پیامبر ایرانیان (شبهه ها و پاسخ ها)
چرا پیامبری برای ایران فرستاده نشده است؟ چرا اکثر پیامبران و امامان برای عرب‌ها بودند؟
رسالت پیامبران الهی برای هدایت بشر
با توجه به اینکه فرستادن پیامبر برای هدایت بشر از سوی خداوند در حوزه ادیان الهی مطرح است، سخن از پیامبران الهی در نقاط مختلف جهان نیز به متون این ادیان قابل استناد است و منابعی که از سوی منکران خدا و مخالفان ادیان الهی نگاشته شده به دلیل اینکه فقط تحلیل و نقد است، در این حوزه قابل اعتماد و استناد نیست.
در تاریخ ادیان و در احادیث اسلامی پیامبرانی برای مناطق شرق آسیا و قاره آمریکا ثبت نشده است. تمام پیامبرانی که از آنها در قرآن و احادیث نام برده شده‌اند، در حوزه شرق آفریقا و غرب آسیا بوده‌اند. اینکه آیا حتماً در این مناطق پیامبرانی مبعوث نشده‌اند دلیلی نداریم؛ همان‌گونه که بر بعثت آنها در این مناطق دلیل روشنی وجود ندارد. هرچند لطف الهی اقتضا می‌کند بشر را دست کم با وجود انسان‌های خداپرست هدایت کند و آنان را به حال خودشان رها نکند.
به فرض اینکه در مناطق نامبرده پیامبرانی مبعوث نشده باشند بدون سبب و علت نبوده است. هرچند از علل نبود پیامبران در این مناطق اطلاع روشن و دقیق نداریم اما برای رفع این شبهه می‌توان به مطالب زیر توجه کرد:
1. ممکن است در زمان‌های پیش از تاریخ برای چین و آمریکا و هند و ژاپن و... پیامبرانی از طرف خداوند ارسال شده باشد؛ ولی در قرآن و احادیث اسلامی نام برده نشده‌اند.
گزارش نشدن از بعثت پیامبر برای این مناطق در قرآن و احادیث دلیل بر این نیست که در این مناطق پیامبرانی وجود نداشته‌اند. چرا که بر اساس بیانات قرآن کریم پیامبران بسیاری از سوی خداوند مأمور هدایت قوم و قبیله و مردم خود شده‌اند: «و هیچ امتی نبود جز آنکه در میانشان ترساننده‌ای (راهنمایی) بوده است»(1) به همین دلیل نمی‌توان گفت صدوبیست و چهار هزار پیامبر که در روایات آمده(2) همه برای اعراب و منطقه غرب آسیا بوده‌اند.
2. شکی نیست اگر بپذیریم (که حتماً می‌پذیریم) انسان‌های امروزی از نسل آدم هستند، پس در آغاز زندگی بر روی زمین، بسیاری از سرزمین‌ها مانند آمریکا و شرق آسیا و اروپا و نیز آفریقا از سکنه خالی بوده‌اند و از اوّلین مرکز زندگی بشر که غرب آسیا و محل فرود آمدن حضرت آدم باشد، آدمیان به تدریج به مناطق اطراف گسترش پیدا کرده‌اند. پس پیش از اینکه انسان‌ها از مرکز اولیه زندگی به اطراف دنیا مهاجرت کنند، در این مناطق، انسانی وجود نداشته تا برایشان پیامبر فرستاده شود. اما پس از اینکه آدم‌ها از این مرکز به اطراف کوچیده‌اند، تحت تأثیر رسالت انبیایی قرار داشته‌اند که در این محل برانگیخته شده‌اند، پس حجت خداوند بر این‌گونه مردم نیز تمام بوده است.
بنابراین پیامبرانی که در غرب آسیا مبعوث شده و در قرآن و احادیث از آنها نام برده شده، ممکن است علت این یادآوری در متون اسلامی و مسیحیت و یهودیت، این باشد که این منطقه مرکز ثقل زندگی انسان‌ها بوده است.
3. درخصوص ایران باید گفت: پیامبرانی برای هدایت مردم این سرزمین فرستاده شده، دست کم برای قوم مجوس پیامبر فرستاده شده است. از امام علی(ع) نقل شده خداوند به سوی قوم مجوس کتاب و پیامبری فرستاد اما دین مجوسیان که اسم کتاب و پیامبرش مشخص نیست، از سوی قدرتمندان و پادشاهان مجوس تحریف شده است.
امام علی(ع) فرموده این دین آسمانی تا مدتی ادامه داشت، تا اینکه پادشاهى در شبى مست شد و با دختر خود همبستر گردید. چون صبح شد خبر در میان مردم انتشار یافت، همه جلوى خانه او گرد آمده گفتند: تو دین ما را آلوده کرده و از بین بردى، باید بیرون شوى تا تو را با زدن حد پاک کنیم. پادشاه به ایشان گفت: همه جمع شوید و به سخن من گوش فرا دهید، اگر دیدید که هیچ راهى جز حد زدن نیست، آن وقت خود دانید، هر کارى مىخواهید بکنید و چون همه گرد آمدند، به ایشان گفت: هیچ مىدانید که خدا هیچ بندهاى را گرامىتر از پدر و مادر ما، آدم و حوا نیافریده؟ گفتند: بله، درست است. گفت: مگر نبود که او دختران خود را به پسران خود داد؟ گفتند: درست است، و همین دین ما باشد؟ همگى بر پیروى چنین مسلکى همپیمان شدند. پس خداوند هر علمى که داشتند، از سینهشان محو کرد و کتابى را که در بینشان بود، از میانشان برداشت و در نتیجه مجوس کافر شدند.(3)
پس نمی‌توانیم بگوییم که خداوند برای ایرانیان هرگز پیامبری نفرستاده است. در زمان‌های بعدی مردم ایران به پیامبران غرب آسیا دسترسی داشته‌اند و بخصوص پیامبران اولوالعزم که رسالت جهانی داشته‌اند و ایرانیان و غیر ایرانیان موظف بوده‌اند از آنان پیروی کنند.
با توجه به اینکه ارسال پیامبران به عنوان حجت خدا تکلیف را متوجه بندگان خدا می‌کند، اگر بپذیریم که برخی انسان‌ها در کره زمین از نعمت هدایت الهی محروم بوده‌اند و حجت بر آنان تمام نشده مشکل اساسی متوجه این افراد نمی‌شود؛ زیرا خداوند فرموده: «و ما تا رسول نفرستیم هرگز کسى را عذاب نخواهیم کرد»(4)
پس این افراد از جهت عذاب اخروی کاملاً در امان هستند. اما اینکه در دنیا از هدایت الهی محروم بوده‌اند تا زندگی خود را طبق آن سامان دهند، بسیاری از انسان‌ها با وجود پیامبران و دیدن معجزه، پیامبران را انکار کردند و با اینکه می‌دانستند آنان حق هستند، از سر لجبازی در برابر آنها قرار گرفتند و خودشان را از نعمت هدایت الهی در این جهان محروم کردند و عذاب جهنم را برای خود خریدند.
__________________
۱. فاطر: 24.
2. مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، ج11، ص 58، حدیث61.
3. ابن بابویه، محمد بن علی، التوحید، ص306.
4. اسراء: 15