مروری بر رسواییهای سیاستمداران اروپایی
در پارلمان اروپا چه میگذرد؟ (نگاه)
امینالاسلام تهرانی
سال ۲۰۲۲ بود که سیاستمداران، کارمندان، لابیها و خانوادههای آنها در اروپا متهم شدند که با قصد تحت سلطه درآوردن سیاستگذاریهای پارلمان اروپا، پولهای غیرقانونی و خارج از ضابطه از قطر دریافت کردهاند. قطر البته این اتهامات را رد کرده است؛ اما سر این پرونده در اتحادیه اروپا، خیلیها زندگی سیاسی خود را بر باد دادند. اقداماتی که به وسیله مقامات ایتالیایی، بلژیکی و یونانی انجام شد منجر به کشف و ضبط 1/5میلیون یورو پول نقد، رایانه و موبایل و دستگیری تعدادی به اتهام فساد مالی، پولشویی و جرایم سازمانیافته شد. بنا به گفته دادستان بلژیک، ۶۰۰هزار یورو در خانه یکی از مظنونان، ۱۵۰هزار یورو در آپارتمان متعلق به یک نماینده پارلمان اروپا و چندصد هزار یورو در یک چمدان در اتاق هتلی کشف و ضبط شده است.
برخی از نمایندگان اروپا قبلاً به حبس محکوم شدهاند، مانند «یوانیس لاگوس»، از حزب افراطی یونان که به ۱۳ سال زندان محکوم شده است. در پرونده قطرگیت، «اوا کایلی» به همراه «فرانچسکو جورجیو» دوست وی که او هم کارمند پیشین پارلمان اروپا بوده است، همچنین «پیر آنتونیو پانزری»، مدیر سازمانهای غیردولتی و حقوق بشری و نماینده پیشین پارلمان، به اتهام دریافت رشوه از قطر و مراکش بازداشت شده و به زندان رفتند. کایلی به عنوان یکی از ۱۴ معاون رئیس پارلمان، یکی از قدرتمندترین بازیگران این نهاد است و به عنوان یک گوینده سابق خبر با موقعیت مشهور در زادگاهش یعنی یونان، یکی از محبوبترین چهرههای بروکسل بهشمار میرفت.
اما اینها پایان ماجرا نبود. درست چند ماه قبل از انتخابات اروپا، آمار بیسابقهای منتشر شد که گستردگی نقض قوانین توسط نمایندگان پارلمان اروپا از فساد گرفته تا آزار و اذیت و اختلاس وجوه را نشان میدهد. در این بررسی، ۲۵۳ پرونده در سالهای اخیر شناسایی شده است که ۱۶۳ نماینده در آن دخیل بودهاند. رسانههای مختلف به طور مشخص ۴۵ مورد فساد را شناسایی کردهاند: ۲۹ مورد پارتیبازی (که نماینده مجلس از نفوذ خود به نفع یکی از بستگان استفاده میکند) و ۱۶ مورد رشوه. آرتیبیاف، رسانه شناختهشده بلژیکی، نوشت که رسانههای اروپایی ۴۶ مورد رفتار ناشایست در محل کار را شناسایی کردند و ۳۷ نماینده پارلمان اروپا در تیتر اول خبرها قرار گرفتند. در ۴۴ مورد دیگر، نمایندگان پارلمان اروپا در تقلب یا اختلاس دست داشتند.
حالا باید منتظر ماند و دید که این پروندهها چه ابعادی خواهند داشت و تا کجا پیش خواهند رفت و پای دیگر مقامهای عالیرتبه اروپایی را درگیر خواهند کرد یا نه. اما باید توجه داشت که این در مورد اتحادیه اروپا بود، اگر هر یک از کشورهای عضو این اتحادیه را جدا بررسی کنیم که خود آن هم فهرست بلندی از رسواییها را به دست میدهد؛ برای مثال طی دهههای اخیر شمار قابلتوجهی از سیاستمداران فرانسوی از جمله برخی وزرای این کشور به اتهام ارتکاب جرایم جنسی مورد بازجویی قرار گرفتهاند.