«(اغلب مردم) هنگامی که رحمتی به آنها بچشانیم (و نعمتهایی نصیبشان کنیم) به آن خوشحال و شاد و مغرور می‌شوند و آنگاه که به خاطر کارهای بدی که انجام داده‌اند، رنج و مصیبتی به آنان برسد، ناگهان مأیوس و ناامید می‌گردند (البته این وضعیت افراد بی‌ایمان است که در نعمتها مغرور و در بلاها که نتیجه اعمال خودشان است مایوس می‌شوند، اما مومن در نعمتها شاکر و در بلاها که آن را امتحان الهی می‌داند صبور است.)» الروم- 36