223 روز از جنگ غزه می‌گذرد و طی این مدت مخالفت بیش از 95 درصدی افکار عمومی جهان با جنایت‌های اسرائیل و مخالفت‌های گسترده جهانی در سطح نخبگان و توده‌های مردم هنوز مانعی در مقابل این رژیم در تداوم جنایت‌های خود در غزه ایجاد نکرده است. جمعه هفته گذشته(21 اردیبهشت) و همزمان با موافقت «مجمع عمومی» سازمان ملل متحد با عضویت کامل فلسطین در این سازمان،«‌گیلعاد آردان‌» نماینده  رژیم صهیونیستی در سازمان ملل، در مخالفت با این قطعنامه پشت تریبون رفت و در اقدامی اهانت‌آمیز‌ نسخه‌ای از منشور سازمان ملل متحد را درون دستگاه خردکن انداخته و خرد کرد. وی در عین حال خطاب به سایر کشور‌های عضو سازمان که با عضویت کامل فلسطین در سازمان ملل موافق بودند گفت: «شرم بر شما باد». اما نگاهی گذرا به وضعیت جاری دو طرف درگیری در جنگ غزه مشخص می‌کند که چه کسی باید شرمنده باشد. 

۱. شورای حقوق بشر مجمع عمومی سازمان ملل متحد و شورای امنیت در مجموع از سال ۱۹۴۷ میلادی تاکنون بیش از ۵۱۲ قطعنامه در رابطه با وضعیت رژیم صهیونیستی و فلسطین تصویب کرده‌ است. طبق گزارش‌ها شورای امنیت سازمان ملل متحد به تنهائی  بیش از تعداد ۲۲۵ قطعنامه درباره مسئله فلسطین و وضعیت رژیم صهیونیستی به تصویب رسانده است که در بیش از ۱۰۲ مورد از این قطعنامه‌ها اقدامات خلاف حقوق بشر و حقوق بین‌المللیِ ارتکابی از سوی اسرائیل را محکوم کرده است. هر چند آمریکا فقط از سال ۱۹۷۲ تا نوامبر ۲۰۲۳ حداقل ۵۵ قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل متحد در انتقاد از رژیم اسرائیل را وتو کرده است. مجمع عمومی سازمان ملل متحد نیز بیش از ۱۸۳ قطعنامه درباره وضعیت رژیم صهیونیستی و کشور فلسطین تصویب کرده است که آمریکا با عموم این قطعنامه‌ها مخالفت کرده است. پرسش اصلی در این میان این است رژیمی که تاکنون صدها قطعنامه مجمع عمومی، شورای امنیت و سایر نهادهای وابسته به سازمان ملل و دیگر نهادهای متولی حقوق بشر در جهان را نه‌تنها اجرا نکرده بلکه درست در نقطه مقابل اهداف این نهادها و سازمان‌ها عمل کرده است در موقعیتی نیست که به حامیان حقوق یک ملت مظلوم بگوید «شرم بر شما باد». 

۲. جنگ غزه تاکنون بیش از 100 هزار کشته و زخمی و بیش از یک میلیون آواره برجای گذاشته است. بیش از 70 درصد شهدا از زنان و کودکان هستند. هنوز بیش از 10 هزار تن زیر آوارها مفقود هستند. ۱۷ هزار کودک در نوار غزه پدر و مادر یا یکی از آنها را از دست داده‌اند. 485 تن از شهدا، کادر درمان هستند.در این مدت بیش از ۱۴۰ خبرنگار به شهادت رسیده‌اند.11 هزار زخمی برای دریافت مداوای لازم باید به خارج از نوار غزه اعزام شدند و ۱۰ هزار بیمار سرطانی گرفتار در غزه با مرگ دست و پنجه نرم می‌کنند. یک میلیون و ۹۰ هزار نفر از ساکنان نوار غزه به علت پیامدهای ناشی از آوارگی به بیماری‌های مسری مبتلا هستند.60 هزار زن حامله در نوار غزه به علت فراهم نبودن مراقبت‌های پزشکی در معرض خطر قرار دارند و ۳۵۰ هزار بیمار صعب‌العلاج به علت وارد نشدن دارو با خطر مرگ مواجه هستند. سازمان ملل متحد می‌گوید؛ زنانی که جان سالم به در برده‌اند آواره شده و با گرسنگی و قحطی دست و پنجه نرم می‌کنند. به گفته سازمان ملل بیش از یک میلیون زن و دختر فلسطینی در نوار غزه با «گرسنگی فاجعه‌بار» مواجه هستند و عدم دسترسی به غذا، آب آشامیدنی سالم‌، سرویس بهداشتی فعال یا آب جاری‌، خطرات تهدیدکننده‌ای برای زندگی آنها ایجاد می‌کند. بر اساس گزارش سازمان ملل  هر ۱۰ دقیقه یک کودک در غزه مجروح یا جان خود را از دست می‌دهد. «‌گیلعاد آردان‌» نماینده رژیمی است که زنان و کودکان را می‌کشد‌، خبرنگاران را می‌کشد‌، به مدارس‌، مساجد‌، بیمارستان‌ها و درمانگاه‌ها حمله می‌کند، اجساد کشته‌شدگان را مثله می‌کند و از گرسنگی به عنوان سلاحی علیه زنان و کودکان استفاده می‌کند. نماینده چنین رژیمی خود باید احساس شرمندگی کند نه اینکه پشت تریبون سازمان ملل در یک اقدام شرم‌آور منشور ملل متحد را پاره کند. 

۳. بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل و برخی از مقامات این رژیم به خاطر جنایت‌های گسترده‌ای که طی 7 ماه گذشته در غزه انجام داده‌اند متهم به نسل‌کشی ملت فلسطین هستند و به دلیل همین اتهام نیز ممکن است دادگاه بین‌المللی کیفری(لاهه) حکم بازداشت آنها را صادر کند. این مسئله به قدری در رسانه‌های این رژیم جدی تلقی شده است که به نوشته رسانه‌های آمریکایی، مقامات اسرائیلی دست به دامن بایدن شده‌اند تا از نفوذ آمریکا در دادگاه لاهه استفاده کند و مانع این رسوایی تاریخی برای رژیم صهیونیستی شود. رسانه‌های اسرائیل مثل «معاریو» نوشته‌اند که «نتانیاهو» از احتمال صدور حکم بازداشت توسط دادگاه بین‌المللی کیفری به دلیل عملیات نظامی در نوار غزه به‌شدت نگران است و تلاش زیادی برای جلوگیری از چنین تحولی انجام داده است. بر اساس گزارش معاریو، دادگاه لاهه ممکن است «یوآو گالانت»، وزیر جنگ و «هرتزی ‌هالوی»، رئیس ستاد کل ارتش اشغالگران را نیز در فهرست افراد تحت تعقیب قرار دهد. نماینده رژیمی که نخست‌وزیرش هر آن به اتهام نسل‌کشی ممکن است دستور بازداشت وی صادر شود. چگونه می‌تواند در موضعی اخلاقی دیگران را به بی‌شرمی متهم کند؟ او خود باید شرمنده باشد چرا که رژیم نامشروعی را نمایندگی می‌کند که سران آن همه جنایتکار و متهم به نسل‌کشی هستند. 

۴. جنایت‌های هولناکی که اسرائیل طی 7 ماه گذشته در غزه مرتکب شده باعث شده است که افکار عمومی در سرتاسر جهان در حمایت از فلسطین، جنایت‌های اسرائیل را محکوم کنند. در پنج قاره جهان از آمریکا گرفته تا اروپا، آفریقا، آسیا و استرالیا طی این مدت میلیون‌ها انسان از هر رنگ و نژاد و مذهبی به خیابان‌ها آمده و نسل‌کشی اسرائیل در غزه را محکوم کردند. حتی در کشوری مثل آمریکا که به صورت سنتی از جنایت‌های اسرائیل حمایت می‌کند نظرسنجی‌ها بین نخبگان دانشگاهی و توده‌های مردم نشان می‌دهد که آنها بیشتر دل به آرمان فلسطین و شعار «فلسطین از نهر تا بحر باید آزاد شود» داده‌اند. سؤال و پرسش اساسی در این میان این است نماینده رژیمی که چنین در بین مردم جهان منفور است، چگونه به خود اجازه می‌دهد دیگران را به بی‌شرمی متهم کند و در این میان با این اوصاف چه کسی و کدام طرف این جنگ(فلسطین یا اسرائیل) باید شرمنده باشد؟ ملتی که برای آزادی خود می‌جنگند یا رژیمی که برای بقای خود آن هم در سرزمینی غصب‌شده نسل‌کشی می‌کند؟