اخبار ویژه
اوباما و ترامپ را مدعیان اصلاحات به تحریم تشویق کردند
عضو فراکسیون امید میگوید عدهای در داخل نگذاشتند صدای صلحطلبی ما به گوش دنیا برسد.
احمد مازنی به ایلنا گفته است: اگر میگوییم تحریم مؤثر است باید ببینیم چه کسانی موجب تحریم شدند و چه سودی بردند؟ بخشی از بدخواهان ایران در خارج از کشور هستند، مانند سران ایالات متحده، لابی صهیونیستی، اپوزیسیون خائنی که دستشان به خون مردم آلوده است مانند منافقین و سلطنتطلبها که هر چند وقت یکبار حرکتهایی با هدف تشدید تحریمها انجام میدهند. در داخل هم کسانی تلاش کردند که هر گونه صدای صلحخواهی، ارتباط منطقی، موضع عزتمندانه، حکمت و مصلحت با دنیا را مسدود کنند که اینها هم باید پاسخگو باشند.
این اظهارات در حالی است که اولاً مدعیان اعتدال و اصلاحات، با اصرار بر توافق به هر قیمت و ماندن در برجام و اجرای آن به هر قیمت، متهم اصلی تشدید تحریمها پس از برجام (در دوره اوباما و ترامپ) هستند. در واقع دشمن وقتی مطمئن شد دولت و برخی حامیانش به هر قیمت پای برجام میمانند، به افزایش تحریمها تشجیع شدند. همچنین است پالسهای خیانت باری که هر از چند گاه برای مذاکره- با وجود عهدشکنی آمریکا- ارسال میشود.
ثانیاً آقای مازنی در حالی آمریکا را در زمره بدخواهان معرفی میکند که چند سال قبل از سوی طیف متبوع وی به عنوان دوست و شریک قابل اعتماد معرفی میشد. او باید توضیح بدهد که چرا دولتمردان آمریکایی و غربی در طول دو دهه گذشته همواره از افراطیون مدعی اصلاحات حمایت کردند؟ چگونه شدکه در فتنه سال 88، آمریکاییها علناً از فتنهگران حمایت کردند و منافقین و سلطنتطلبان هم کنار آنها ایستادند؟ و چرا به گزارش لسآنجلس تایمز، نمایندگان سران جنبش (فتنه) سبز از مقامات دولت اوباما خواستند تحریمها را به شکل فلج کننده و دفعتاً اعمال کنند؟ با همه این خیانتها، حضرات چگونه میخواهند خود را نگران تحریمها و در پی رفع آن جا بزنند؟
ثالثاً با ادعای شنواندن صدای صلح به گوش دنیاست که مدعیان اصلاحات و اعتدال دو دهه است مقابل آمریکای گستاخ در قول و فعل عقبنشینی میکنند اما هر بار تهدید تازهای را متوجه کشور میسازند. آنها مدعی گفتوگوی تمدنها بودند که آمریکا افغانستان و عراق را اشغال کرد و دولت اصلاحات هم به آمریکاییها کمک رساند اما دولت بوش ایران را جزو محور شرارت معرفی کرد. تداوم همان انفعالها هم بود که رژیم تروریست آمریکا را به جنایت و ترور سردار سلیمانی ترغیب کرد.
اعتراف روزنامه اعتماد به دیکتاتور بودن میرحسین موسوی
یک روزنامه زنجیرهای از قول رئیسجمهور سابق آمریکا نوشت: اعلام زودهنگام پیروزی انتخاباتی، نشانه دیکتاتوری است.
روزنامه اعتماد در یادداشتی با عنوان «دیکتاتور حقیر» نوشت: «ترامپ صرفنظر از اینکه در این انتخابات پیروز شود یا شکست بخورد، تنها کاریکاتور یک دیکتاتور یا رهبر اقتدارگراست که از بخت بد در بستری نامناسب و مکان و زمانی ناموافق ظهور کرده است. او سادهلوحانه تصور کرد که میتواند با بسیج مشتی عناصر افراطی دستراستی نهادهای دموکراتیک با سابقه 240 ساله را تخریب و اراده خود را مسلط کند. غافل از اینکه همتایان او در کشورهای جهان سوم در شرایطی متفاوت و در غیاب نهادهای مدنی دیرپا و ریشهدار تنها از طریق توفیق در گماردن تدریجی آدمهای خود در سمتهای حساس و جلوگیری از ظهور عوامل مزاحم مانند رسانهها، نهادها و نخبگان مستقل توانستهاند پایگاه قدرت خود را محکم کنند».
این روزنامه اصلاحطلب که مدیرمسئول آن- «الیاس حضرتی» - یکی از نزدیکان «مهدی کروبی» از سران فتنه 88 است، ترامپ را دیکتاتور حقیر نامیده است.
در روزهای گذشته «باراک اوباما» رئیسجمهور سابق آمریکا که در تجمعی خودرویی در حمایت از «جو بایدن» معاون سابقش و نامزد دموکرات انتخابات آمریکا در میامی سخنرانی میکرد، گفت: «دونالد ترامپ گفته ممکن است قبل از اینکه همه آرا شمرده شوند، اعلام پیروزی کند. این چیزی است که یک دیکتاتور ذلیل انجام میدهد. اگر به دموکراسی اعتقاد دارید، پس بگذارید همه آرا شمرده شوند».
به گزارش مشرق، روزنامه اصلاحطلب با اوباما اشتراک نظر دارد و آن اینکه ترامپ یک دیکتاتور است. اوباما در توصیف دیکتاتوری ترامپ گفته «اعلام پیروزی نامزد انتخابات، قبل از اینکه نتایج بهصورت کامل اعلام شود، مصداق دیکتاتوری است».
این در حالی است که «میرحسین موسوی» در سال 88 و در شرایطی که مردم هنوز مشغول رأی دادن بودند و انتخابات به اتمام نرسیده بود، در اظهارنظری تأملبرانگیز گفت: «برابر اطلاعاتی که ما از ستادهایمان داریم، در سطح کشور، برنده قطعی، برنده قطعی با نسبت آرای بسیار زیاد اینجانب هستم»!
وقتی که موسوی این ادعا را در کنفرانس مطبوعاتی خود مطرح کرد، هنوز ۲ ساعت به پایان ساعت رایگیری باقی مانده بود و اساساً پس از این دو ساعت (اگر زمان رایگیری تمدید نمیشد) تازه شمارش آرا آغاز شده و طبعا ساعتها به طول میانجامید. بنابراین، این سؤال بزرگ وجود داشت و البته هنوز هم وجود دارد که واقعاً بر اساس کدام اطلاعات، در آن زمان ادعای پیروزی در انتخابات را مطرح کرد!؟ خصوصاً که پیش از این بارها از سوی او و ستادش مطرح شده بود و در همین کنفرانس مطبوعاتی هم مجدداً ادعا کرد که ناظران انتخاباتی او را سر صندوقهای اخذ رای، راه ندادهاند! پس از اعلام نتایج انتخابات ۸۸، محمد خاتمی، مصطفی تاجزاده، عباس آخوندی و دیگر نزدیکان به نامزدهای شکستخورده اذعان کردند که تقلبی در انتخابات صورت نگرفته است. پس از آن «محمدعلی ابطحی» از دستگیرشدگان فتنه ۸۸ اذعان کرد که «تقلب اسم رمز آشوب بود».
فتنهگران در سال ۸۸ به هیچ عنوان حاضر نشدند که پروسه قانونی اعتراض به نتیجه انتخابات را طی کنند. این طیف چند ماه پس از انتخابات ۸۸ صراحتا اعلام کردند که «انتخابات بهانه است، اصل نظام نشانه است».
صوفی: بایدن هم پیروز شود نظر مردم به اصلاحطلبان عوض نمیشود
عضو شورای عالی سیاستگذاری اصلاحطلبان تصریح کرد حتی اگر بایدن هم در انتخابات آمریکا پیروز شود، نظر جامعه درباره اصلاحطلبان و روحانی عوض نمیشود.
علی صوفی به نامهنیوز گفته است: فارغ از درستی یا غلطی انتظارها در ایران نسبت به انتخابات آمریکا فاکتورهای متعدد دیگری در این موضوع نقش دارند. باید دید به فرض پیروزی آقای بایدن، اطرافیانش چه کسانی خواهند بود و او را به چه سمتی سوق میدهند یا آنکه اگر در این مسیر قرار میگیرند میخواهند با چه شتابی جلو بروند؟ طبیعتا وقتی این فاکتورها کنار هم قرار میگیرند معادلات پیچیدهتر میشود. آن موقع است که میتوان گفت توقع و انتظار از انتخابات آمریکا درست است یا خیر.
عضو شورای عالی سیاستگذاری اصلاحطلبان درباره دعا و آرزوی این جریان سیاسی برای پیروزی بایدن، تأکید کرد: اصلاحطلبان برای پیروزی بایدن دعا و آرزو نمیکنند اما کسانی فکر میکنند «پیروزی بایدن میتواند مشکلات ما را حل کند». الان خیلیها بر اساس چنین تصوری طالب پیروزی بایدن هستند.
صوفی درباره تغییر معادلات انتخابات ریاستجمهوری ایران به نفع اصلاحطلبان بر اثر پیروزی بایدن، تأکید کرد: اتفاقی نمیافتد چون هیچ پارامتری، مولفه یا نشانهای مشاهده نمیشود. یکی از متغیرهای انتخابات ما شورای نگهبان است، چه ترامپ رئیسجمهور شود و چه بایدن، رویه شورای نگهبان تغییر نمیکند.
وی افزود: نکته دیگر اینکه هیچ تمایلی برای مشارکت حداکثری نمیبینیم و بیشتر فضا مثل انتخابات مجلس یازدهم است.
دبیرکل حزب پیشروی اصلاحات با اشاره به «عملکرد نامطلوب مجلس دهم و دولت روحانی» گفت: اصلا تصور نکنیم که به فرض رأیآوری بایدن سریع نظر جامعه درباره اصلاحطلبان و دولت آقای روحانی عوض میشود. شاید یکسری تغییرات کوچکی رخ دهد اما آن تغییرات بر اثر بروز اختلافات احتمالی در آمریکا و فاصله زیاد انتخابات آمریکا با انتخابات ایران بعد از مدت کوتاهی رنگ میبازد بنابراین در کل عوامل و متغیرهای داخلی بر نتیجه انتخابات 1400 تأثیرگذارند نه پیروزی ترامپ یا بایدن.
نامعادله ضرورت افزایش صادرات و کاهش رایزنهای اقتصادی ایران
دولت قرار است به بهانه کسری بودجه و مشکلات مالی، رایزنان اقتصادی و بازرگانی که در سفارتخانههای کشورهای همسایه درحال خدمت هستند را فرا بخواند. با این اقدام دولت عملاً این جایگاه بسیار مهم و تأثیرگذار در حوزه تجارت خارجی از چارت سفارتخانههای ایران حذف خواهد شد.
بر اساس پیگیریهای رجانیوز، اقدامات لازم برای این کار نیز انجام شده است. همچنین رایزنان اقتصادی و بازرگانی در برخی از کشورهای حاشیه خلیج فارس با وجود اینکه مدت زیادی تا اتمام مأموریتشان زمان باقیست فراخوانده شده و در آیندهای نهچندان دور نیز دیگر رایزنان اقتصادی و بازرگانی به کشور بازخواهند گشت.
این اتفاق در حالی رخ میدهد که در شرایط اقتصادی فعلی کسب درآمد ارزی از طریق صادرات غیرنفتی بیش از هر زمان دیگری احساس میشود.
لازم به ذکر است که رایزن اقتصادی توسط وزارت خارجه تعیین میشود اما رایزن بازرگانی توسط وزارت صمت به وزارت خارجی معرفی میشود.
۱۲ آذر ماه سال ۹۸ حمید زادبود، رئیس سازمان توسعه تجارت ایران، با بیان اینکه کشورهای همسایه مهمترین مشتریان صادراتی ایران در دوران تحریم بودهاند، گفت: در این شرایط تمرکز ما در صادرات روی همین کشورهای همسایه بوده و برای این منظور مطالعاتی نیز انجام شده است. تحلیلها برای شناسایی گروه کالاهایی که این کشورها وارد میکنند نشان داد که خودرو، قطعات خودرو، صنایع الکترونیک و موبایل بیشترین سهم واردات این کشورهاست. محاسبات ما نشان داد با توجه به نیازهای این کشورها و توان تولید ما، امکان صادرات سالانه ۱۰۰ میلیارد دلار به همسایگان وجود دارد.
در حالی که حجم واردات سالانه ۱۵ کشور همسایه ایران ۱۱۶۰ میلیارد دلار است ولی در سال گذشته ایران تنها ۲۴ میلیارد دلار به این کشورها صادرات داشته است؛ یعنی سهم ایران از بازار منطقه تقریبا دو درصد میباشد!
3۱ تیرماه سال جاری رئیس سازمان توسعه و تجارت ایران پیرامون وضعیت رایزنان بازرگانی سفارتخانههای ایران گفت: سال گذشته مهلت مأموریت ۲۰ رایزن بازرگانی ایران به پایان رسید و به دلیل کمبود بودجه نتوانستیم مهلت آنها را تمدید کنیم در نهایت این تعداد رایزن بازرگانی به کشور بازگشتند. سازمان توسعه تجارت با وزارت صمت برنامه دارند که بهزودی برای ۱۰ تا ۱۵ کشور همسایه تعداد مشخصی رایزن بازرگانی اعزام کنند تا فعالیتهای خود را از سر بگیرند.
۵ مرداد ماه امسال هم محمدمهدی جوانمرد، رایزن بازرگانی ایران در افغانستان، پیرامون عملکرد وزارت خارجه در حوزه دیپلماسی اقتصادی گفت: «ایران هم اکنون تنها ۳ رایزن بازرگانی دارد که این سه در کشورهایترکیه، عراق و افغانستان فعالیت میکنند. در حالی که کشورمان دارای ۱۵ همسایه یعنی ۱۵ بازار هدف است. عدم پرداخت به موقع حقوق رایزنان بازرگانی و همچنین اهمیت قائل نشدن به فعالیت خطیر این فعالان و به نوعی سفیران اقتصادی ایران منجر به کاهش تعداد آنها در این رسته شده است. قطع به یقین یک رایزن بهتر از دیپلماتهای سفارتخانه میتواند با تجار کشورها ارتباط برقرار کرده و نیازهای هر دو طرف را بررسی کند. روزانه بالغ بر ۱۰۰ پیام در ایمیل شخصی ما مبنی بر درخواست مشاوره برای ایجاد فرصت صادراتی از ایران به کشور افغانستان مشاهده میشود.»
فارین پالیسی: ترامپ آمریکا را به ورطه مشکلات کشاند
نشریات معتبر آمریکایی میگویند ترامپ ممکن است آمریکا را به آخر خط برساند و او همین حالا هم، کاخ سفید را در خاورمیانه به شکست کشانده است.
الیوت کوهن در فارن افرز مینویسد: پیروزی ترامپ فراتر از حوزه سیاسی، میتواند به مفهوم تغییر در روابط آمریکا با دنیا باشد.
در واقع این انتخاب به دیگران ثابت میکند که واشنگتن از آرمانهایش برای رهبری جهانی دست کشیده و هر مفهومی از یک هدف اخلاقی در عرصه بینالمللی را کنار گذاشته است.
تحت رهبری ترامپ، ایالات متحده از توافق پاریس بیرون آمد، روابطش با ناتو به سردی گرایید، مسیر رویارویی با چین را انتخاب کرد، یک سیاست ناهماهنگ در برابر روسیه، روابط نزدیک با اسرائیل و مشارکت با کشورهای عرب خلیجفارس برای شکلگیری یک ائتلاف علیه ایران و ترکیه را شکل داد. جهانبینی ترامپ و مشاورانش در شعار «اول آمریکا» محدود شده است. آنها از سازمانهای بینالمللی که ایالات متحده خود به شکلگیری آنها پس از جنگ دوم جهانی کمک کرده است، بیزارند.
انتخاب دوباره ترامپ برای ناظران خارجی پیامآور خوبی نیست: اینکه سیستم اساسا دارای نقص است یا ایالات متحده دچار نوعی فروپاشی اخلاقی شده است. در هر دو صورت روزهایش به عنوان یک رهبر جهانی به سر رسیده است.
در صورت انتخاب ترامپ، ایالات متحده به عنوان یک قدرت بزرگ ضعیف خواهد شد. حزب جمهوریخواه که بخش متعصب و پیر رای دهندگان پشتیبانش هستند، محکوم به نابودی است. تا به حال شاهد خشونتهایی در خیابانها بودهایم که بیم افزایش آنها میرود. شاید آشکارا یک جنگ داخلی رخ ندهد اما تصور اوباش خیابانی و قتل رهبران سیاسی دور از انتظار نیست. بزرگترین پیامد انتخاب دوباره ترامپ میتواند نه یک کشور شکست خورده بلکه یک چشم انداز شکست خورده، یک قدرت رو به افول که زمان و مکانش به سر رسیده است، باشد. ایالات متحده در گذشته نیز چندین بار مجبور به بازنگری گسترده در رویکردش شده است و هربار روسای جمهوری استثنایی از ضرورت توجه به آیندهای روشن آگاه بودند. این بار اما کشور رهبری مبتلا به خودشیفتگی، بیکفایتی و حتی با درکی ناخوشایند از پیشینیان خود دارد. نشریه فارین پالیسی هم در یادداشتی تحلیلی خاطرنشان کرده است سیاست خارجی آمریکا در حدود یک سال اول ریاستجمهوری دونالد ترامپ همان روند همیشگی مورد پذیرش هر دو حزب دموکرات و جمهوری خواه بود که حمایت از اسرائیل، سختگیری به ایران و سایر کشورهای خارج از ائتلاف شرکای منطقهای آمریکا و حمایت از این شرکا صرف نظر از رژیم حاکم بر آنها را شامل میشد. اکنون که چهار سال ریاستجمهوری ترامپ به پایان خود نزدیک شده، تنها عبارت مناسب برای توصیف سیاست خارجی او در منطقه «عدم انسجام استراتژیک» است.
وقتی رئیسجمهوری ورای هر چیزی به غرایز خود اتکا میکند، و روند مشورتی سیاست خارجی را نادیده میگیرد، همین میشود. آنچه شرایط را وخیمتر کرده، سیاستگذاری جسته وگریخته خارجی اوست. او یک روز به سوریه میپردازد، یک روز تلنگری به ناتو میزند، روز دیگر درگیر عراق، کره شمالی یا یک جای دیگر در جهان میشود. البته، در رابطه با سرگردانی و آشفتگی در رابطه با خواستههای آمریکا در خاورمیانه، ترامپ در واشنگتن تنها نیست. ورود و خروجهای ناگهانی دولت ترامپ به مسائل منطقه، به بیثباتی بیشتر انجامیده است. ترامپ میگوید که میخواهد از جنگهای ابدی خارج شود و به همین منظور، حضور آمریکا در عراق و افغانستان را کاهش داده است. او در عین حال یک فشار اعمال فشار حداکثری بر ایران را دنبال کرده که ورطه مشکلات بیشتر بوده است. موفقیت در خاورمیانه با هر تعریفی، دشوار و شاید انتظار بیش از حد باشد؛ اما رئیسجمهوری ایالات متحده باید دست کم یک استراتژی مشخص برای این منظور داشته باشد. از این نظر، دولت ترامپ پس از چهار سال شکست خورده است. هیچ دلیلی برای امیدواری به حصول نتایج بهتر در چهار سال دوم ترامپ وجود ندارد.