نفوذ منطقه‌ای از ایران بگیرد. در عین حال، دولت بایدن حاضر نبود تضمین معتبر بدهد و تعهد کند که تحریم‌ها را لغو می‌کند و دوباره توافق را زیر پا نمی‌گذارد.

موضوع مهم‌تر این است که دولت اوباما از همان دی‌ماه سال 1394- که دولت روحانی ظرف دو ماه انجام همه تعهدات خود را به انجام رساند و نوبت تعهدات طرف غربی رسید- به نقض تدریجی تعهدات خود پرداخت و پس از آن هم دولت ترامپ با دیدن انفعال دولت روحانی در مقابل تحریم‌های جدیدی مثل ویزا و آیسا، جرئت کرد تمام تعهدات آمریکا را نقض کند و از برجام خارج شود سپس دولت بایدن روی کار آمد و 9 ماه فرصت داشت تا تخلفات اوباما و ترامپ را جبران کند اما همان گونه که گفته شد به گروکشی بیشتر پرداخت. در چنین شرایطی و در حالی که طرف غربی از ابتدای سال 1379 تا آذر 1399 مشغول فرصت‌سوزی و بی‌اعتنایی به حقوق ایران بود، مجلس یازدهم قانون اقدام متقابل را تصویب کرد تا دست طرف مذاکره‌کننده پر باشد.

در موضوع اغتشاشات پاییز 1401 نیز که هم‌میهن از آن به عنوان اعتراضات یاد می‌کند، باید پرسید شرارت و آدم‌کشی و آتش‌افروزی و اقدامات تروریستی و رعب‌افکنی و تهدید کسبه برای تعطیل اجباری مغازه در کنار میدانداری گروهک‌های تجزیه‌طلب و تروریست چه ربطی به مردم و مطالبات‌شان دارد. به همین علت هم هست که آن فتنه صهیونیستی آمریکایی با عدم همراهی مردم بلکه قیام عمومی در برابر اشرار تروریست به شکست منتهی شد. در این میان باید بررسی کرد که چرا یک روزنامه مدعی اصلاح‌طلبی پروژه تروریستی مشترک موساد و سیا را اعتراضات مردمی نام می‌گذارد؟

 

 

 

یک تبعه رژیم صهیونیستی به اتهام همکاری با یک مأمور اطلاعاتی ایران از طریق تلگرام در مقابل دریافت ارز دیجیتال، دستگیر شد.

روزنامه صهیونیستی تایمز اسرائیل با انتشار این خبر نوشت: این مرد اسرائیلی با نام «ادن داباس» متهم شده که برای مأمور اطلاعاتی ایران، کارهای تبلیغاتی و عملیاتی انجام می‌داده است. او پلاکاردهایی با محتوای ضد اسرائیلی را در معابر نصب کرده و گزارش اقدام خود در این‌باره را برای طرف ایرانی فرستاده است.

دادستانی اسرائیل اعلام کرد که این شهروند اهل «رامات گان» دیروز به علت ارتباط با یک مأمور ایرانی و دریافت ارز دیجیتال در مقابل انجام برخی کارها بازداشت شده است. دادستانی می‌گوید متهم، دارای پروفایل‌های متعددی در پیام‌رسان تلگرام بوده و از این طریق با مأمور اطلاعاتی ایران تماس داشته است.  مأمور ایرانی وظایفی را به داباس محول کرده و به او دستور داده تا لباس مبدل بخرد، و ارتباط خود را مخفی نگه دارد و پیام‌های رد و بدل شده در چت‌هایش را پاک کند.

روزنامه صهیونیستی با اشاره به تکرار روند استخدام جاسوس از سوی ایران می‌افزاید: اتهامات مشابهی در ماه‌های اخیر علیه چند اسرائیلی دیگر مطرح شده است. ارتباط بین داباس و مأمور ایرانی از دو ماه قبل آغاز شده و تا ماه آگوست ادامه یافته است. داباس طی این دو ماه، چند هزار دلار ارز دیجیتال دریافت کرده است. او از اولین تماس می‌دانسته که با مأمور ایرانی طرف است وکارهایی را که به انجام می‌رساند، از طرف دشمن اسرائیل خواسته می‌شود.

اولین کاری که به داباس محول شده این بود که پوسترهایی با دست‌های خونین و نوشته «در سمت درست تاریخ باش» بسازد و در معابر عمومی نصب کند.

کیفرخواست دادستانی اسرائیل همچنین ادعا کرد: داباس در طی 2 ماه همکاری، پوسترهای زیادی درست کرده و نصب نموده، از جمله پوسترهایی که به انقلاب مسلحانه در اسرائیل تشویق می‌کرده است. یکی دیگر از اقدامات مجرمانه وی، راه‌اندازی گروه تلگرامی با نام «ارتش خلق» است که به منظور استخدام افراد بیشتر و انجام اقدامات مشابه صورت گرفته است.

مأمور ایرانی همچنین از ادن داباس خواسته بود عروسکی پُر شده را بخرد، 

سر آن را ببِرد و همراه با چاقو و پیامی تهدیدآمیز به «یکی از مقامات یک برنامه مهم امنیتی» تحویل دهد. متهم همان‌گونه که از او خواسته شده بود، اقدام کرد، اما به جای اینکه آن را به هدف مورد نظر برساند، بسته را بیرون در ورودی خانه پدرش گذاشت و عکسی را برای مامور فرستاد تا او فکر کند که کار را انجام داده است.

به گزارش تایمز اسرائیل، دادستانی همچنین عنوان می‌کند: به داباس گفته شده بود جنگل آتش بزند، شیشه‌های ماشین‌ها را بشکند، گرافیتی‌هایی با مضمون دعوت به انقلاب مسلحانه منتشر کند، ماشین‌ها را آتش بزند و پول‌هایی را در 3 نقطه پنهان کند، اما او انجام این کارها را نپذیرفته است. داباس در عین حال به داشتن کوکائین متهم شده، هرچند که ظاهراً به همکاری با مأمور ایرانی نداشته ارتباط ندارد. 

تایمز اسرائیل یادآور شده که 3 صهیونیست دیگر در ماه ژوئیه به ظن انجام کارهای مشابه برای مامور ایرانی دستگیر شدند. یکی از آنها با نام «الیملک استرن» از شهر «بیت شمش» متهم شده و 2 نفر دیگر پس از بازجویی آزاد شدند.

سرویس شین‌بت (سرویس امنیت و اطلاعات داخلی اسرائیل) و پلیس به صهیونیست‌ها هشدار داده‌اند که ارتباط مجازی با نیروهای ایرانی

نداشته باشند.

 

 

 

فرانس پرس می‌گوید فضای ترس از انتقام ایران و حزب‌الله بر بندر حیفا حاکم است و احتمال می‌رود که پالایشگاه این شهر در حملات انتقامی ایران و حزب‌الله منهدم شود.

گزارشگر خبرگزاری فرانسه که در حیفا حضور دارد، می‌نویسد: حیفا که به مرز لبنان نزدیک است در نگرانی و اضطراب به سر می‌برد. از جمله تأسیسات نفتی که درصورت حملات می‌تواند به اهدافی کشنده و خطرناک برای اسرائیلی‌ها تبدیل شود. این‌جا در حیفا، نگرانی حاکم است چرا که شهر در تیررس موشک‌های حزب‌الله قرار دارد. بوی نفت و بنزینی که از مخازن به آپارتمان «دووی سونی» می‌رسد، مدت‌هاست او را عصبانی کرده، اما نگرانی او از هنگامی بیشتر شده که حزب‌الله اعلام کرد این تأسیسات در شمار اهداف حمله‌اش قرار دارند. او نمی‌داند اگر موشکی از طرف حزب‌الله  به یکی از این مخازن در صد متری خانه‌اش بخورد، چه اتفاقی می‌افتد. 

خطرات مربوط به تأسیسات نفتی به او به همانند دیگر ساکنان این شهر بندری اعلام نشده و همین باعث شده که او از بدترین گزینه ممکن بترسد. در تصاویری که به وسیله پهپاد ضبط شده‌اند و از سوی حزب‌الله لبنان منتشر شدند تصویر مخازن و ساختمانی که «سونی» در آن زندگی می‌کند قابل مشاهده‌اند.

از زمان آغاز جنگ اسرائیل علیه غزه در 7 اکتبر، حزب‌الله لبنان در حمایت از فلسطین، به حمله به مراکز شمال اسرائیل ادامه می‌دهد. این روند به تبادل آتش روزانه میان حزب‌الله لبنان و ارتش اسرائیل تبدیل شده است.

«سونی» در حالی که با مشت به سینه‌اش می‌کوبد تا افزایش ضربان قلبش را نشان دهد می‌گوید: «وقتی صدای آژیرها (هنگام پرتاب موشک) را می‌شنوم... وحشتناک است. در طول جنگ خلیج‌فارس، یک موشک، نه چندان دور از این‌جا سقوط کرد... این واقعا ترسناک است.» اشاره او به حمله موشکی عراق به اسرائیل هنگام حمله نظامی آمریکا به عراق (بعد از اشغال کویت) در سال 1991 میلادی است.

خیابان «کریات‌هاییم»، محل زندگی «سونی» تحت نظارت شهرداری حیفاست اما میان این منطقه و حیفا، محدوده صنعتی با مخازن بزرگ نفت و پالایشگاه نفت قرار دارد. «هيلا لوفر» مشاور سابق امور محیط زیست در شهرداری حیفا می‌گوید «ساکنان فعلاً تعداد مخازن پر و خالی نفت را نمی‌دانند».

او بابت کمبود اطلاعات در این باره اظهار تأسف می‌کند در حالی که وی نیز در محلی زندگی می‌کند که از پالایشگاه و مخازن نفت دور نیست.

مقامات اسرائیل اما می‌گویند این منطقه صنعتی، ایمن سازی شده و تعدادی از مخازن نفت، تخلیه شده‌اند. البته جزئیات بیشتری اعلام نمی‌کنند. قبل از این فعالان در شهر حیفا تلاش کردند پالایشگاه و مخازن نفت را از این منطقه دور کنند اما ناکام ماندند. «هيلا لوفر» گفت: از سال‌ها قبل، در‌باره این وضعیت هشدار دادیم. اگر روزی از شمال (حزب‌الله ) یا از طرف ایران یا از هر طرف، مورد حمله قرار بگیریم چه رخ خواهد داد؟

شرکت «تاشان» مسئول ذخیره‌سازی سوخت به سؤالات خبرگزاری فرانسه در این باره جواب نداد. اما شرکت «باسان»، شرکت اداره‌کننده پالایشگاه که در نزدیکی مرکز شهر حیفا قرار دارد بدون اینکه جزئیات بیشتری اعلام کند گفت دستورات ارتش را اجرا می‌کند.

مجموعه مستقل «ميكوميت» در اسرائیل، از وجود فرهنگ «سرکوب و پنهان‌کاری» در منطقه صنعتی حیفا انتقاد کرد. این مجموعه گفته ممکن است آنچه در سال 2020 در انفجار بندر بیروت رخ داد این بار در حیفا تکرار شود. انفجار بندر بیروت به دلیل انفجار مواد خطرناک روی داد و منجر به 220 کشته 

و 6500 زخمی شد. انفجار همچنین بخش‌های از شهر بیروت را تخریب کرد.