پاندمی کرونا واقعیت‌های هولناکی را درباره وضعیت مراقبت‌های بهداشتی کانادا برملا کرده است.
به گزارش خبرگزاری میزان، به گزارش «گلوب‌اند میل»، همه‌گیری ویروس کرونا واقعیت‌های هولناک بسیاری را در مورد مراقبت‌های طولانی‌مدت در کانادا نشان داد.
مشکل این است که در بسیاری از خانه‌های سالمندان، مراقبت‌های بهداشتی با کیفیت بسیار پایین وجود دارد.
یک شهروند کانادایی که مادرش در دوره همه‌گیری ویروس کرونا در یکی از این خانه‌های سالمندان حضور داشته، می‌گوید «هنگام شروع کووید، لباس یا ماسک کافی برای کارکنان در این مرکز وجود نداشت و جای تعجب نبود که هم ساکنان و هم کارکنان شروع به بیمار شدن کردند. در بیشتر اتاق‌های آن چهار نفر ساکن بودند.»
به گفته آویوا، «حدود یک سوم از ساکنان این مرکز جان خود را از دست دادند و دست‌کم نیمی از کارکنان به ویروس کرونا مبتلا شده و یا به قرنطینه رفتند. کمبود کارکنان ادامه داشت. برخی از روزها ساکنان فقط یک وعده غذایی تهیه می‌کردند.»
تراژدی‌هایی که بسیاری از ساکنان خانه‌های سالمندان کانادا در مراحل اولیه همه‌گیری کرونا متحمل شدند، وحشتناک بود؛ نه تنها بسیاری از ساکنان به این ویروس مبتلا شدند، تحقیقات رسمی بعدی نشان داد که ده‌ها نفر در اثر غفلت جان خود را از دست داده‌اند.
در طول چند ماه نخست همه‌گیری، ۸۱ درصد از مرگ و میر ناشی از کرونا در کانادا، ساکنان خانه‌های سالمندان بودند؛ که این میزان بسیار بالاتر از هر کشور توسعه‌یافته دیگری است.
تا بهار سال ۲۰۲۱، زمانی که همه‌گیری کرونا به یک سالگی خود رسید، ۱۶ هزار نفر از افراد حاضر در خانه‌های سالمندان در سراسر این کشور جان باختند.
این مشکلات ساختاری به خصوص در مرکز کانادا غیر معمول نیستند؛ خانه‌های سالمندان «کبک» برای دهه‌ها به‌طور معمول به‌عنوان تأسیسات ویران، «جایی که افراد مسن برای مرگ می‌روند» در معرض دید قرار گرفته‌اند.
مجموعه‌ای از افشاگری‌های منتشر شده توسط «La Presse» در سال ۲۰۰۴ نشان می‌دهد که در دهه قبل، ۴۰۰ نفر به دلیل بی‌توجهی در آسایشگاه‌های سالمندان کبک جان خود را از دست داده‌اند؛ گاهی اوقات به دلیل شرایطی که به‌طور تکان‌دهنده‌ای شبیه به شیوع کرونا در سال ۲۰۲۰ بود، از جمله کم‌آبی، سوءتغذیه و ناکافی بودن بهداشت.