اگر مثلا هیزم تری یا زغالی را  مکرر در مکرر در جوار آتش بگذارند و بردارند، آن هیزم و زغال آتشین نمی‌شوند، استقامت در جوار آتش می‌خواهد تا به وصف آتشین متصف شود، مراقبت که کشیک نفس کشیدن است از استقامت فروغ می‌گیرد و ملکه و اقتدار حاصل می‌شوند. بهره‌ای که از اعمال بدون استقامت عائد می‌شود حال است نه ملکه، مکاشفات و القائات سبوحی که «تتنزل علیهم الملائکه» اشارت بدان است از ملکه حاصل می‌شوند نه از حال.(1)

____________

1- هزار و یک کلمه، علامه حسن‌زاده آملی، ج 2، ص 461