به یاد دانشجوی شهید «علیرضا مسلمزاده»
دانشجوی دندانپزشکی دانشگاه تهران در دومین روز بهار به یادها پیوست(حدیث دشت عشق)
هجده روز از سومین ماه سال 1340 گذشته بود که علیرضا دیده به جهان گشود.در سایه پدر و مادری مؤمن و پرهیزکار با تنها خواهرش چنان با اصول دین و آداب شریعت آشنا گشت که حتی قبل از رسیدن به سن بلوغ پایبند به رعایت احکام و انجام واجبات بود. با فرا رسیدن زمان علمآموزی، با شور و ذوقی وافر کشتی وجود به بحر بیکران دانش سپرد و پس از گرفتن مدرک دیپلم با قبولی در کنکور، دانشجوی دندانپزشکی دانشگاه تهران شد. ایمان وعشق به خداوند در وجود علیرضا چنان نوری ایجاد کرده بود که شبانگاهان به راز و نیاز با خدا مینشست و در سجدههای طولانیاش اشک میریخت. او با حساسیتی که بر حلال بودن لقمه داشت خمس مالش را به موقع پرداخت کرده و به ایتام و فقرا کمک میکرد.
در دوران انقلاب با پخش اعلامیه و شرکت در تظاهرات در پیروزی سهیم شد و در انقلاب دوم فعالیت چشمگیری داشت و به همراه همدانشگاهیهایش لانه جاسوسی شیطان بزرگ را به تسخیر خود درآورد. آیینه وجود علیرضا بازتابکننده صفاتی چون صداقت، مهربانی، شجاعت و مسئولیتپذیری بود. او با علاقه زیاد به مطالعه زمانهای زیادی را صرف خواندن کتاب میکرد. وی سادهزیستی را سر لوحه زندگیاش کرده و بسیار آرام و متین بود. با شروع جنگ تحمیلی آن وجود سر تا پا مشتاق از طریق جهاد سازندگی راهی جبهه شد. با آنکه بیشتر فعالیتهایش در درمانگاه بود اما به شناسایی و عملیات هم میرفت تا آن که در دومین روز از بهار سال 1361 در ارتفاعات رقابیه بر اثر اصابت تیر به پهلو و شکم به شهادت رسید.
دانشجوی شهید «علیرضا مسلمزاده»، سال 1340 در اصفهان متولد شد و در 2/1/1367 در عملیات فتحالمبین به شهادت رسید.