ایشان از بدو ورود به دانشگاه فعالیت سیاسی خود را آغاز نمود توزیع اعلامیه و تشکیل انجمن اسلامی دانشجویان و بحث با هواداران گروهک های الحادی از اقدامات وی در دانشگاه تبریز بود. حضور پنج ساله در میادین نبرد حق علیه باطل، از او فرماندهی ساخت که رزمندگان تحت امرش در گردان حضرت علی اکبر (ع) لشکر عاشورا بر فرمانبری از دستورات ایشان افتخار می‌کردند.
وی پس از سال ها نبرد در جبهه های غرب و جنوب و فرماندهی رزمندگان اسلام در چندین عملیات کوچک و بزرگ، در عملیات غرور آفرین کربلای 5 در شرق بصره مجروح گردید که پس از تحمل سخت ترین شرایط سرانجام در 14 اسفند 1365 مصادف با اولین روز از ماه رجب المرجب (لیله الرغائب) به آرزوی دیرین خود نایل آمد.
در بخش هایی از وصیت‌نامه شهید دانشجو «کاظم حجازی‌فر» آمده است:
خدایا تو خود شاهدی با احساسی که دارم در بهشت تو باشم و مختار باشم که به جنگ بروم حتما از شدت شرمساری به جهنم خواهم گریخت تا از شعله خجلت و شرمساری رهایی یابم.
خدایا دوست دارم که در عملیات بصره شهید شوم زیرا حضرت علی(ع) نیز در آن منطقه لشکر کشیده بود.
خدایا دوست دارم در دیار غربت آن هم به تنهایی شهید شوم چراکه در جبهه عهدی با شمشیر بسته ام که جهیزیه آن شهادت است.
خدایا به شدیدترین وجه مرا بسوزان تا در شدت آتش آن، حتی اکر کوچکترین ذره ای ظلم را که بر نفس خود و جامعه مسلمین روا داشته ام نظاره کنم. گرچه عذاب دوزخ تو را قدرت تصورم نیست، اما از نظاره آن لذت خواهم برد، زیرا آن عین عدالت است و عدالت زیباست.