آنچه که کسب و تحلیل گسترده اطلاعات توسط گوگل بر آن دلالت دارد این است که ما داریم وارد آنچه که برخی آن را عصر سیاست اطلاعاتی نامیده‌اند می‌شویم. 

عصری که در آن خود انسان به مجموعه‌هایی از داده‌ها تقلیل یافته است که باید برای انواعی از اهداف، از جمله بازاریابی، تبلیغات و از میان برداشتن ناراضیان مورد استفاده قرار گیرند.

همان‌طور که فیلسوف کالین کوپمن1 خاطرنشان می‌کند، ما ممکن است خیلی زود وارد شکل مؤثرتری از عصر مک کارتی2 شویم، که در آن اعتقادات یا ارتباطات شخصی، خوراکی برای دولتِ دیده‌بانی- شرکتیِ نوخاسته

شوند.

با وجود این ایمیل، شبکه اجتماعی و جی‌پی‌اس فقط ظاهر قضیه هستند. 

گوگل بهترین و باهوش‌ترین ‌اندیشمندان را در زمینه‌های دفاع نظامی، رباتیک (از جمله آدم‌های آهنی)، دیده‌بانی، فراگیری ماشین،3 هوش مصنوعی،4 وسایل خانگی دارای کلاس کنترل وب5 

(مانند ترموستات‌های نست6) و خودروهای بدون راننده به حقوق‌ بگیران خود افزوده است. 

همان‌طور که روزنامه‌نگار کارول کادوالا7 پیش‌بینی می‌کند «آینده به روش‌هایی که ما حتی نمی‌توانیم تصورش را بکنیم، از آنِ گوگل خواهد بود.»

گوگل برای رسیدن به این هدف، در حال کار کردن روی طرحی موسوم به «طرح تحقیقاتی هوش مصنوعی از نوع منتهن8» بوده است. 

این نام را یکی از سرمایه‌گذاران به این طرح داده است. برای آنها که تاریخ خود را به یاد دارند، طرح تحقیقاتی منتهن یک طرح فوق‌سرّی، چند بخشی، چند میلیارد دلاری و با انگیزه نظامی حکومتی با هدف ساخت اولین بمب‌های

اتمی بود. 

این طرح نه تنها بمب‌هایی را که در هیروشیما و ناکازاکی به کار برده شدند، پایه‌ریزی کرد؛ بلکه همچنین آغاز یک مسابقه تسلیحاتی هسته‌ای بود که امروز بشریت را در آستانه نابودی قرار 

داده است.

همان‌طور که خواهیم دید برای نوع بشر، هیچ چیزی قدرتمندتر و مخرب‌تر از فناوری‌های دیده‌بانی و روباتیک ساخته شده توسط شرکت‌هایی که یکی پس از دیگری با ادارات حکومتی کار می‌کنند، 

نیستند. 

این‌ها عناصر اصلی اردوگاه کار اجباری الکترونیک جهانی هستند که ما را احاطه کرده‌اند و گوگل، به همراه اداره امنیت ملی آمریکا، خودش را به عنوان یک رئیس ‌زندان سهمناک، مهیا کرده است.

نگاه حسرت‌بار به گذشته

با توجه به همه جوانب، سؤال این است که این فناوری ما را به کجا می‌برد؟

دیری نخواهد پایید که ما خیلی شبیه به شخصیت ادوارد جی. رابینسون در سویلنت‌گرین، با حسرت به گذشته نگاه می‌کنیم، به عصری که ما می‌توانستیم با هر کس که می‌خواستیم صحبت کنیم، هرچه که می‌خواستیم خرید کنیم و به آنچه می‌خواستیم فکر کنیم؛ بدون اینکه آن افکار، کلمات و کنش‌ها، توسط شرکت‌های غول‌آسا همچون گوگل، ردگیری، پردازش و به ادارات حکومتی نظیر اداره امنیت ملی و سی‌آی‌ای، فروخته شود و توسط پلیس نظامی شده با انبوهی از فناوری‌های فوق مدرن خود علیه ما به کار 

گرفته شوند.

پانوشت‌ها:

1- Colin Koopman

2- MC Carthy

3- Machine Learning مطالعه علمی الگوریتم‌ها و مدل‌های آماری مورد استفاده سامانه‌های رایانه‌ای است که به‌جای استفاده از دستورالعمل صریح، از الگوها و استنباط برای انجام وظایف استفاده می‌کند.

4- Artificial Intelligence

5- Web- Controlled

6- Nest Lab، یک شرکت تولیدکننده آمریکایی که در زمینه اتوماسیون خانگی فعالیت می‌کند و زیرمجموعه گوگل است.

7- Carole Cadwalladr

8- Manhattan Project