یادی از شهید محمد مهرآور
چشمان مهربانی که شهادت را جستوجو میکردند (حدیث دشت عشق)
شهید محمد مهرآور 10 اسفند 1342 در روستای بقرآباد از توابع استان اردبیل به دنیا آمد. بعد از اتمام تحصیلات دبیرستانی وارد مرکز تربیت معلم شهید بهشتی تبریز شد. از زمانی که جنگ و جبهه و امام را با تمام وجودش درک و احساس کرده بود، تحول بزرگی در رفتارش به وجود آمده بود و دنبال فرصتی بود تا به جبهه برود و به رزمندگان اسلام بپیوندد. روحیه عالی، حالات خاص عرفانی و معنوی کاملا در رفتارش دیده میشد. تواضع و ادب و شخصیت معنوی شهید موجب شده بود که مهربانی از چشمانش ببارد. به همه سفارش میکرد که قدر پدر و مادرشان را بدانند و به خواهر و خواهرزادههایش سفارش میکرد که حجابشان را حفظ کنند. اهالی روستا و محل از رفتار خوبش، به ویژه امانتداری و درستکاری او ابراز خوشحالی و احساس شعف میکردند. اوقات فراغت خود را به مطالعه کتابهای مذهبی اختصاص میداد.
تعداد دوستان شهید بسیار زیاد بودند. روزی که پدرش فوت کرده بود بیش از 30 نفر از دوستان شهید از تبریز به روستای بقرآباد اردبیل با یک اتوبوس آمده بودند و تک تک محمد را در آغوش میکشیدند وگریه میکردند. بعدها هر بار که محمد از جبهه برمیگشت، میگفت که دوستانش شهید شدهاند و ابراز دلتنگی میکرد که چرا من شهید نمیشوم!
سرانجام 6 بهمن ۱۳۶۵ در عملیات کربلای پنج در منطقه عملیاتی شلمچه به وصال حق و آرزوی دیرینه خود یعنی شهادت نایل آمد.