یک عضو هیئت علمی دانشگاه گفت: اگر سازمان امور مالیاتی را هم تعطیل کنید تقریباً 80 یا 90 درصد درآمد مالیاتی دولت محقق خواهد شد و این همه خدم و حشم مالیاتی نمی‌خواهد.
به گزارش خبرگزاری فارس، محمدجواد شریف زاده در پاسخ به این پرسش که چرا علیرغم اهمیت فراوان مبارزه با فرار مالیاتی در شرایط فعلی کشور، دولت اقدامی در این راستا انجام نمی‌دهد، گفت: این موضوع تا حد زیادی به اقتصاد سیاسی پیچیده ما ربط دارد. ذینفعان فرار مالیاتی یا ضعف نظام مالیاتی و همه آنهایی که امیدوار هستند نظام مالیاتی ضعیف باشد و مالیات کمتری بدهند، می‌خواهند که کسی سراغشان نیاید. سازمان امور مالیاتی یک مجموعه‌ای از کارمندان دولت هستند که آنها هم بالاخره دوست دارند که کار کمتری انجام بدهند و عموما سازمان‌ها اینگونه هستند.
وی ادامه داد: هشتاد تا نود درصد درآمد مالیاتی دولت به این صورت است که اگر سازمان امور مالیاتی را هم تعطیل کنید محقق خواهد شد چون مربوط به مالیات حقوق و دستمزد و مودیان بزرگ و... است که پیچیدگی خاصی ندارد و این همه خدم و حشم مالیاتی نمی‌خواهد. حقیقتا انگیزه‌ای برای جلوگیری از فرار مالیاتی وجود ندارد، ضمن اینکه کار ساده‌ای نیست. آنهایی که فرار مالیاتی می‌کنند هم افراد باهوشی هستند و لابی دارند و پیگیری می‌کنند و آدم می‌خرند.
عضو هیئت علمی دانشگاه امام صادق(ع) با تاکید بر اینکه باید جلوی فرار مالیاتی را با روش‌های سیستمی گرفت، اظهار کرد: فرآیند تصویب و اجرای مالیات بر عایدی سرمایه (CGT) زمان زیادی خواهد گرفت و به نظر نمی‌رسد که در سال اول درآمد چندانی ایجاد کند ضمن اینکه مالیات ‌بر ‌عایدی‌ سرمایه منطق مالیاتی‌اش کسب درآمد نیست و عمدتا تنظیم بازارها و جلوگیری از سفته بازی است.
شریف‌زاده همچنین با ‌اشاره به کسری 320 هزار میلیارد تومانی تراز عملیاتی در بودجه سال آینده یادآور شد: در منطق اداره کشور بهترین کار این است که درآمد جاری به میزان هزینه جاری باشد تا نخواهید از طریق فروش سرمایه درآمد کسب کنید و یا قرض بگیرید. هزینه‌های جاری ما در دو سال اخیر به شدت رشد پیدا کرده و بخش‌های قابل توجهی از این قضیه به دلیل کارهای عجیب و غریبی است که سازمان برنامه و بودجه و شخص جناب آقای دکتر نوبخت انجام دادند ولی درآمدهای جاری ما رشد بسیار محدودی داشته است.
وی توضیح داد: در لایحه بودجه ۱۴۰۰ هزینه‌های جاری در مقایسه با قانون بودجه امسال ۴۶ درصد رشد کرده ولی درآمد جاری تنها ۱۰ درصد رشد کرده یعنی ۲۸۸ هزار میلیارد تومان بوده و الان شده ۳۱۷ هزار میلیارد تومان. این ارقام نشان دهنده آن است که سیستم حکمرانی کشور سیستم دقیقی نیست و کشور را روز به روز وابسته‌تر می‌کند به فروش نفت و یا فروش اوراق و استقراض از بازار بدهی که این وضعیت تا ابد قابل تداوم نیست مگر دوباره درآمد نفتی افزایش پیدا کند که دوباره همان داستان دهه ۸۰ را خواهیم داشت.