یک چشمم میبیند؛ آن هم فدای حضرت زینب(س)(حدیث دشت عشق)
امروز هفتمین سالگرد شهادت شهید مدافع حرم مصطفی خادمی است. وی متولد سال ۱۳۷۱ و اهل افغانستان بود. مصطفی خادمی با شروع فتنه تکفیریها در منطقه، داوطلب شد تا به لشکر فاطمیون بپیوندد و برای دفاع از حرم راهی سوریه شود، اما با مخالفت مادرش مواجه شد. تا اینکه یک بار در جواب مخالفتهای مادر گفت: «به نظر من حال جهاد برای همه شیعیان واجب شده است و باید از حرم بیبی زینب سلامالله علیها دفاع کرد تا مبادا دست تکفیریها به آن برسد...» آخرین کلامش به مادر و دوستانش با این جمله که؛ دنیا هیچ ارزشی ندارد و بهترین مقام شهادت است و آدم باید جایی برود که به دردش بخورد... خاتمه پیدا کرده بود. در نهایت برای ثبتنام راهی دفاتر اعزام میشود اما چون چشم سمت چپش مشکل داشت مسئولین به بهانه اینکه با یک چشم نمیتواند اعزام شود، با رفتن وی مخالفت کردند که با جوابی از مصطفی با این مضمون برخوردند: «یک چشمم نمیبیند اما چشم دیگرم که میبیند؟! و میخواهم آن را هم فدای حضرت زینب کنم! حالا که بیبی مرا طلبیده است شما مانع میشوید؟! من برمیگردم اما آن دنیا باید جواب حضرت زینب را بدهید!» مسئولین هم وقتی این اظهارات و اصرار او را دیدند تحت تاثیر قرار گرفته و با اعزامش موافقت میکنند و در نهایت عازم جبهههای حق علیه باطل میشود. مصطفی خادمی سرانجام در تاریخ ۱۰مهر۱۳۹۳ در عملیاتی در شهر حما به شهادت میرسد و به آرزوی خود جهت فدایی حضرت زینب شدن دست مییابد.