#ایمنی
هنگام نصب بخاری و دودکش به چه نکات ایمنی باید توجه کرد؟
مدیر پیشگیری منطقه ۷عملیات سازمان آتشنشانی و خدمات ایمنی شهرداری تهران توضیحاتی در مورد نکات ایمنی استفاده از وسایل گرمایشی ارائه داد.
به گزارش پایگاه خبری شهر، عبدالصمد کوهی درباره نکات ایمنی استفاده از وسایل گرمایشی اظهار داشت: اگر شهروندان در خانه از وسیلهای استفاده میکنند که از سوختهای فسیلی استفاده میکند، بایستی به چند نکته اساسی و مهم توجه کنند و با رعایت استانداردها خطر را به حداقل برسانند:
۱- استفاده از وسایل گرمایشی استاندارد و سرویس آنها قبل از استفاده، توسط متخصصان و افرادی که از آموزش و مهارت کافی برای سرویس وسایل گرمایشی برخوردار باشند.
2- برای هر بخاری فقط یک دودکش جداگانه، شیر و شلنگ جداگانه استفاده شود.
۳- قبل از نصب و راهاندازی وسایل گرمایشی از باز بودن مسیرهای دودکش مطمئن شوید. یکی از راههای اطمینان از باز بودن مسیر دودکش روشن نمودن کبریت یا شمع در ورودی دودکش است، اگر شعله به سمت بالا و جهت خروجی دودکش حرکت کرد یعنی مسیر باز است.
۴- شعله بخاری باید آبی بسوزد اگر شعله زرد یا نارنجی بود، نشانه وجود یک مشکل یا نقص در بخاری است.
۵- قطر لوله دودکش در خروجی برابر یا بزرگتر از قطر خروجی وسیله گرمایشی باشد.
۶- عدم استفاده از لولههای آکاردئون یا آلومینیومی و یا پلاستیکی و استفاده از لولههای استاندارد فلزی یا سیمانی با کلاهک H که دو خروجی داشته باشند.
۷- پوشاندن و یا ایزوله کردن لولههای فلزی در معرض هوای آزاد با مواد عایق حرارتی مثل پشم شیشه و غیره همچنین باید از اتصال بدون درز لوله بخاری به دیوار و سایر قسمتها مطمئن شوید تا از بروز هر گونه مشکل جلوگیری شود.
۸- بعد از نصب و روشن کردن بخاری به لوله آن دست بزنید، اگر گرم و داغ بود، نشانه بدون نقص بودن بخاری است و اینکه تهویه بدرستی انجام میشود. اگر سرد بود بهسرعت نسبت به تغییر یا بررسی بخاری و دودکش اقدام کنید.
۹- برای تهویه هوا و درست کار کردن بخاری راهی یا منفذی را در محیط ایجاد کنید مثل منفذ پنجره یا زیر درها همچنین از قرار دادن بخاری یا لوله آن در نزدیکی پرده یا لوازم قابل اشتعال خودداری کنید.
10- از قرار دادن خروجی دودکش در درز انقطاع (فضای دو ساختمان) خودداری کنید زیرا احتمال نشت گاز مونوکسید کرین از طریق منافذ به ساختمان وجود دارد.
۱۱- استفاده از سنسور یا حسگر گاز مونواکسیدکربن (دتکتور) و رعایت تمام موارد استاندارد بخاری، دودکش، تهویه، نصب در صورت استفاده از وسایل گرمایشی فسیلی در منزل میتواند در کاهش حوادث بسیار مفید باشد.
۱۲- دودکشهای عمودی بخاری بایستی توسط بستها به دیوار محکم شود و ارتفاع لوله بخاری یا دودکش باید یک متر از بلندترین نقطه پشتبام بالاتر باشد.
۱۳- عدم استفاده از وسایل گرمایشی شعله عریان (اجاق گاز) در محیطهای بسته. این کار میتواند باعث انتشار گازهای سمی شود.
۱۴- عدم استفاده از بخاریهای بدون دودکش بهویژه در محیطهای بسته و قرار ندادن خروجی لوله بخاری در داخل آب درون ظرف، لوله بخاری باید راهی برای خروج به هوای آزاد داشته باشد.
گاز دی اکسیدکربن چه ویژگیهایی دارد؟
مدیر پیشگیری منطقه ۷ عملیات سازمان آتشنشانی و خدمات ایمنی شهرداری تهران گفت: گاز دی اکسیدکربن بدون رنگ و غیرقابل اشتعال و در غلظت بالا در محیطهای بسته خفهکننده است که از احتراق کامل و یا سوختن کامل در آتشسوزیها ایجاد میشود همچنین در کپسولهای آتشنشانی بصورت مایع و تحت فشار قرار دارد که هنگام استفاده از طریق نازل قیفی شکل (شیپوری) با هوای بیرون ترکیب و به صورت گاز خارج میشود. اگر در محیط بسته از این خاموشکننده استفاده میکنید، بعد از استفاده محل را بهسرعت ترک کنید چون غلظت بیش از ۱۰ درصد این گاز در هوای اطراف ممکن است باعث تشنج، کما یا حتی مرگ شود. وی ادامه داد: مونواکسید کربن گازی است بدون بو، بدون رنگ و فوقالعاده سمی و با قابلیت اشتعال و انفجار که بر اثر احتراق یا سوختن ناقص کربن ایجاد میشود، میل ترکیبی این گاز با همو گلوبین خون حدود ۲۰۰ برابر بیشتر از میل ترکیبی با اکسیژن باعث میشود اکسیژن کمتری به اعضای بدن برسد. اگر از بخاری گازی یا نفتی، آبگرمکن گازی یا نفتی، شومینه، مشعل شوفاژ استفاده میکنید و یا در محیط بسته خودرو خود را روشن نگه میدارید و یا از هر وسیلهای که از سوختهای فسیلی مصرف میکند، استفاده میکنید، بایستی کاملا مراقب و به موارد استاندارد استفاده آنها آشنا باشید، زیرا حد مجاز آن در هوا ۵۰ppm در هشت ساعت است و در غلظتهای مختلف اثرات آن فرق میکند.
کوهی با اشاره به اینکه از علائم وجود گاز مونواکسیدکربن در محیط میتوان به سوزش چشم، سر درد، سرگیجه، خوابآلودگی، گزگز و درد بدن، تهوع، خونریزی بینی، بیهوشی و مرگ است، گفت: در صورت مشاهده هر یک از این علائم بایستی خود و یا شخص مسموم را هر چه سریعتر از محل دور و پس از قرار گرفتن در هوای آزاد، راههای تنفسی را باز کنید.