گشایش بزرگ، نقشه راه اقتصادی و... دو صد گفته چون نیم کردار نیست(خبر ویژه)
یک کارشناس مسائل اقتصادی می گوید دولت به ویژه رئیس جمهور به جای تدابیر واقعی، بیشتر سرگرم ابداع کلمات است.
به گزارش تابناک، هنوز طرح پیش گشایش اقتصادی که توسط رئیس جمهور مطرح شد، به سرانجام خاصی نرسیده، سخنگوی دولت، از «نقشه راه اقتصادی برای ورود به سال آخر دولت و قرن جدید» صحبت به میان آورد. رئیسجمهور یک ماه قبل در جلسه هیئت دولت از گشایش اقتصادی سخن به میان آورد اما هر چه بود، این طرح به سرانجام مشخصی نرسید و تنها مطرح کردن آن باعث شد تا شوکهایی به اقتصاد کشور و بهخصوص به بازار سرمایه وارد شود. بازار سرمایهای که الان هفتههاست در حال ریزش است و سهامداران بسیاری را ۴۰ تا ۵۰ درصد در ضرر فرو برده است!
حالا در این شرایط دوباره سخنگوی دولت از نقشه راه اقتصادی سخن به میان آورده است! علی ربیعی در نشست خبری با اصحاب رسانه درباره نقشه راه اقتصادی دولت برای سال پایانی دولت گفت: برای تدوین نقشه راه از سال آخر دولت ابتدا یک روندشناسی از تحولات داخلی و خارجی تاثیرگذار بر حوزه اقتصاد صورت گرفت. محیط سیاسی، امنیتی و اقتصادی جهان آشوب زدهتر و متلاطمتر از سالهای اخیر شده است لذا با نگاهی به تهدیدهای خشن آمریکا بر اساس فرصتهای داخلی، نقشه راهی برای ورود به سال آخر دولت و قرن جدید تدوین شد.
وی تاکید کرد، این نقشه راه بر اساس یک تحلیل جامع از ظرفیتهای اقتصادی داخل که اشتغالزایی را افزایش میدهد، تدوین شده است.
وحید شقاقی شهری، کارشناس مسائل اقتصادی درباره نقشه راه اقتصادی که مطرح شده است به تابناک گفت: اگر به کشورهای موفق نگاهی داشته باشیم، متوجه خواهیم شد که تقریباً تمامی آنها دارای اسناد چشمانداز و بلندمدت هستند معمولا زمانی که کشورها دارای اسناد چشمانداز و بلندمدت باشند، تلاش میکنند تا اسناد کوتاهمدت و میانمدت در راستای همین اسناد چشم انداز و بلندمدت باشند و آنها را پشتیبانی کنند. دولتها هم که تغییر میکنند، چون احزاب بر اسناد چشمانداز به اجماع نخبگانی رسیدهاند یعنی روی اهداف کلان این چشمانداز به تفاهم رسیدهاند، این اسناد را دنبال میکنند و بهدنبال تغییر این اسناد یا رونمایی از اسناد جدید نیستند.
این کارشناس مسائل اقتصادی گفت: ما دیگر نباید بهدنبال تولید واژه، کلمه و ادبیات جدید باشیم. اینکه بیان میشود دولت میخواهد برای چند سال آینده برنامهریزی کند، درست نیست، چون وظیفه دولت این نیست. همانگونه که گفتم، مسیر برنامهریزی در دنیا متفاوت و مشخص است. در کشورهای موفق دنیا اگر قرار است کاری انجام شود، اندیشگاهها (اتاق فکر یا تانکهای فکری) و نخبگان احزاب جلساتی را برگزار میکنند و روی اهداف بلندمدت به تفاهم و اجماع میرسند.
شقاقی شهری گفت: دولت نباید به اینگونه مسائل وارد شود؛ البته ممکن است دولت بگوید که من میخواهم برای یک سال پایانی یک نقشه راه پیدا کنم، این ایرادی ندارد. این نقشه یک ساله باید در راستای همان برنامههای میان مدت و بلندمدت باشد. مثلا اگر دولت میخواهد یک ساله حرکت کند نیازمند منابع مالی است که این منابع مالی باید در بودجه دیده شود.
عضو هیات علمی دانشگاه خوارزمی ادامه داد: دولت حتی اگر بخواهد نقشه راه یک ساله هم تهیه کند، یکشبه این کار انجام پذیر نیست. در کشورهای موفق دنیا وقتی میخواهند برنامههای راهبردی را دنبال کنند، در ابتدا این برنامهها به دانشگاهها میرود و در آنجا توسط نخبگان بررسی میشود. سپس پس از چکشکاری به اندیشگاهها میرود که در این اندیشگاهها افراد صاحب ایده و فکر مثل سیاستمداران و یا مدیران شرکتهای بزرگ حضور دارند.
شقاقی شهری ادامه داد: سند چشمانداز ۱۴۰۴ و سیاستهای کلی توسط مجمع تشخیص و با کمک از نخبگان فکری تهیه و تنظیم کرد و از سوی بالاترین مقام نیز ابلاغ شد. حالا دیگر باید همین سند دنبال شود و بهدنبال ایجاد واژگان جدید نباشیم.
وی ادامه داد: توصیه به دولت این است، به جای آن که به دنبال خلق واژگان جدید باشد در این یک سال باقیمانده تلاش کند تا چند مسئله مهم را پیگیری و حل کند. از جمله این مسائل میتوان به نگاه به بازار سرمایه اشاره کرد که اگر دولت دیر بجنبد، میتواند این بازار از یک فرصت به یک تهدید تبدیل شود. همچنین مسائل دیگری، چون معیشت مردم و کاهش ارزش پول ملی نیز وجود دارد که دولت باید بهدنبال حل آنها باشد.