سرویس ورزشی-

دومین نشست کمیسیون ورزشکاران کمیته ملی المپیک در حالی روز یکشنبه برگزار شد که مطابق انتظارات و زمزمه‌های موجود، ۹ نفر از اعضا غیبت داشتند. غیبت این نفرات و برگزاری کمیسیون با ۱۱ نفر، نشان از این دارد که ظاهرا قرار نیست این کمیسیون رنگ آرامش را به خود ببیند.
حتی انتقادات نسبت به چهره نازیبایی که از اولین گردهمایی قهرمانان نمایش داده شد هم کارساز نبوده و این قهرمانان عصبانی همچنان راه خودشان را می‌روند و جنگ و جدال برای گرفتن پست ادامه دارد. به خوبی مشخص است تمام این دعواها تا زمان انتخابات کمیته ملی المپیک است و به نظر نمی‌رسد وقتی تکلیف کمیته ملی المپیک مشخص شد، دیگر خبری از مصاحبه‌های تند و یارکشی‌ها وجود داشته باشد اما تا زمان انتخابات آن‌طور که مشخص است حاشیه‌ها بیشتر و بدتر از این می‌شود.
غیبت همزمان این ۹ نفر که اتفاقا همگی منتسب به یک فرد و رویه هستند، نه تنها اتفاق یکباره و تصادفی نبوده بلکه کاملا هماهنگ و در راستای اهداف و برنامه‌ریزی‌های شخصی آنها انجام شده است. البته نبود این افراد که مشخص نیست دقیقا به چه مسئله‌ای و چرا معترض هستند، خللی در دستورالعمل جلسه دیروز و اجرای آن ایجاد نکرد اگر چه کمیته ملی المپیک می‌توانست با مدیریت هوشمندانه‌تر مانع گسترده‌تر شدن اعتراضات شود.
قرار بود کمیسیون ورزشکاران تشکیل شود تا اعضای آن در تعامل و مشارکت فعال در فعالیت‌های کمیته ملی المپیک و دیگر کمیسیون‌های این کمیته، پیگیر توسعه سازوکار‌های موثر درخصوص حقوق و مسئولیت‌های ورزشکاران باشد و رشد و شکوفایی مهارت‌های زندگی و شغلی آنها را دنبال کند اما مطرح کردن برخی صحبت‌های طعنه‌آمیز و
ریشخندآمیز نشان داد که آنها (اعضای کمیسیون) بیشتر به دنبال سهم خواهی و تقویت منافع شخصی هستند تا فعالیت در چارچوب قانون.
میراسماعیلی از مهندسی انتخابات می‌گوید
در این میان اما برخی معتقد به مهندسی انتخابات هستند و پشت پرده تمام این دعواها را در انتخابات پیش رو می‌بینند. دیروز آرش میراسماعیلی در گفت‌و‌گو با خبرگزاری مهر اظهار داشت: اتفاقاتی که در کمیسیون ورزشکاران کمیته المپیک رخ داد اتفاقات خوبی نبود و در گذشته هم تکرار شده بود. این آقایان از قبل هم دنبال اختلاف‌انداختن بین ورزشکاران بودند. خودشان این اختلافات را به وجود آوردند. در گذشته هم چندین بار به بنده گفتند که کمیسیون را منحل کنم. من نه همکاری کردم و نه حاضر شدم به خواسته آنها تن بدهم. آقای ساعی جزو قهرمانان پرافتخار ورزش ایران است و همه ما قهرمانان باید پشت هم باشیم. شاید این اتفاقاتی که در چند روز گذشته افتاده خوب نبوده است اما قهرمانان عزیز ما باید ورزشی فکر کنند و با درایت تصمیم بگیرند.
میراسماعیلی ادامه داد: سال‌های سال است که سیاسی‌ها بر ورزش حکومت می‌کنند. با همین اختلافات و افکار سیاسی و کارهایی که انجام می‌دهند سعی می‌کنند ما را از هم دور کنند. اگر اجازه می‌دادند این ۲۰ نفر کنار هم می‌نشستند و خودشان نفرات مد نظرشان را برای مجمع انتخاب می‌کردند قطعاً اتفاقات خوبی رقم می‌خورد اما متاسفانه آقایان با دخالت‌های مستقیم شرایط را به نفع خودشان تغییر دادند.
وی خاطرنشان کرد: با رفتارهایی که صورت می‌گیرد بعد از انتخابات کمیته ملی المپیک ورزشکاران دلسرد می‌شوند. این در حالی است که کمیسیون ورزشکاران اصلی‌ترین کمیسیون کمیته بین‌المللی المپیک است و اهمیت و احترام بالایی در مجامع بین‌المللی دارد. نهادهای بین‌المللی برای این کمیسیون ارزش و احترام بالایی قائل هستند اما در داخل چطور؟آقایان بگویند کدام مصوبه این کمیسیون را اجرا کردند و کدام کار را برای این کمیسیون که منتخب ورزشکاران است انجام دادند؟ مصوبه‌های این کمیسیون در حد شعار باقی ماند و با اینکه آقایان در جریان مصوبات بودند و از جزئیات اطلاع داشتند اما هیچ اقدامی صورت ندادند.
عضو پیشین تیم ملی جودو ایران ادامه داد: این رفتارها تا انتخابات کمیته است و بعد از آن این کمیسیون فراموش خواهد شد. ورزشکاران هم فراموش خواهند شد. ورزشکارانی که در دوره قبل هم حضور داشتند در جریان هستند که چه اتفاقاتی رخ داد. چرا می‌خواستیم انتخابات کمیسیون ورزشکاران را با این عجله برگزار کنیم؟ مشخص است که کاملاً دنبال مهندسی کردن هستند. چرا باید رشته‌های مدال آور و قهرمانان خصوصاً کشتی‌گیران ما از حضور در این کمیسیون محروم شوند؟ چرا ورزشکاران جودو باید محروم شوند؟ چرا این اجازه را نمی‌دهیم. اگر دنبال دموکراسی هستیم و دنبال مهندسی کردن انتخابات نیستیم چرا اجازه شرکت این ورزشکاران را ندادند؟
غریبه‌هایی که از ورزش سوءاستفاده می‌کنند
فارغ از اینکه ادعاهای صورت گرفته درباره مهندسی انتخابات کمیته ملی المپیک درست است یا غلط، باید گفت اتفاقات اخیر معلول رفتار و عملکرد پیدا و پنهان غریبه‌هایی است که می‌خواهند با گل‌آلود کردن آب، ماهی خود را صید کنند وبرای رأی آوردن در انتخابات آتی کمیته المپیک به اهداف خود و هدف اصلی خود که حفظ جایگاه و مقامات چرب و شیرین است، دست پیدا کنند.
پیش از این در همین صفحه نوشتیم که یکی از این معضلات و گرفتاری‌های ورزش که لاینحل مانده و مثل خوره به جان ورزش افتاده «‌رخنه و نفوذ غریبه»‌ها در ورزش است که با ورود خود به این حوزه نه تنها مشکلی از مشکلات ورزش را حل نکرده و باری از دوش ورزش برنداشته بلکه یا به علت غریبگی و ناآشنایی با ورزش یا جاه‌طلبی و فرصت‌طلبی و بالاخره یا از روی غرض و مرض و با مأموریت تخریب علت‌العلل بسیاری از مشکلات و گرفتاری‌های ورزش بوده‌اند.
آنها با استفاده از رانت‌های سیاسی وارد ورزش شده و در مناصب مهم و حساس آن‌جای گرفته و مزه این پست‌ها‌ی حساس و با اختیارات و بودجه سرشار و... زیر دندان‌هایشان مزه کرده و حاضر نیستند به هیچ عنوان صندلی خود را به دیگری واگذار کنند و یا غریبه‌هایی که از بی‌صاحبی و بی‌‌در‌ و پیکری
رشته‌های مهم و پر مخاطب ورزشی سوء‌استفاده کرده و با لابیگری و وادادگی اعضای اکثر غریبه مجمع انتخاباتی آن فدراسیون‌ها بدون اینکه از هیچ نظر فنی و فرهنگی و سوابق و... شایستگی و بایستگی‌های لازم را داشته بر مسند آن فدراسیون‌های مهم نشسته و چون برای رسیدن به این پست وامدار و بدهکار افراد و جریاناتی است به جای این‌ که به دنبال مصالح ورزش و منافع ملی و ارزش‌های فرهنگی و اعتقادی و... باشد به خواست جریانات غریبه‌تر از خودش که صاحب جایگاه در ورزش ایران و حتی کنفدراسیون‌های آسیایی شده و در صورت لزوم به آنها از داخل گراهای خائنانه می‌دهند. به لطف فقدان نظارت و نا‌اهلی مسئولان ورزشی رسانه‌ها به ویژه رسانه مهمی چون تلویزیون صاحب تریبون رسمی و مشروع هم هستند عمل می‌کنند.