نسخه شما اگر شفا میداد وضع امروز مردم این نبود
سرویس سیاسی-
روزنامه شرق در سرمقاله شماره دیروز خود ضمن تحسین دوره 8ساله دولت تدبیر و امید نوشت: «حمایت بیقیدوشرط (و البته شاید ناگزیر) اصلاحطلبان از روحانی و کارنامه نهچندان موفق او در عرصه اقتصادی، ریزش پایگاه رأی آنان را در پی داشت که نتیجه انتخابات 1400 شمایی کامل از آن را پیشرویشان قرار داده است.»
این سرمقاله افزوده: «فارغ از نوع نگرش به حسن روحانی، مگر میتوان اثرات تعیینکننده انتخابات ۱۳۹۲ در رویکارآمدن حسن روحانی و تأثیر آن در عبور از بحران هستهای یا نقش بیبدیل دکتر ظریف در دستیابی به توافق برجام و خلاصی از چنبره شش قطعنامه الزامآور شورای امنیت سازمان ملل متحد را انکار کرد.»
در ادامه این نوشتار آمده: «رئیسی با چالشهایی جدی در سیاست خارجی روبهرو است. انتخاب وزیر خارجهای نامآشنا، تأثیرگذار و با توانمندی احاطه بر قوانین بینالمللی و کاردان در مدیریت این چالش بهشدت تأثیرگذار خواهد بود. کسی که برجام را «سند ذلت» و FATF را به نظر خود، مانعی در راه کمک به مقاومت تلقی میکند، نمیتواند وزیر خارجه کارآمدی برای رئیسجمهور منتخب باشد». روزنامه شرق در ادامه تصریح کرد: «سیاست خارجی نیازمند تشنجزدایی، تصحیح انگاره بهشدت مخدوش کشور در عرصه بینالمللی، افزایش قدرت مانور و انتخاب در روابط دوجانبه و جذب منابع مالی جهان است. در این مسیر دشوار و پرسنگلاخ مدیریت مذاکرات احیای برجام، تصویب هرچه سریعتر FATF در مجمع تشخیص مصلحت و کاهش تنش با آمریکا از اولویتهایی است که هر روز تأخیر در آن علاوهبر خسارتهای جدی به کشور، فرصتی گرانقدر برای رژیم صهیونیستی و مخالفان عادیشدن روابط ایران با جهان است». این نوشتار ضمن آنکه به صراحت اقرار کرده است که اصلاحطلبان باعث روی کار آمدن دولت تدبیر و امید شدهاند و عملکرد بسیار ضعیف این دولت که از وزرا و مدیران اصلاحطلب تشکیل شده باعث از دست رفتن پایگاه رای این طیف در میان مردم شد در ادامه نسخهای را که در این 8سال خودشان پیگیری کردهاند را به دولت رئیسی پیشنهاد داده است. باید گفت نسخه شما اگر کارآمد بود وضع امروز مردم این نبود.
زندگی در قوطی کبریت؛ بلایی که اصلاحطلبان بر سر مردم آوردند
روزنامه اعتماد روز گذشته در گزارش اقتصادی خود با عنوان «زندگی در قوطی کبریتها» نوشت: «اگر در سال 96 به كسي گفته ميشد كه در سالهاي انتهاي دهه 90 به بعد براي اجاره يك سوييت 40 متري در محلهاي متوسط بايد 20 ميليون تومان وديعه و ماهي 2 ميليون تومان اجاره پرداخت شود، قطعا آن روز را دور ميديد يا باور نميكرد. اما پس از نوسانات ارزي كه به دليل اعمال تحريمهاي نفتي بر كشور رخ داد، واقعيت بازارها تغيير كرد و بازار مسكن نيز واقعيت خود را در قالب كاهش شديد قدرت خريد، شيب تند قيمتها و همان تقاضا براي اجاره سوييتهاي 40 متري و كمتر، اتاق خوابي از خانه يا انباريهايي كه براي اجاره تغيير كاربري داده شدهاند، نشان داد. اگر اين موارد تا چهار، پنج سال پيش به عنوان «پديده» يا خانههايي با تقاضاي كم در بازار مسكن بودند، در حال حاضر برايشان تقاضا وجود دارد و به كالايي معمولي براي معامله در اين بازار تبديل شدهاند. البته كه رواج اين «پديدههاي سابق و كالاهاي فعلي» دور از ذهن نبوده و نخواهد بود؛ چراكه اجاره آنها در يك سال كمتر از متوسط قيمت يك مترمربع خانه در پايتخت و در ارديبهشت است. براساس آخرين گزارش بانك مركزي از بازار مسكن پايتخت، قيمت هر مترمربع واحد مسكوني به حدود 29 ميليون تومان رسيده كه نسبت به ارديبهشت سال گذشته، افزايشي 70 درصدي داشته است.» این روزنامه در ادامه نوشت: «گشتي در سايتهاي معامله مسكن نشان ميدهد كه تا چه ميزان تقاضا براي سكونت در واحدهاي كوچك 45 متر و كمتر و حتي غيرقابل تبديل افزايش يافته است. به عنوان مثال براي سوييتي 45 متري كلنگي در محله گمرك كه دو اتاق دارد و همه امكانات رفاهي نيز در آن وجود دارد بدون پاركينگ 15 ميليون تومان وديعه و ماهي دو و نيم ميليون تومان اجاره تعيين شده است.. شايد بتوان ادعا كرد، زندگي حتي در سوييتهاي كمتر از 45 متر نيز با وجود اينكه شايد يك چيز باشند و آن خانههاي قوطي كبريتي است اما دستهبندي لاكچري و معمولي دارند. » گفتنی است، حسن روحانی در سالهای 1384 تا 1392 از گرانی مسکن انتقاد میکرد و سیاستهای دولت وقت را مقصر آن معرفی میکرد. روحانی همچنین از عدم تکافوی تولید مسکن نسبت به تقاضای آن در دولت قبل انتقاد میکرد. عدم سیاستگذاری درست دولت برای جلوگیری از ورود سرمایههای سرگردان و سوداگران به بازار زمین و مسکن هم دیگر انتقاد همیشگی روحانی از سیاستهای دولت قبل در بخش مسکن بود. او در آن زمان مدعی بود که برنامههایی برای حل معضل مسکن دارد؛ اما از سال 1392 با شروع به کار دولت یازدهم، روحانی و کابینهاش در بخش مسکن هیچ طرح و برنامهای جز حمله کردن به مسکن مهر نداشتند و بازار را به امان دلالان و سوداگران رها کردند تا قیمت مسکن بیش از 600 درصد افزایش پیدا کند، تولید مسکن به شدت کاهش یابد و بیشترین فشار به اقشار متوسط و کمدرآمد جامعه کشور از محل اجارهبها وارد شود.
ایکاش در انتخابات شرکت نمیکردیم!
روزنامه سازندگی در یادداشتی به قلم نورانینژاد، سخنگوی حزب اتحاد ملت (مشارکت سابق) نوشت: «معتقدم مشارکت بخشی تز اصلاحطلبان در این انتخابات، خلاف دموکراسیخواهی آنها و مشارکت ناخواسته در تصمیمی است که شورای نگهبان برای از معنا انداختن انتخابات گرفته است!» در ادامه مطلب آمده است: «ایکاش همه اصلاحطلبان از تصمیم اولیه جبهه اصلاحات ایران تبعیت میکردند و شریک چنین نمایشی نمیشدند. اینگونه برای آینده شانس بیشتری برای ارتقای شاخصهای انتخابات معنادار داشتیم.» مدعیان اصلاحات پس از آن که دیدند آرای گزینه مورد حمایتشان از آرای باطله هم کمتر شده، سخت مأیوس شده و بهجای آنکه به انتقاد درونی خود و چرایی ناامیدی مردم از اصلاحات و عملکرد دولت تدبیر و امید بپردازند، شرکت اصلاحطلبان در انتخابات را خلاف دموکراسیخواهی! میدانند و افسوس میخورند که چرا همتی را انتخابات و از او حمایت کردند!