خودپرستی یا خداپرستی(سلوک عارفانه)
انسانها به دو دسته اصلی تقسیم میشوند: انسانهای خداپرست و انسانهای خودپرست. ممکن است گفته شود برخی از مردم بتپرست هستند. در این رابطه باید گفت: ریشه بتپرستی همان خودپرستی است. زیرا کسی که خودپرست است همانطوری که هواهای نفسانی خودش را میپرستد و آن را الهه و معبود گرفته است. گاه برای رضایت هواهای نفسانی خویش است که بتپرستی میکند. زیرا خدایی را میخواهد که به او نگوید چه بکن و چه نکن، بلکه میخواهد آزاد باشد و هرگونه که دلش میخواهد فسق و فجور کند و مرزی نداشته باشد. خودپرست و بتپرست اینگونه است. زیرا بایدها و نبایدها را خودش معین میکند و براساس هواها و خواستههای دلش رفتار مینماید.