زهد علی(ع) همدردی بود، همدردی انسانیت است. او از حق صددرصد مشروع خودش هم استفاده نمی‌کرد. برای خودش به اندازه یک سرباز فقط از بیت‌المال، حقوق قائل بود، ولی در همان هم قناعت می‌کرد، و حاضر نبود با شکم سیر بخوابد، و می‌فرمود: آیا من با شکم سیر بخوابم در حالی که در اطراف من، شکم گرسنه هست؟ من نمی‌توانم با شکم سیر بخوابم.(1)

ــــــــــــــــــــــــــــــ

1- حق و باطل، شهید مطهری، ص 130