مرهم بی‌قراری‌های دختر (حدیث دشت عشق)
شهید مدافع حرم مهرداد قاجاری شهریور سال۹۱ به عنوان بسیجی تکاور وارد تیپ ۱۵ تکاور امام سجاد(علیه‌السلام) کازرون شد. علاقه و عشق وصف‌ناشدنی مهرداد به آرمان جهانی حضرت امام خمینی(ره) در دفاع از مظلومان در هر نقطه‌ای از کره زمین و ارادتش به خاندان اهل بیت(ع) پای وی را نیز به سوریه باز کرد. وی ۲۷ آذر۹۴ برای مبارزه با تکفیری‌ها و دفاع از حرم مطهر عمه سادات حضرت زینب(سلام‌الله‌علیها) حاضر شد... مهرداد قاجاری سرانجام در ۱۴ دی ۹۴ بعد از نماز مغرب و عشا در اثر اصابت ترکش خمپاره به ناحیه سر، سینه و پا به فیض شهادت نائل آمد. همسر شهید مدافع حرم مهرداد قاجاری در دلنوشته‌ای خطاب به وی آورده است: «مهردادم شب و روزم از حضورت خالی است اما تو خود را فدای خانه‌ای دیگر از جنس غیرت و مردانگی کردی، هنوز یک‌‌سال بعد از رفتنت نمی‌خواهم باور کنم که تو رفته‌ای و دیگر تو را نمی‌بینم، چیزی عوض نشده فقط بین من و جسم خاکی تو فاصله افتاده، همین. مهردادجان دخترمان آنیسا هنوز صدایت می‌زند. این روزها قاب عکست هم دیگر او را آرام نمی‌کند. دست‌هایش دستانت را می‌خواهد و دلش حضورت را، چشمانش به‌دنبال بودنت می‌گردد اما نیستی تا مرهمی بر بی‌قراری‌هایش شوی. برایم سخت است که به او بگویم از این به بعد من نقش بابا را هم برایت بازی خواهم کرد.»