روزنامه سازندگی در یادداشتی نوشت: وضع جمهوری اسلامی از ابتدا روشن بود، با خروج آمریکا از برجام در می 2018 بی‌اعتمادی ایران به آمریکا عمیق‌تر شد و همین مسئله موجب شده است تهران در باب احیای توافق برجام گام‌های محتاطانه‌تری برداشته و تضمین‌های جدی به دست بیاورد. بدین معنا که تهران از آمریکا می‌خواهد برای نشان دادن حسن‌نیت حقیقی‌اش دست به راستی‌آزمایی زده، اعتمادسازی کند و در مسیر پیش‌رو تعهدات جدی به ایران دهد. با تغییر دولت در ایران، طبیعتاً این احتمال وجود دارد که خواسته‌های تازه‌ای به خواسته‌های پیشین ایران اضافه شده باشد؛ از همین رو می‌توان گفت شاید سفر تیم مذاکره کننده ایرانی به بروکسل در راستای آن است که تهران خواسته‌های حقیقی‌اش را در اختیار نمایندگان تروئیکای اروپا و جوزف بورل، رئیس سیاست خارجی اتحادیه اروپا و همچنین به شکلی غیرمستقیم در اختیار آمریکایی‌ها قرار دهد تا پیش از آغاز رایزنی‌ها تمامی طرفین برجام از مطالبات تهران آگاه باشند.
برای احیای برجام نه تنها آمریکا باید تمامی تحریم‌ها اعم از تحریم‌های اولیه و ثانویه را به حالت تعلیق درآورد، بلکه در برابر مواضع ایران و توقف احتمالی فعالیت هسته‌ای کشورمان تضمین‌های جدی در اختیار تهران قرار دهد تا بار دیگر سناریوی خروج از برجام تکرار نشود. علاوه بر این ایران به دنبال آن است تا به طرف آمریکایی بفهماند که قرار نیست مسائل دیگری چون موضوعات موشکی ایران و فعالیت‌های منطقه‌ای کشورمان در جریان رایزنی‌های برجامی مطرح شود که در این صورت طبیعتا ایران از فرمول و رویکرد متفاوتی پیروی خواهد کرد. دغدغه ایران درست است و بعید نیست دونالد ترامپ بار دیگر به میدان سیاست آمریکا باز گردد یا چهره‌ای شبه ترامپ، بار دیگر زیر میز زده و از توافق برجام خارج شود. طبیعتاً ایالات متحده باید تضمین جدی به ایران در این باره دهد که برجام به سرنوشت پیشینش دچار نخواهد شد.
سازندگی می‌افزاید: محافل آمریکایی به درستی می‌دانند که در صورت توقف رایزنی‌ها، گزینه دیگری برای تحت فشار قرار دادن ایران در اختیار ندارند. تنها گزینه احتمالی آن است که ایالات متحده و متحدانش بار دیگر پرونده ایران را به شورای امنیت فرستاده و تحریم‌هایی را علیه کشورمان تعریف کنند. این همان گزینه‌ای است که چهار سال ریاست ترامپ به روشنی نشان داد که بی‌نتیجه خواهد بود.
آمریکایی‌ها باید در عمل برای اعتمادسازی گام جدی بردارند. از همین رو به جدیت می‌توان گفت امروز توپ در زمین آمریکایی‌هاست تا با گام‌هایی که برمی‌دارند حسن‌نیتشان را ثابت کرده و در این باره تضمینی در اختیار ایران قرار دهند.
تحقق اعتمادسازی برای از سرگیری رایزنی به مواضع دولت کنونی آمریکا بستگی دارد. دولت بایدن می‌تواند با ارائه تضمین‌های کافی به شرکت‌های بین‌المللی آن‌ها را به مشارکت اقتصادی با ایران تشویق کند.
در غیر این صورت تا مادامی که از جانب طرف مقابل به خصوص آمریکا اطمینان حاصل نشود، تهران فعالیت‌های هسته‌ای‌اش را به آن شکلی که آمریکا و متحدانش می‌خواهند متوقف نخواهد کرد؛ چرا که این احتمال وجود دارد که سناریوی سال 2018 تکرار شود و توافق محتملی که به دست می‌آید نیز به سرنوشت برجام دچار شود بدون آن که ایران از آن نفعی ببرد.