kayhan.ir

کد خبر: ۲۸۴۵۴۰
تاریخ انتشار : ۱۶ اسفند ۱۴۰۲ - ۱۹:۴۳

صلوات پیامبر(ص) به خود و خاندانش (شبهه ها و پاسخ ها)

 
 
چرا پیامبر(ص) هر روز برای خود و خاندانش صلوات می‌فرستاد؟
1. صلوات، امر الهی است که معانی عمیقی دارد؛ بنابراین، وقتی خدا خطاب به مؤمنان امری می‌کند، پیش از همگان، پیامبر اکرم(ص) (که مخاطب وحی بودند و میان انسان، ملک و جنّ، در رأس مؤمنان قرار دارند) مخاطب آن فرمان می‌باشند و البته که بیش از همگان، امر پروردگار را اطاعت و اجرا می‌کردند. وقتی دستور صادر شد: «إِنَّ اللَهَ وَ مَلائِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَى النَّبِيِّ يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَيْهِ وَ سَلِّمُوا تَسْليماً؛(1) خدا و فرشتگانش بر پیامبر درود می‌فرستند؛ اى کسانى که ایمان آورده‌اید، بر او درود فرستید و سلام گویید و کاملاً تسلیم [فرمان او] باشید» اوّلین مخاطب، گیرنده‌ وحی، یعنی خود حضرت می‌باشند و البته که در اطاعت بر همه پیشگامی دارند و بیش از سایر مؤمنان، مراقبت و استمرار داشتند.
بنابراین، نه تنها ایشان مانند همگان صلوات می‌فرستادند، بلکه چون وقتی از ایشان پرسیده شد که چگونه این امر خدا را به‌جا ‌آوریم و صلوات بفرستیم، فرمودند که بگویید: «اللهم صل علی محمد و آل محمد» و یا با اضافاتی که در سایر روایات آمده است؛ معلوم می‌شود خودشان به هرچه که تعلیم می‌کردند و دستور می‌دادند، پیشتر و بیشتر عمل می‌کردند.
2. برخی به خطا، گمان می‌کنند سلام و صلوات فرستادن به خود، کار درستی نیست! اما اولاً وقتی خدا به کاری امر کرد، واجب می‌شود؛ ثانیاً بسیار طبیعی است که انسان، به آنچه که هست و آنچه که از سوی خدا به آن مأمور شده و آنچه که خدا به او نعمت داده، اقرار کند؛ چنان‌که فرمود: «وَأَمَّا بِنِعْمَةِ رَبِّک فَحَدِّثْ؛(2) و اما نعمت پروردگارت را بازگو کن.»
صلوات در اصل یک دعای بسیار بزرگ است و بدیهی است هر عاقل و مؤمنی، بسیار برای خود و خاندانش دعا می‌کند؛ بهترین دعا آن است که از خدا بخواهد صلوات و رحمتش را مشمول او گرداند؛ پس، اینکه حضرت پیامبر یا هر شخص دیگری، برای خودش دعا کند، نه تنها عجیب و غریب نیست، بلکه امری است معقول و منطقی.
3. در قرآن کریم می‌خوانیم که انبیا و رسولان الهی، بر خودشان سلام و درود می‌فرستادند؛ چراکه سلام و درود، به معنای «منیّت»، نیست، بلکه ارج نهادن به مقامی است که خداوند موهبت کرده است؛ چنان‌که حضرت عیسی(ع) گفتند: 
«وَالسَّلَامُ عَلَی یوْمَ وُلِدْتُ وَیوْمَ أَمُوتُ وَیوْمَ أُبْعَثُ حَیا؛(3) و سلام بر من! روزى که زاده شدم و روزى که مى‌میرم و روزى که زنده برانگیخته مى‌شوم.»
4. ما نیز دست کم، در شبانه‌روز پنج بار، آن هم در نمازهای واجب و سپس مستحب، به خود و سپس به تمامی بندگان صالح خدا، سلام می‌دهیم: «اَلسَّلامُ عَلَینا وَ عَلی عِبادِ الله الصّالِحینَ.
____________
1. احزاب: 56.   2. ضحی: 11.   3. مریم: 33.