ثمره علم باید بندگی و خشیت از خدا باشد در غیر این صورت نافع نیست(سلوک عارفانه)
علاوه بر آنکه علم باید در حد ذات خویش سودمند به حال انسان باشد عالم نیز باید از آن به درستی بهره ببرد و والاترین منفعت علم، همانا خشیت از خدا و رهبت از آن حضرت است، چنانکه فرمود: «نمایخشی الله من عباده العلما» و این خشیت، ترس از دوزخ را که سود نازل آن است نیز حتماً همراه دارد.(1)
____________
1- سرچشمه اندیشه، آیتالله جوادی آملی، ج 4، ص 38