یادی از شهید مدافع حرم علیرضا نوری
همیشه خندهرو (حدیث دشت عشق)
علیرضا در پنجمین روز مرداد سال 1366 در روستای خیرآباد (شهرستان تیران و کرون) به دنیا آمد. سال 1385 سربازیاش را در پادگان مالک اشتر ارومیه گذراند و بعد از گذراندن دوره نظامی در پادگان لباس مقدس سپاه را به تن کرد و در لشکر زرهی 8 نجف اشرف نجفآباد مشغول به فعالیت شد. همسر شهید علیرضا نوری در مورد اخلاق و منش این شهید گفت: «شهید نوری خوش اخلاق و خوشرو بود و همیشه خنده به لب داشت، بعد از شهادتش هم کسانی که از او یاد میکنند از خندهرو بودنش میگفتند. او بخشنده بود و معمولا از کسی ناراحت نمیشد. همیشه با رفتار خوبش دیگران را متوجه اشتباهشان میکرد.» ستوان دوم پاسدار علیرضا نوری یکی از نیروهای گردان پیاده لشکر8 نجف اشرف در جنگ با تروریستهای تکفیری 29 اسفند 1393 در کشور سوریه (شیخ هلال) در سن 28 سالگی بر اثر اصابت ترکش به سر به درجه رفیع شهادت نائل آمد. پیکر مطهرش بعد از انتقال به نجفآباد در گلزار شهدای این شهر به خاک سپرده شد. در وصیتنامه شهید مدافع حرم علیرضا نوری میخوانیم: «بسمالله، رمز عشق به خدا و توکل به اوست. به کسی که رحمن و رحیم است عشق میورزم و کارم را با توکل به او آغاز میکنم که بردن نام او سبب رحمت است. بسمالله، ذکر خداست یعنی که خدایا من تو را فراموش نکردهام. بسمالله، بیانگر انگیزه من است، یعنی خدایا هدفم تو هستی نه مردم، نه طاغوت، نه جلوهها، نه هوس و...»