دو سناتور آمریکایی: اصرار بایدن بر فشار حداکثری ناامیدکننده است(خبر ویژه)
دو سناتور آمریکایی میگویند: سیاست فشار حداکثری علیه ایران شکست خورد؛ این ما بودیم که از برجام خارج شدیم و این ما هستیم که باید به توافق برگردیم. اما مواضع بایدن ناامیدکننده بوده است.
سناتور مورفی ضمن سخنانی در نشست گروه موسوم به نایاک، گفت: وقتی ما در پی بازگشت آمریکا به توافق هستهای بودیم، مخالفان ما گفتند بیرون بودن ما از توافق خوب است چون اجازه میدهد تحریمهای یکجانبه اعمال کرده و بعد وقتی ایران حاضر به گفتوگو شد، به دیگر رفتارهای بدخواهانه آنها بپردازیم.
سناتور مورفی افزود: یک چیز مثبت این اقدام این بود که به ما چهار سال وقت داد آن را امتحان کرده و ببینیم کار میکند یا نه. دولت ترامپ ۱۲ شرط برای ایران گذاشت و فشار حداکثری وارد کرد و صبر کرد تا ایران به میز مذاکره بیاید. ولی این اتفاق نیفتاد و ایران حتی از دیگر موارد توافق عقبنشینی کرد؛ رفتارهای منطقهای خود از جمله حمایت حوثیها و حزبالله را متوقف نکرد و به آن ادامه داد. فشار حداکثری، بهطور کامل و صددرصد، شکست و ناکامی کامل بود. ایالات متحده بود که این توافق را ترک کرد و این ایالات متحده است که باید به آن بازگردد.
رو کانا دیگر سناتور آمریکایی نیز گفت: در مورد سیاست ایران، شروع فعالیت دولت پرزیدنت بایدن ناامیدکننده بوده است. آنها باید زود به توافق بازگردند ولی هنوز تعلل میکنند. کارزار فشار حداکثری شکستی مفتضح بوده است. ولی هنوز وضعیت قبلی جریان دارد و هنوز توجه لازم نشده است. ما باید تلاش کنیم تا به توافق هستهای بازگشته و باید بازی را متوقف کنیم. وقتی میگوییم به توافق باید بازگردیم، یعنی باید به آن بازگردیم. نمیدانم مشکل کجاست ولی به اندازه کافی سریع نبوده است.
در همین نشست باربارا اسلاوین، کارشناس خاشورای آتلانتیک گفت: من باور ندارم زمان از دست رفته ولی باید واقعگرا باشیم. انتخابات ریاستجمهوری ایران ۱۸ ژوئن برگزار میشود و تا یک ماه دیگر با کاندیداها آشنا میشویم و وارد شدن به بحث هستهای بسیار دشوار میشود. دولت بعدی ایران تا ماه اوت سرکار نمیآید ولی اگر هماهنگی اختیار شده و مراحل بازگشت آمریکا به توافق شروع به اجرا شود، حتی اگر اجرای آن به دولت بعدی ایران بیفتد، ما هنوز برجام را داریم که توافقی اجرایی است و میشود آن را مبنا قرار داده و بر اساس آن پیش رفت.
کلسی دونپورت هم در این نشست گفت: باید نگاه کنیم که به لحاظ جلوگیری از گسترش سلاحهای کشتار جمعی، آیا توافق برجام هنوز توانایی آن را دارد که در مورد ایران جوابگو باشد یا نه. قدمهایی که ایران به خروج از توافق برداشته، قابل بازگشت است و سریع هم میتوان آن را انجام داد. ولی اگر کار به کاهش همکاری با آژانس برسد و توانایی نگاه به فعالیتهای هستهای ایران کمشود، آن زمان وضعیت سختتر خواهد بود. بهنظرم بازگشت به توافق پیش از اینکه ایران گامهای دیگری را بردارد، مهم است و میتواند توانایی مقابله با گسترش را به این توافق بازگرداند.