روزهای پایانی سال فرصت سبزی است که کارنامه یک‌ساله خود را بازبینی کرده و ضمن شناسایی نقاط قوت و ضعف خود، به فکر برنامه‌ریزی برای آتیه پیش‌رو باشیم.

 در سال 1402 با 275 شماره گزارش دوشادوش مردم بودیم و سعی داشتیم ضمن تبیین چالش‌ها در روند یافتن راه‌حل‌ها به مسئولان یاری ‌رسانیم و در کنار مردم برای رفع مشکلات باشیم.

صبح با یک استکان چای و داغی تیترهای روز دنیا آغاز می‌شود. این روزها اغلب چای را بدون قند می‌نوشم هر چه هم قند باشد، باز هم کام آدمی شیرین نمی‌شود. انگار همه تلخی‌های عالم را ریخته‌اند توی این خبرها و تیترهایی که از ناخوشی احوال دنیا می‌گویند. اخباری که دروغگویی حقوق بشر مدل غربی در تیتر یک آن تلألؤ خاصی دارد.

خبرنگار باید بداند دنیا بر سرانگشت حقیقت‌نگار وی می‌چرخد و اگر غافلانه و یا مغرضانه وارونه‌نویسی کند، لطمات جبران‌ناپذیری به دنیای پیرامونش خواهد زد. لطماتی که خسارتش کمتر از بمب‌افکن‌های صهیونیستی نیست.

از پنجره محل کارم به‌دور دست‌ها خیره مانده‌ام. در دوردست‌ها بادگیرها نشسته‌اند. در چشم‌انداز یک خبرنگار نباید حزب باد میتینگ دهد. باید بادگیر باشد، اما با بادها نچرخد. راسخ بودن حرف اول را در این حرفه می‌زند. اینکه ابتدا یک خودسازی داشته باشی. خودت را و مطالباتت را بشناسی و برای تحقق خواسته‌های بر‌حق و اخلاقی‌ات مجاهد راه قلم باشی. در این کار آنانی که منیت داشته‌اند و دنبال فرصت‌طلبی‌ها بوده‌اند اتفاقاً در حواشی گرفتار آمده‌اند و آنانی که همیشه مردم و وجدان را در صدر نشانده‌اند، جاودانه حقیقی در این حرفه شده‌اند. این‌گونه که بنگریم می‌توان امیدوار بود که تیترهای زیبا و امیدبخشش در راه‌اند. کسی چه می‌داند؟! شاید یک روز چای خود را با قند خبرهای شیرین از احوال دنیا بنوشیم. آری همان روزی که یگانه نجات دهنده عالم بشریت پا به عرصه ظهور گذارد و جهان را پر از عدل و داد کند. 

اما تا آن زمان باید بر همه تلخی‌ها صبر کرد و به آرمان‌های برگرفته از ریشه‌ها پایبند ماند. باید معنای واقعی اصحاب رسانه بودن را محقق کرد. کسی که صاحب چیز با ارزشی است نه می‌تواند چالش‌ها را بپذیرد و نه می‌تواند غافل باشد. این میدان حواس‌جمع می‌خواهد. کفش پولادین می‌خواهد و عزمی راسخ. 

حالا بنشین تا از این دریچه پرواز پرنده‌های فکر در آسمان حقیقت را نظاره‌گر باشیم. بنشین از مظلومیت صاحبان حق در دنیای امروز بنویسیم و چای‌مان را با قند فکرهای روشن برای آینده بنوشیم. 

از آنانی نباشیم که گل‌ها را خار می‌کنند. آن‌گونه بنویسیم که خارها گل دهند و همواره بالی باشیم برای پرواز در آسمان صداقت. نباشد که گل ببریم سر خاک بال‌ها! باید بال‌ها را از خاک به افلاک بفرستیم. می‌توان با حامی حقیقت بودن به هر چه خوبی و نیکی است پر بکشیم.

275 شماره گزارش روز در سال1402

گزارش روز کیهان حدود بیش از شصت و سه سال قدمت انتشار در همین صفحه 5 کیهان را دارد.

در سرویس گزارش این افراد حضور دارند: ایرج نظافتی به عنوان دبیر سرویس، خانم گالیا توانگر در جایگاه جانشین دبیر سرویس، همچنین حسن رضایی، عیسی صادقی، تارا وحیدی، فائقه حاجی قاضی بزاز، امیرحسین بسطامی و آرش فهیم.

در سالی که گذشت همه تلاش ما در سرویس گزارش این بود تا بتوانیم همراه با دغدغه‌های مردم در سنگر دفاع از آرمان‌ها و ارزش‌های انقلاب اسلامی باشیم.

و اگر توفیقی حاصل شد به لطف عنایت‌های حضرت احدیت و توجهات ویژه اهل بیت علیهم‌السلام بوده است.

ایرج نظافتی، دبیر سرویس گزارش کیهان که از اوایل سال جاری با حفظ سمت به عنوان مدیر روابط عمومی مؤسسه کیهان منصوب شد درباره فعالیت‌های یک‌سال اخیر سرویس گزارش می‌گوید: «سرویس گزارش در یک سال گذشته در ابعاد اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و سیاسی فعال بود و همکاران ما در حوزه‌های مختلف ورود کردند و گزارش‌های متنوعی در یک سال اخیر در صفحه گزارش روز کیهان چاپ شد.»

دبیر سرویس گزارش کیهان به مسائل مهمی که در یک سال اخیر اتفاق افتاده اشاره می‌کند و می‌گوید:«یکی از مهم‌ترین رخدادهای سیاسی در سطح منطقه عملیات بزرگ «طوفان الاقصی» در 15 مهر ماه جاری بود که شمارش معکوس پایان رژیم غاصب صهیونیست را رقم زد و همچنین سکوت مدعیان غربی در برابر جنایات رژیم کودک‌کش صهیونیستی به سوژه مهم رسانه‌ها و افکار عمومی جهان مبدل شد و ما نیز به فراخور این موضوع در شماره‌های متعددی در صفحه گزارش روزنامه کیهان به آن پرداختیم و گزارش‌هایی در این زمینه به چاپ رساندیم.»

نظافتی به موضوع مهم دیگری اشاره می‌کند که در حوزه داخلی کشورمان مطرح بود، وی می‌گوید:«موضوع مهم دیگری که در این سال پشت سر گذاشتیم انتخابات مجلس شورای اسلامی و مجلس خبرگان رهبری بود که در 11 اسفند ماه جاری برگزار شد. انتخاباتی که دشمنان بیرونی و دنباله‌های داخلی آن، از یک سال گذشته به دنبال القای این موضوع بودند که مردم در انتخابات شرکت نخواهند کرد و حتی با کمال وقاحت دست به آمارسازی می‌زدند و نظرسنجی‌های جعلی و دروغین به خورد افکار عمومی می‌دادند از اینکه مشارکت عمومی مردم در این انتخابات زیر بیست درصد پیش‌بینی می‌شود! در حالی که مردم با حضور جدی و جهادی خود مشارکت 41 درصدی را رقم زدند.»

دبیر سرویس گزارش کیهان همچنین تشکیل بیست و چهارمین نمایشگاه مطبوعات و رسانه‌های ایران در مدت زمان کوتاه اما پرمحتوا در اواخر بهمن و اوایل اسفند را از دیگر رخ دادهای سیاسی و فرهنگی سال 1402 می‌داند و می‌گوید: «نمایشگاه مطبوعات امسال، هرچند مدت آن کوتاه و در فشردگی خاصی برگزار شد اما توانست فضای همدلی بین مسئولان و رسانه‌ها را ایجاد کند و امیدواریم در سال جدید این نمایشگاه و جشنواره مطبوعات در زمان معین و با مدت زمان لازم انجام شود.»

وی در ادامه تصریح می‌کند: «لازم می‌دانم ابتدا از مدیر مسئول محترم کیهان و نماینده حضرت آقا در موسسه، جناب حاج حسین شریعتمداری تشکر کنم، چرا که در یک‌سال اخیر استاد پیشکسوت و یار همیشه همراه بچه‌های بخش گزارش بودند و با اینکه در اوج کار و تلاش خستگی‌ناپذیر و انتخاب تیتر و سرمقاله‌های کیهان و سخنرانی‌ها و جلسات متعدد و مکرر هستند، اما همیشه برای ما وقت دارند و به سؤالات ما پاسخ و به خوبی مشورت می‌هند. همچنین لازم می‌دانم از آقایان مرتضی صفار هرندی و سعید مدنی اعضای محترم شورای سردبیری تشکر کنم که یار و یاور ما در سرویس گزارش بوده و با مشورت‌ها و راهنمایی‌های خود گره‌گشای مسائل ما بوده و هستند.»

رسالت گزارش‌نویسی

از مجموع 275 شماه گزارش چاپ شده در صفحه گزارش روز کیهان حدود 100 شماره به قلم گالیا توانگر گزارشگر پیشکسوت کیهان بوده است. 

کسب عناوین مختلف در جشنواره‌های ادبی کشوری و نیز مطبوعات سراسری نظیر:

* رتبه سوم بخش گزارش در نخستین جشنواره ملی رسانه و برق 24 آبان 1402

* شایسته‌ تقدیر بخش داستان کوتاه پنجمین دوره‌ جایزه‌ «داستان تهران» 25 آبان 1402 

* شایسته تقدیر در بخش نثر معاصر سومین دوره‌ جایزه کتاب سال بوشهر با کتاب رمان چشم‌های خانه‌نشین 27 دی 1402 از توفیقات ثبت شده در کارنامه یکساله این خبرنگار کیهان است.

وی می‌گوید: «همواره به هر نقطه از کشور که سفر می‌کنم، در پی یافتن سوژه‌ای برای گزارش روز منطبق با چالش‌ها و مطالبت مردمان آن دیار هستم. این‌گونه حس می‌کنم رسالت خود را در برابر مردم و قلم به انجام می‌رسانم.»

یکی از نمونه گزارش‌های موفق 

این خبرنگار در گزارش اخیر خود با عنوان موانع پیش روی کشاورزان و راهکارهایی برای تسهیل زراعت آورده است:

«هر جا که سر برمی‌گردانم، نسیم لابه‌لای گیاهان دارویی «توله» می‌پیچد، بعد راه خود می‌گیرد و از سر اماکن تاریخی دزفول می‌گذرد؛ حتی در زمستان هم‌چشم تا بی‌نهایت سبزی می‌بیند. من که از شلوغی پایتخت ‌گریخته‌ام، گویی به بهشتی درآمده‌ام که همیشه از پشت پنجره آپارتمان، حسرتش را می‌کشیده‌ام؛ بنابراین چشمانم را باز باز به سبزی این صیفی‌کاری و آن صیفی‌کاری دزفول در می‌اندازم و هوای بهار در زمستان این خطه از کشورم را به ریه‌هایم می‌دهم. دمی زیر سایه‌ مسحورکننده درخت تنومند «کُنار» می‌آسایم. شاخه‌هایش مأمن هزار پرنده بهارخواب است، در زمستان جنوب. از دوردست چند کشاورز را می‌بینم که به این سمت رهسپارند. بلند می‌شوم و به سمتشان می‌روم تا داستان زحمت و رنج ایشان را بنویسم. یکی از دوستان داستان‌نویسم پیش‌تر به من گفته بود: «زحمت خودخواسته است و شیرین و سازنده، اما رنج‌ها از بیرون می‌آیند.» من خوش دارم از چالش زندگی این کشاورزان بنویسم تا هم برایشان راهکاری یافت شود و هم به توسعه قطب صیفی‌کاری کشور بیش از اینها بیندیشیم؛ چرا که نباید از این فرصت طلایی اقتصادی و اشتغال‌زایی بدون برنامه‌ریزی و مدیریت بهینه‌ گذر کنیم.»

وی در این گزارش اخیر خود می‌افزاید: «دزفول در بخش شمالی خوزستان واقع است و در خاک آن بیشتر سبزی و صیفی برگی و غده‌ای کشت می‌شود. شوری خاکش نسبت به خاک جنوب خوزستان کمتر بوده و از لحاظ آب به دلیل همجواری با رودهایی مثل کرخه، دز و کارون از سمت شوشتر نباید در ظاهر امر مشکلی داشته باشد. حتی از آب سد گتوند هم برخورداری دارد. (البته آب گتوند کمی شوری دارد.) دزفول قطب شماره یک صیفی‌کاری کشور است. بعد از آن جیرفت در جنوب کرمان قطب شماره دو محسوب می‌شود.

سجاد بخشی یک صیفی‌کار و گندم‌کار در حوالی ایستگاه قطار «سبز آب» است. وی به گزارشگر کیهان می‌گوید: «زمین‌های کشاورزی این منطقه بیشتر هیئتی هستند. هیئتی یعنی اینکه متعلق به دولت‌اند و سند ۹۹ساله دارد.»

می‌گویم: «شبیه مسکن مهر؟»

می‌گوید: «احسنت.»

این کشاورز دزفولی ادامه می‌دهد: «یکی از چالش‌های کشاورزان منطقه ‌این است که هزینه تولید محصول از هر لحاظی که خیالش را کنید، تصاعدی افزایش داشته است. ما این زمین‌های هیئتی را از کسی که اختیاردارش است، اجاره می‌کنیم و زیر کشت می‌بریم. سال پیش هزینه اجاره هر هکتار زمین یک میلیون و ششصد بود، اما حالا به دو میلیون و سیصد افزایش داده‌اند. یک زمانی بابت اجاره هر هکتار تنها بین 150 تا 200 هزار تومان می‌پرداختیم.»

وی به چالش دیگری که به افزایش هزینه تولید محصول می‌انجامد، اشاره کرده و می‌گوید: «شاید باورش سخت باشد‌، اما ما علی‌رغم همجواری با رودها، با چالش آب هم مواجه هستیم. ماشین‌هایی می‌آیند و تقسیم آب می‌کنند. آخرین باری که در سال جاری محصول من تقریباً سیراب شده، آذرماه بوده است. هر بار هم که می‌گوییم: محصول لب‌تشنه است، می‌گویند: سدها نیمه‌خالی هستند و باید منتظر باران باشید. ما مبالغی هم برای آب می‌پردازیم، ولی زمین به‌موقع سیراب نمی‌شود.»

از «بخشی» می‌پرسم برای سیراب‌ کردن هر هکتار زمین زیر کشت چقدر می‌پردازید؟ وی پاسخ می‌دهد: «بستگی به نوع محصول دارد. برای هر هکتار چغندر هشت میلیون تومان، برای هر هکتار گندم یک میلیون و ششصد هزار تومان، برای هر هکتار کاهو پنج میلیون تومان و...»  این کشاورز در ادامه به هزینه بالای هر کیسه کود و بذر اشاره کرده و می‌گوید: «هر هکتار به 15 تا 20 کیسه کود نیاز دارد. هر کیسه کود هم قیمت آزادش 550 هزار تومان است. دولت برای هر هکتار تنها 2 کیسه داده‌ که بابت هر کیسه 150 هزار تومان پرداخته‌ام، اما نمی‌دانم این تعداد کیسه کود را چطور بین 6 هکتار زمین زیر کشتمان تقسیم کنم؟ مجبوریم کم‌وکسری کودمان را با قیمت بسیار بالا از دلالان تهیه کنیم.» 

وی اشاره دارد که جهاد کشاورزی محصولشان را می‌خرد، اما معمولاً پول یکجا به کشاورز پرداخت نمی‌شود که بتواند به‌موقع برای کشت بعدی خود بذر تهیه کند.