(بدان ای سالک راه خدا!) اگر کسی دلش مقهور لذات دنیویه شود و امور شهوانی و هواهای نفسانی محبوب او گردد، یعنی نسبت به آنها خضوع تام پیدا کند، دیگر نه از نظر عقلی و نه از نظر شرعی مرزی برای امیال خود قائل نمی‌شود... دیگر نه مرز عقلی می‌فهمد و نه مرز شرعی.(1)
‍____________
1- رسائل بندگی (حب به دنیا)، آیت‌الله شیخ مجتبی تهرانی، ص106