... به سوی «قویتر شدن»(نکته ورزشی)
سیدسعید مدنی
ورزش ایران روزهای شیرین و خوشی را میگذراند و به تبع آن دوستداران و علاقه مندان ورزش حسابی خوشحال و از کسب نتایج و افتخارات اخیر که به دست جوانان برومند این سرزمین در رشتههای مختلف خلق شده دلشاد و راضی هستند.
درخشش کاروان پارالمپیک، قهرمانی بلند قامتان والیبال ایران در قاره کهن، پس از آن موفقیت و شاهکارکشتی ایران در دورشته آزاد و فرنگی و بالاخره بازیهای خوب و کسب نتایج رضایتبخش ملیپوشان فوتبال در راه صعود به جام جهانی 2022 که تا اینجای کار آنها را در صدر جدول گروه قرارداده و همه و همه باعث شده تا این اتفاقات امیدبخش و این روزهای شیرین و شاد برای ورزش و ورزشدوستان ایران رقم بخورد تا آنجا که رهبر انقلاب هم به دفعات از موفقیت ورزشکاران ایرانی که موجب شادی دل مردم خاصه«جوانان عزیز» شده تقدیر و تشکر کردهاند.
بدون تردید و بیاغراق این روزهای روشن و این افتخار آفرینیها در ورزش ما میتواند و باید- آن هم در حجم و گستره وسیعتر- تداوم داشته باشد به شرط و شروطها! اولین شرط آن همان است که بارها و بارها در این نشریه برآن تاکید ورزیده ایم و آن چیزی نیست جز عامل و شرط «مدیریت». اگر مدیریت ورزش مسئولیت خود را جدی بگیرد و در حد توان و امکان به وظیفه اش عمل کند و از داشتهها و امکانات و ظرفیتهای قابل توجه ورزش ایران در بعد انسانی و مادی به درستی استفاده کند، درباره روزهای روشنتر و موفقیتهای بزرگتر ورزش ایران در آینده شک نباید کرد. این یک واقعیت غیرقابل انکار هرچند تلخ است که یکی از اصلیترین موانع بر سر راه پیشرفت ورزش ایران عامل مدیریت بوده است. تجربه و واقعیات مسلم نشان میدهد که در هرجا و هرمقطعی که برکاروبار ورزش و رشتهها و فدراسیونهای ورزشی عامل مدیریت، درست به وظیفه خود عمل کرده در آنجا وآن مقطع موفقیتهای قابل حساب و چشمگیری حاصل شده است و هر وقت در بحث مدیریت درست عمل نکرده وکار را دست نا اهلان و عوضی آمدهها سپرده ایم حاصلی جزناکامی وشکست درو نکردهایم. البته این واقعیت فقط دامن ورزش را نمیگیرد اصلی است از اصول اجتماعی و سنتی است لایتغیر از اصول و سنتهای الهی حاکم بر جهان. هر وقت و در هرجا و به وسیله هرکسی این قوانین واصول نادیده گرفته و قربانی باندبازی و جناح گرایی ومنفعت پرستی شود شکست و ناکامی هم به دنبال آن از راه میرسد. بحث ما چون ورزشی است و دریک نشریه ورزشی مطرح میشود، حاکمیت این اصول را در عرصه ورزش یادآور میشویم. باری این موفقیتها و افتخار آفرینیها البته باعث خوشحالی و خوشوقتی است اما این هم هست که:
سرفرازی چشم بد بسیار دارد در کمین! افراد و جریانات و گروههایی اینجا و آنجا در داخل و به ویژه در خارج از کشور هستند که از این پیروزیهایی که به دست جوانان برومند و شایسته ایرانی خلق و به ترنم سرود مقدس واهتزاز پرچم پرافتخار ایران اسلامی منجر میشود دل خوشی ندارند و... لذا علنی یا منافقانه سعی در جلوگیری از این اتفاق دارند بلکه یکسره تلاش و سعی میکنند که اصولا مانع از حضور ورزش و ورزشکاران ایرانی در عرصههای بینالمللی شوند و باچنگ زدن به دامن عناصر شرور صهیونیستی در مجامع جهانی با بهانههای پوچ و واهی موجبات تعلیق ورزش ایران را فراهم آورند! به قول وزیر محترم ورزش«(بعضی) بیرون کشور این موفقیتها را دوست ندارند و دوست دارند مانع ایجاد کنند.ما باید نشان دهیم ضد گلوله، انقلابی و پر شور هستیم.» همه میدانیم افراد و جریاناتی هم در داخل هستند که هیچ سنخیت وصفایی با انقلاب و مملکت و مردم و... ندارند و با اولویت قراردادن منافع مالی و جایگاه رسمی خود در ورزش یا اصلا به مصالح ورزش و منافع ملی و انتظارات مردم توجهی ندارند و دنبال کار و منافع خودشان هستند ویا مصالح ورزش را در اولویتهای چندم خود قراردادهاند. اینان آگاهانه یا نا آگاهانه در زمین بدخواهان این ملک و ملت و ورزش این مملکت بازی میکنند و در سایه غفلت و وادادگی و رودربایستی و... بعضی از مسئولان و مدیران ورزش، دارای پستهای حساس و جایگاههای مهمی در ورزش شده واهداف خود را دنبال میکنند و ورزش را به وسیلهای برای ارضای خواستهها و تمنیات شخصی خود تبدیل کردهاند، جولان دادن چنین افراد فرصتطلب و جریانات مخرب ضمن اینکه مانع بزرگی بر سر راه پیشرفت ورزش است بهترین مثال و شاهد هم هست برای اثبات مدعای ما که بالاتر و در مقالات دیگر بارها و بارها بر نقش تعیینکننده و حساس مدیریت در ورزش تاکید کردهایم.
ورزش ایران با توجه به ظرفیت بالا و مناسب برای رشد وپیشرفت و ارتقای جایگاه بینالمللی و جهانی خود باید درست و مدبرانه و علمی و انقلابی مدیریت شود، موانع ساختاری یا ساختگی آن با قاطعیت برطرف شوند و به سوی پیشرفت و « قویتر شدن» حر کت کند، در این صورت هم موفقیتها و افتخار آفرینیها در حجم گستردهتر ودرخشانتری تداوم خواهد یافت و هم بدخواهان ودشمنان سرفرازی و افتخار آفرینی ورزش ایران سیلیهای سنگین تری خواهند خورد...