طبیعی است که در این روزهایی که جنایات رژیم آپارتاید اسرائیل چشم‌ها را به خود خیره کرده و تمام تمرکز رسانه‌ها و تحلیلگران را به خود اختصاص داده است، در خبرگزاری‌های جهان خبر چندانی از بحران‌های دیگر نقاط جهان نباشد و یا اگر هم هست تمرکزی بر این خبرها نباشد. در این روزها که اسرائیل مشغول «سفید کردنِ روی» لشکر مغول است، جنگی داخلی همچنان در لیبی در جریان است و در یک پرده از جنایات جاری در این کشور «ناظران مستقل سازمان ملل اعلام کردند که سال گذشته بین ۱۰ تا ۱۵ هزار نفر! در شهر الجنینه در جریان خشونت‌های قومیِ نیروهای پشتیبانی سریع و شبه‌نظامیان عرب متحد آنها کشته شدند و...» یا جنگ داخلی در لیبی همچنان ادامه دارد و این کشور را تبدیل به ویرانی کرده است و... نتایج بررسی اخیر «انستیتوی مطالعات بین‎المللی استراتژی بریتانیا» نشان می‏دهد که سوریه، مکزیک، عراق، افغانستان، یمن، سومالی، سودان، ترکیه، سودان جنوبی و نیجریه بیشترین تلفات را در جهان در نتیجۀ جنگ‎های داخلی، داشته‎اند.

حالا طلیعه یک جنگ داخلی دیگر نیز دیده می‌شود، این‌بار نه در قاره آفریقا مثل مثال‌های مذکور بلکه در آمریکای لاتین. چند روز پیش در پی ناآرامی‌های اخیر در کشور‌ هائیتی، گروه‌های تبهکار به چند ساختمان دولتی از جمله کاخ ریاست جمهوری در پورتو پرنس، پایتخت این کشور، حمله کردند؛ گفته می‌شود این حمله‌ها تلفاتی در پی نداشته است. گفتنی است، سه‌شنبه هفته گذشته نیز «جیمی چِریزایر»، رئیس یکی از دارودسته‌های تبهکاری ‌هائیتی، اعلام کرده بود که اگر «آریل ‌هانری»، نخست‌وزیر این کشور، از سمتش استعفا نکند، جنگ داخلی به‌راه خواهد انداخت. چرایزر که به باربیکیو شهرت دارد، به همراه سایر باندهای تبهکار که بخش اعظمی از‌ هائیتی را تحت کنترل دارند، هفته گذشته و همزمان با سفر‌ هانری به پورتوریکو، در حمله‌ای هماهنگ اقدام به عزل او کردند! (درواقع دستور به عزل او دادند!!) رئیس این باند تبهکار که پیش‌تر افسر پلیس بود و به اتهام نقض حقوق بشر تحت تحریم سازمان ملل متحد قرار دارد، گفته بود: «اگر آریل ‌هانری استعفا نکند و جامعه بین‌الملل به حمایت از او ادامه دهد، ما مستقیماً به سمت جنگ داخلی و نسل‌کشی حرکت خواهیم کرد.» وی افزوده بود: «اینکه ‌هائیتی به بهشت یا جهنم برای ما تبدیل شود، به یک مشت پولدار که در هتل‌های بزرگ زندگی می‌کنند، ارتباطی ندارد و آنها نمی‌توانند درباره سرنوشت مردمی که در محله‌های ضعیف زندگی می‌کنند، تصمیم بگیرند.» بر اساس ارزیابی سازمان ملل، تشدید خشونت‌های اخیر احتمالاً به دلیل تجهیز بیشتر باندهای تبهکار به محموله‌های تازه مهمات است. هنری در حال حاضر در قلمرو آمریکا در نزدیکی پورتوریکو مستقر است. هواپیمای او پس از آنکه اجازه فرود به‌ هائیتی نیافت به آنجا تغییر مسیر داد. نخست‌وزیر مشخص نبود پس از کنیا به کجا سفر می‌کند. او سرانجام پس از آنکه اجازه ورود به جمهوری دومینیکن را هم نیافت عازم سن‌خوان پورتوریکو شد. در آخرین خبرها وقایع ‌هائیتی و به ‌دنبال تشدید خشونت‌ها در پایتخت‌ هائیتی، سفارت آمریکا در این کشور (که برخی آن را یکی از حیاط خلوت‌های واشنگتن می‌دانند) تعدادی از کارکنان این سفارت را تخلیه کرد.

همچنین دارودسته‌های تبهکاری دوشنبه گذشته بیرون از فرودگاه بین‌المللی «توسان لوورتیور» واقع در پورتو پرنس، پایتخت ‌هائیتی، به روی پلیس آتش گشودند. پیش‌تر نیز باندهای تبهکاری به دو زندان بزرگ ‌هائیتی یورش برده و هزاران تبهکار (نزدیک به 4 هزار نفر) را آزاد کرده بودند. دولت‌ هائیتی پس از این حادثه که اوایل هفته رخ داد، در این کشور وضعیت اضطراری اعلام و مقررات منع آمد و شد وضع کرد. ناآرامی‌ها در ‌هائیتی از اواخر ماه فوریه (اوایل اسفند ماه) و پس از آن آغاز شد که نخست‌ وزیر این کشور در تلاش بود استقرار یک گروه خارجی در‌ هائیتی را برای مبارزه با گروه‌های تبهکار هماهنگ کند. گفتنی است، ‌هائیتی با نام رسمی جمهوری ‌هائیتی کشوری است در جزیره هیسپانیولا در دریای کارائیب.‌ هائیتی نخستین کشوری در آمریکای لاتین و حوزه کارائیب بود که به استقلال رسید و نخستین جمهوری در جهان است که رهبران آن سیاه‌پوست بودند.‌ هائیتی تنها کشور مستقل در قاره آمریکا است که اکثریت جمعیت آن فرانسوی‌زبان هستند. امروزه ‌هائیتی با منابع ناچیز و جمعیت زیاد فقیرترین کشور نیمکره غربی است. خشونت‌های سیاسی نیز در این کشور بارها رخ داده و باعث بی‌ثباتی دولتی شده ‌است. ‌هائیتی در دریای کارائیب، فقیرترین کشور در نیمکره غربی، سال‌های طولانی است که با آشفتگی داخلی روبه‌روست. حدود نیمی از جمعیت ۱۲ میلیون نفری این کشور براثر خشونت‌ها، بحران سیاسی و سال‌ها خشکسالی، به کمک‌های بشردوستانه نیاز دارند.