تعارض منافع مانعی برای حل مسائل کهنه ورزش (نکته ورزشی)
سید سعید مدنی
داستان حل- و در واقع لاینحل ماندن- مشکل مالکیتی دو تیم قدیمی و پرطرفدار مملکت هم از حکایت‌های جالب و البته عجیب ورزش کشور ماست! در حالی که سال‌هاست مسئولان رنگارنگ ورزش در دوره‌ها و مقاطع مختلف در‌باره پایان بلاتکلیفی این دو تیم از حیث مالکیتی سخن می‌گویند و وعده می‌دهند، در عمل در این مورد- مثل خیلی از مسائل معطل مانده ورزش- اتفاقی نمی‌افتد و آب از آب تکان نمی‌خورد، سردرگمی و بلاتکلیفی‌ها ادامه دارد و خدا می‌داند که از این نظر، چه کسانی منتفع می‌شوند و از آن سو چه زیان‌های فنی و اقتصادی و فرهنگی و... که بر پیکر ورزش ما وارد می‌آید.
ما سال‌هاست به سهم خود می‌نویسیم که اولا حل مشکلات استقلال و پرسپولیس، نه فقط به عنوان دو باشگاه پرطرفدار و البته پرهیاهو، بلکه به عنوان بخشی مهم از «سرمایه‌های ملی» ورزش جزو ضروریات بوده و باید از اولویت‌های کاری مدیران باشد. این دو تیم ظرفیت و توانایی آن را دارند که در صورت روبه‌راه شدن و رعایت و اعمال استانداردهای باشگاهی، بر کلیت ورزش ما از ابعاد مختلف فنی و فرهنگی و اقتصادی و... تاثیر مثبت بگذارند و آن را از حیث فنی و کیفی، نه فقط در فوتبال که در اکثر رشته‌های ورزشی پرطرفدار (مثل والیبال، بسکتبال، کشتی و...) و پایه و مادر(مانند دوومیدانی و ژیمناستیک و شنا و...) متحول کنند و ثانیا این را هم به کرات و بر اساس واقعیات ملموس و فهم و برداشت‌های خود، نوشته و صریحا تذکر و هشدار می‌دهیم که افراد و جریانات و باندهایی هستند که البته با انگیزه‌ها و نیات متفاوت سروسامان یافتن این دو تیم و تحول مثبت در ورزش را برنمی‌تابند و آن را با منافع و اهداف و اغراض خود در تضاد و تعارض می‌بینند.
به دیگر سخن، بلای «تعارض منافع» که در حوزه‌های دیگر سخت فعال است و مانع از حل مسائل زیادی می‌شود و زحمت و رنج مردم را باعث شده، در ورزش هم وجود دارد و سروسامان یافتن و حل مسائل بر زمین مانده و پایان بلاتکلیفی‌ها را به ضرر و زیان خود می‌بیند و لذا برای «حفظ وضع فعلی» و تداوم «همینی که هست»، تمام تلاش و توان خود را به کار گرفته و می‌گیرد. ما بارها صریحا نوشته و هرجا فرصتی به دست آمده گفته‌ایم که پایان بلاتکلیفی و سروسامان یافتن پرسپولیس و استقلال، «یک نشانه بزرگ» است و آن اینکه قرار است دوران حرف زدن و روزمرگی و به وضع فعلی قناعت کردن پایان یابد و مسئولان فراتر از روزمرگی‌ها و مشغولیت‌ها مسائل اساسی و بلاتکلیف را حل کنند و ورزش را در مسیر تحول و پیشرفت به حرکت درآورند اما ظاهرا اراده‌ها و جریاناتی هستند که در ورزش رخنه کرده یا اعمال نفوذ می‌کنند و نمی‌خواهند که چنین نشانه‌ای عینیت یابد و متحقق شود.
این موضوع به صورت یک امر بدیهی درآمده و کسانی که آن را مطرح می‌کنند، متهم به بدبینی و سیاه‌نمایی و... نمی‌شوند. حالا حتی بعضی از مسئولان ورزش و فوتبال در این باره برخلاف گذشته صریح‌تر سخن می‌گویند و از نقش مخل گروه‌ها و جریاناتی حرف می‌زنند که مانع از حل مشکلات اساسی ورزش- از جمله مسئله مالکیت دو تیم مذکور- می‌شوند. چند روز پیش از قول یکی از مسئولان فدراسیون فوتبال شنیدیم که صریحا می‌گفت: «متاسفانه گروهی در ایران هستند که اصلا دوست ندارند دو باشگاه استقلال و پرسپولیس واگذار شود.» او حتی گفت: «کارها (واگذاری دو تیم) تا یک جاهایی خوب پیش می‌رود ولی این گروه سریعا وارد عمل می‌شود، انگار منفعت‌شان این است که این دو باشگاه بدون مالک بمانند.» و بالاخره اینکه: «اگر مشکل مالکیت استقلال و پرسپولیس حل نشود، (از طرف آسیا) مجوز حرفه‌ای نمی‌گیرند.»
ای کاش کسی، مسئولی و ارگانی پیدا شود و به ما و همه دوستداران ورزش توضیح دهد که اولا این افراد و گروه‌های مخل و مزاحم که برای ورزش و فراتر از مراکز قانونی و نهادهای اجرائی تصمیم می‌گیرند و مثلا سال‌هاست مانع از حل شدن تکلیف مالکیت دو باشگاه می‌شوند، چه کسانی هستند؟ کجایی هستند؟ از کدام فرد ذی‌نفوذ و یا سازمان قدرتمند آویزان هستند؟ از جان ورزش و فوتبال و دوستداران ورزش و پیشرفت ورزش مستعد ایران چه می‌خواهند؟ و... ثانیا چرا با این افراد و گروه‌ها که بلای جان ورزش و سد راه سروسامان یافتن امور آن شده‌اند، برخورد بایسته و قانونی صورت نمی‌گیرد؟ چرا وزیر ورزش از اختیارات قانونی خود استفاده نکرده و با شجاعت بساط این جریانات را که بزرگ‌ترین مانع بر سر راه پیشرفت ورزش کشورهستند، جمع نمی‌کند؟
بارها و طی سال‌ها نوشته و تاکید کرده‌ایم که ورزش ایران در بسیاری جاها قبل از آنکه مقهور قدرت حریفان شود و یا از کمبود اساسی مادی و انسانی تاثیرگذاری رنج ببرد، بیش از هر چیز از «درون» و به وسیله عناصر و گروه‌های مخل- که بعضا وجهه ظاهرالصلاحی هم برای خود دست و پا کرده‌اند- ضربه می‌خورد و تا تکلیف این جریانات مداخله‌گر و گروه‌های سهم خواه مزاحم روشن نشود، نه تنها مشکل قدیمی مالکیت استقلال و پرسپولیس حل نمی‌شود که هیچ مسئله و مانع دیگری بر سر راه ورزش رفع نخواهد شد. اخیرا وزیر ورزش اعلام کرده که مشکل مالکیت دو باشگاه تا پیش از موعد مقرر (11 فروردین 1403) حل خواهد شد. منتظر می‌مانیم به امید اینکه این بار این وعده قدیمی، عملی و این مشکل کهنه بالاخره حل شود.