به گزارش خبرگزاری فارس، محمد حسین ملائک در دومین پیش نشست از همایش «تجارت منطقه‌ای؛ اولویت راهبردی» با موضوع «فرصت‌های جاده ابریشم در توسعه تجارت با کشورهای منطقه»، اظهارداشت: جاده ابریشم از 2013 مطرح و نهایتا با ورود به قانون اساسی چین در 2018 به عنوان بدنه روابط خارجی این کشور با دنیا تصویب شد. دو کمیته مشخص در داخل حزب خلق چین، مسئول پیگیری روزمره این مسئله شدند. بنابراین باید توجه کرد که وقتی از چین صحبت می‌کنیم در واقع داریم از BRI صحبت می‌کنیم. به تعبیر غربی‌ها، BRI یک نظام جدید سیاسی اقتصادی به محوریت چین است.
وی اضافه کرد: چهار کریدوری که برای ما اهمیت بیشتری دارد، چین- مغولستان- روسیه، جاده زمینی اوراسیایی، چین - آسیای غربی - آسیای مرکزی و چین - پاکستان است.
سفیر اسبق ایران در چین گفت: اینکه ما در مورد چین یک نظام منسجم نداریم که به عنوان پدیده‌ای جهانی به آن نگاه کنیم، ناشی از نبود برنامه در اسناد بالادستی است. هیچ جا مشخص نیست که ما چگونه می‌خواهیم به این مسئله نگاه کنیم. رویکرد کلان ما در این مورد، «نمی‌دانم» است.
همچنین مجیدرضا حریری؛ رئیس ‌اتاق مشترک بازرگانی صنایع و معادن ایران و چین در این نشست تصریح کرد: به نظر می‌رسد که در این هشت سال، هشت جلسه مهم در مورد جاده ابریشم نداشته‌ایم. الان دیگر نه موضوع اصلی ما جاده ابریشم است و نه حتی موضوع اصلی خود چینی‌ها.
وی ادامه داد: ما نمی‌دانیم می‌خواهیم با دنیا چه کنیم. حتی نمی‌دانیم می‌خواهیم با منطقه چه کنیم. مسئولان ما نیز یا نمی‌دانند یا به ما نمی‌گویند. این البته وظیفه وزارت خارجه است که این مسئله را تعیین کند و به بقیه ارکان نظام هم اعلام کند.
رئیس ‌اتاق مشترک بازرگانی صنایع و معادن ایران و چین افزود: ما اگر می‌خواهیم رابطه‌مان با چین را مشخص کنیم، باید تکلیف رابطه با پاکستان، هند و... را معلوم کنیم. باید ببینیم از سمت شرق چند مانع داریم بعد ببینیم از سمت غرب چند مدعی و شریک و مانع داریم.
گفتنی است، با وجود اینکه آسیا در حال تبدیل شدن به یک قطب جدی اقتصادی سیاسی است و ایران با ظرفیت‌های بالای ذخایر زیرزمینی و تامین امنیت، می‌تواند نقش مهمی در کل قاره داشته باشد اما به‌دلیل انفعال ناشی از بی‌اعتقادی مسئولان سیاست خارجی به کار با آسیایی‌ها و امید واهی به آمریکا، فرصت‌ها در حال از دست رفتن است.