« قانون»، به نفع فوتبال به ضرر زالوهای فوتبال (نکته ورزشی)
سرویس ورزشی-
در ورزش وبه ویژه فوتبال دلال‌زده(یا مدیرنامه! زده) ما تقریبا هرکسی، هرحرفی به زبانش آمد، می‌زند و هرکاری که دلش خواست انجام می‌دهد. در این باره نمونه و مثال آن‌قدر فراوان است که نمی‌دانی کدام را به عنوان شاهد ذکر کنی. از آخرین موارد این «هرکی به هرکی» می‌توان به عکس یادگاری انداختن کمک داور فینال جام حذفی با تیم قهرمان و آن هم با همان لباس داوری! اشاره کرد.
رفتار و کرداری که تا آن‌جا که ما می‌دانیم سابقه در فوتبال ما نداشته و در اخبار مربوط به فوتبال جهان هم در این باره چیزی به خاطرمان نمی‌رسد.
باز از این دست رفتارها می‌توان به حرکت عجیب و غریب مدافع اخراجی تیم ملی در بازی با ازبکستان یاد کرد که وقتی از سوی داور کارت قرمز گرفت، چهار زانو وسط زمین نشست و گفت از زمین بیرون نمی‌رود. حتی وقتی نیمکت‌نشینان تیم ملی از او خواستند به فاصله یک دقیقه به پایان بازی، کار را از این بدتر نکند و از زمین بیرون بیاید با تکان دادن دست، از انجام فرمان یا بهتر بگوییم خواهش! مربیان تیم ملی خودداری کرد، یعنی این بازیکن که در هنجار شکنی «سابقه‌دار» هم هست! در آن واحد هم مقابل حکم داور و قانون ایستاد و هم از فرمان مربیان تیم تمرد کرد... و برادران عزیز نظیر چنین اتفاقاتی نه تنها در هیچ جای فوتبال جهان که حتی در هیچ بازی محلی هم رخ نداده است، اگر هم رخ داده باشد با ضرب قانون فرد قانون‌شکن و متمرد را با قاطعیت سر جای خود نشانده‌اند...
همان‌طور که بالاتر گفته شد نظیر این دو مثالی که ذکر شد بیش از هرچیز از سقوط اخلاقی حکایت می‌کند در فوتبال ما زیاد رخ می‌دهد، و رفته رفته دارد شکل طبیعی(نرمال) به خود می‌گیرد به طوری که اگر کسی خواست به این رفتار و گفتارها اعتراض کند یا مسئولی خواست طبق قانون با قانون‌شکنان برخورد کند، از این طرف و آن طرف مورد حمله و هجوم قرار می‌گیرد!
به هرحال با توجه به «هفته قانون» و همچنین صدورحکم تنبیهی کمیته داوران در‌باره کمک داور متخلف فینال جام حذفی به سهم خود می‌نویسیم و هشدار می‌دهیم تا وضع قانون و عمل به قانون و رفتارهای هنجارشکنانه و قانون‌شکنانه در ورزش و فوتبال، از این هم بدتر نشده، مسئولان ورزش و مدیران فوتبال باید در رفتارهای محافظه‌کارانه و روش‌های «زیرسبیلی» مبتنی بر «ماست مالیزاسیون»! خود تجدید نظر اساسی کنند و با شجاعت و قاطعیت به اجرای قانون همت ورزند و در این باره باج به کسی ندهند، تا هر کسی حد و حدود خودش را بشناسد و پا را از گلیم خود درازتر نکند. این حتما به نفع فوتبال و ورزش و به ضرر آویزان‌های زالوصفت خواهد بود.