فرسایش دانشجویان در بازار کار اشباع!
بازار کار چند سالی است که اشباع شده و خروجی‌های بسیار زیاد دانشگاه‌های کشور که بدون هرگونه آمایش و برنامه‌ریزی قبلی اقدام به جذب و پذیرش دانشجو می‌کنند، بیش از پیش بر تبعات سوء این آشفته‌بازار دامن زده است.
در همین رابطه، مدیر مرکز مشاوره یکی از دانشگاه‌های کشور معتقد است: پذیرش بی‌رویه دانشجو و رقابت‌های سنگین بین جوانان عامل مهمی در ایجاد تنش و ناکامی در آنهاست، بر این اساس باید متناسب با نیاز کشور دانشجو پذیرفته و فارغ‌التحصیلان به عرصه‌های اشتغال معرفی شوند.
این پژوهشگر دانشگاهی ضمن‌اشاره به فشار اقتصادی و نقش آن در اختلالات روانی افراد و بخصوص جوانان و دانشجویان تصریح می‌کند: متاسفانه به دلیل حاکمیت فشار اقتصادی بر جامعه امروز، بسیاری از افراد در تامین نیازهای اولیه خود دچار ناتوانی هستند. دانشجویان بسیاری هم هستند که در تامین حداقل نیازهای اولیه زندگی خود درمانده شده‌اند و خانواده‌هایشان نیز قادر به تامین نیازهای آنها نیستند، لذا حضور آنان در کنار همسالانی که از نظر رفاه در سطح بالایی قرار دارند می‌تواند موجب یأس، ناامیدی و در نتیجه کاهش نشاط اجتماعی شود.
نامبرده ضمن‌اشاره به رقابت‌های شغلی و مشاغلی که در دست افراد ناشایست قرار دارند، ادامه داد: در سال‌های اخیر به دلیل پذیرش بی‌رویه افراد در دانشگاه‌ها، قرارگیری در پیک جمعیت دانشگاهی و عدم اشتغال‌زایی برای این افراد، ناامیدی در بین جوانان افزایش یافته و امید است دولت با برنامه‌ریزی و ارائه راهکار در راستای کاهش مشکلات و کاهش میزان فشار روانی بر جوانان، در این حوزه به طور موثر عمل کند.
این استاد دانشگاه ادامه می‌دهد: میزان ابتلا به اختلالات روانی در جامعه بسیار زیاد بوده و طبق آمار وزارت بهداشت شاید بیش از
۲۵ درصد از جامعه ما در یک برهه‌ای از زمان دچار مشکل روان شناختی شده و آن را تجربه کرده‌اند، از طرفی مشکلات خانوادگی نیز عامل موثری در بروز اختلالات روانی است.
وی با‌اشاره به تاثیر ناکامی در افزایش ناامیدی، پرخاشگری و افسردگی اظهار کرد: برای افزایش میزان نشاط اجتماعی در جامعه لازم است که نگاه افراد جامعه، فرهنگ جامعه و زاویه دید اشخاص نسبت به نشاط و شادمانی در جامعه مورد بررسی قرار گرفته و مشخص شود چه عواملی موجب ایجاد نشاط در آنها خواهد شد. توجه به اوقات فراغت و سرگرمی که می‌تواند افراد را برای ساعات کمی شاد کند و همچنین توجه به چشم‌اندازهای دراز مدت امری بسیار مهم است، برای مثال عدم وجود اشتغال و چشم‌انداز روشن شغلی برای دانشجویان فارغ‌التحصیل، حس ناامیدی و سرخوردگی را در جوانان به‌وجود آورده است.
این متخصص مشاوره دانشجویی درخصوص آمار جنسیتی مراجعان و مشکلات آنها گفت: با توجه به نوع اختلالات، علل مراجعات متفاوت است، اما اغلب خانم‌ها بیشتر دچار اختلالات افسردگی و عاطفی هستند و آقایان نیز با مشکلاتی نظیر اعتیاد و اختلالات رفتاری مواجهند، اما میزان مراجعه خانم‌ها به مراکز مشاوره به دلیل برخورداری از ظرفیت‌های اجتماعی بالا و تمایل به گفت‌وگو درخصوص مشکلات‌شان نسبت به آقایان بیشتر است.
نامبرده با‌اشاره به گستردگی و تفاوت مشکلات جوانان و قشر دانشجو بیان کرد: اکثر مراجعین ما در حوزه دانشجویی عمدتا درگیر اختلالات اضطرابی، عاطفی و خلقی هستند و بخصوص زمانی که دانشجویان در خوابگاه‌ها و دانشگاه حضور داشتند با مشکل
عدم سازگاری مواجه بودند.
به نقل از ایسنا؛ این متخصص مشاوره در ادامه می‌افزاید: احساس شکست و ناامیدی و ناکامی از دلایل اصلی افسردگی هستند و هر فرد به میزانی که دچار شکست شود، اگر تفکر خود را پس از آن اصلاح نکند، ضمن اینکه سختکوشی را عاملی بیهوده خواهد پنداشت، تلاشی جهت بهبود زندگی و روحیات خود نخواهد کرد. با توجه به اینکه فشارهای اقتصادی نیز در اکثر اوقات توان افراد را کاهش می‌دهند، فرد با احساس استیصال مواجه شده و در صورت برخورد با درهای بسته در زندگی همواره با غول افسردگی بی‌پایان دست و پنجه
نرم می‌کند.
نامبرده همچنین درخصوص آمار ترک تحصیل دانشجویان گفت: متاسفانه تعداد قابل توجهی به دلایلی نظیر مشروطی، مشکلات خانوادگی، مشکلات روحی و افت تحصیلی از ادامه تحصیل شانه خالی
کرده و به اصطلاح ترک تحصیل کرده‌اند.
وی با ابراز خرسندی از آمار بالای بهبودی مراجعین به مراکز مشاوره دانشگاهی، تاکید کرد: علاوه‌بر تاثیر حذف عوامل مضر و افزایش عوامل نشاط‌بخش در زندگی افراد، میزان تلاش افراد و همراهی خانواده‌ها نیز در روند بهبودی افراد نقش قابل توجهی دارد. خواهشمندیم که خانواده‌ها با مطالعه و آموزش ضمن ساخت محیط امن خانوادگی، عواملی که موجب تشنج روحی و روانی فرزندان و خانواده‌ها می‌شود را شناسایی کرده و از آنها تا حدممکن جلوگیری کنند.
نامبرده در انتها با‌اشاره به نقش دانشگاه در کاهش فشارهای روانی گفت: دانشگاه می‌تواند با حمایت دانشجو و برنامه‌ریزی برای ایجاد شرایط شغلی برای دانشجویان و برگزاری برنامه‌های مفرح و نشاط‌بخش و ایجاد حس تعلق و حمایت در دانشجو، میزان امید و نشاط اجتماعی را افزایش دهد.