اخبار ویژه
پوست خربزه زیر پای دولت /حجاریان: دولتمردان استعفا دهند
اظهارات سعید حجاریان چند روز پس از سخنان مشاور خاتمی درباره لزوم استعفای روحانی و برخی وزرا، از نقشه افراطیون مدعی اصلاحات برای فرمانی کردن دولتی حکایت می‌کند که آن را رحم اجاره‌ای می‌خواندند.
اخیراً عبدالله ناصری (مشاور خاتمی و عضو شورای سیاستگذاری اصلاح‌طلبان) که از تصریح‌کنندگان نگاه «رحم اجاره‌ای» به دولت روحانی بود، در گفت‌وگو با سایت انتخاب تصریح کرد: روحانی به خاطر عملکرد نامناسب، هزینه سنگینی را به کشور تحمیل و کار مهم او می‌تواند جرأت استعفا دادن باشد. واقعیت این است که بخش اعظم جامعه او را قبول ندارد.
چند روز پس از این سخنان، روزنامه دولتی ایران -که توسط برخی گردانندگان نشریات زنجیره‌ای اداره می‌شود- از قول سعید حجاریان خواستار استعفای برخی دولتمردان شد!!
هزینه در این مصاحبه می‌گوید: به همان میزان که غیر سیاسی می‌شویم از هزینه دادن سیاسی هم می‌گریزیم؛ شاید نوعی رواقی‌گری یا حتی کلبی مسلکی... نوعی بدبینی نسبت به کار سیاسی نهادینه شد. این بدبینی در ما ریشه دوانده است و ایرانی‌ها معتقدند عالم سیاست پرهزینه و کم منفعت است.
عضو حزب منحله مشارکت ادامه داد: من مجموعاً دنبال کاهش هزینه سیاسی (اصلاح‌طلبان) هستم آن هم در دوره‌ای که فایده‌ای بر آن مترتب نیست.
خبرنگار روزنامه ایران می‌پرسد «هزینه دادن در سیاست را می‌توان علاوه بر افراد و احزاب به دولت هم تعمیم داد. دولت‌ها تا چه حد می‌توانند و باید هزینه بپردازند». و حجاریان پاسخ می‌دهد:
به نظر بهتر است این پرسش را قدری انضمامی‌تر پاسخ دهیم. ببینید! فرض کنیم آقای روحانی تصمیم بگیرد با رئیس‌جمهوری آمریکا دیدار کند و ترامپ را به آرزوی دیرینه‌اش یعنی عکس یادگاری برساند. اگر روحانی این تصمیم را براساس برداشت و تحلیل شخصی‌اش بگیرد، عملی نادرست مرتکب شده چون صرفاً خود را قربانی کرده است. اما همین عمل ممکن است در حالتی دیگر درست و دقیق باشد.
چنانکه می‌دانیم همه اعضای کابینه مسئولیت مشترک دارند و باید قوه مجریه را به پیش برانند. اگر عقل جمعی کابینه و نظرهای کارشناسی، مذاکره را توصیه کند و مذاکره را مثلاً به «استعفا» گره بزند و حتی رضایت جمعی از نمایندگان مجلس را هم جلب کند، همان عمل نادرست، موجه می‌شود. زیرا پس از مذاکره احتمالی روحانی- «حتی بدون استجازه»- که ممکن است هر عاقبتی را در پی داشته باشد، هزینه‌ها سرشکن شده است.
این اظهارات در حالی است که دو سال قبل نیز همین حجاریان و برخی دیگر از اصلاح‌طلبان، خواستار استعفای روحانی شدند تا سپس بتوانند مظلوم‌نمایی کنند و خیانت خود در دادن آدرس اعتماد به آمریکا و خسارت‌های آن را لاپوشانی نمایند.
دو دوزه‌بازی افراطیون یادآور مصاحبه حجاریان با خبرنگار یک نشریه ضد انقلاب در دوره ریاست جمهوری خاتمی بود که ضمن آن با وجود تصریح بر استفاده ابزاری از خاتمی و مجمع روحانیون، تصریح کرده «مجمع» بد فراوان دارد و گروه خونی آنها با ما نمی‌خواند.
همان زمان نیز تندروها با تلقی این که تاریخ مصرف خاتمی به پایان رسیده، او را اردک فلج و شاه سلطان حسین خواندند و خواستار استعفای او و برخی وزرا و نمایندگان مجلس ششم در قالب خروج از حاکمیت برای تهدید و امتیازگیری در انتخابات مجلس هفتم شدند اما از نظام تودهنی خوردند.
زیباکلام: بی‌تفاوتی روحانی ما را شرمنده مردم کرده است
یک حامی دولت می‌گوید نمی‌توانم در چشم کسانی که با تشویق من به روحانی رأی داده‌اند، نگاه کنم.
نامه‌نیوز نوشت: لبخند حسن روحانی و گفتن اینکه من هم روز جمعه از قیمت بنزین مطلع شدم واکنش‌های منفی بسیاری را برانگیخت به‌نحوی که سرسخت‌ترین حامیان او مانند نیروهای حزب کارگزاران سازندگی هم به تندی به او انتقاد کردند؛ چنانچه غلامحسین کرباسچی گفت متأسف و ناامیدم.
صادق زیباکلام، به «نامه‌نیوز» گفت: «من به‌عنوان کسی که آرای بسیاری برای آقای روحانی جذب کردم و نزدیک به 3ماه به این استان و آن استان رفتم تا مردم را تشویق به رأی‌دادن به او کنم اکنون اذعان می‌کنم که به این رویه‌های او انتقاد دارم. او تعهدی به 24میلیون رأیی که در سال96 اخذ کرد نداشت. آقای روحانی به‌عنوان دومین فرد این مملکت کوچک‌ترین واکنشی بعد از افزایش قیمت بنزین و ناآرامی‌های اخیر نشان نداد، مگر لبخندزدن و گفتن اینکه من هم جمعه از قیمت بنزین مطلع شدم و این خیلی دردناک است. باور کنید که رویم نمی‌شود در چشم کسانی که با تشویق من به روحانی رأی دادند، نگاه کنم؛ شرمنده آنهایم. آقای روحانی در این 2سال و نیم حتی یک کنش سیاسی، اقتصادی، و فرهنگی از خودش نشان نداد و هیچ چیز را تغییر نداد. بعد از افزایش قیمت بنزین روحانی آن‌قدر بی‌تفاوت بود که انگار آب از آب تکان نخورده است و اصلا دغدغه هزینه‌هایی که بر کشور وارد شد را نداشت و این واقعا حیرت‌انگیز است».
زیباکلام گفت: «بی‌توجهی به افکار عمومی فقط داستان امروز نیست. وقتی او بعد از گذشت 100روز از ریاست‌جمهوری‌اش نخستین سخنانش را با مردم زد و اسمش را گذاشت گزارش 100روزه نامه‌ای سرگشاده به او نوشتم و گفتم که آقای روحانی چرا مردم را بچه فرض کرده‌اید؟ او می‌توانست نه‌تنها در موضوع بنزین که در تمام مسائل به مردم توضیح دهد و افکار عمومی را قانع کند یا اگر هم افکار عمومی قانع نمی‌شدند، دست‌کم از او به این میزان گلایه‌مند نمی‌شدند. در موضوع بنزین استدلال‌هایی وجود داشت که بحث تخصصی است و بسیاری با آن موافق و بسیاری مخالف آن هستند اما اینکه از چند مدت پیش از افزایش قیمت به مردم اطلاع‌رسانی نشد واقعا نشان از این دارد که دولت وظیفه خود نمی‌داند به مردم توضیح دهد. این است کارنامه آقای روحانی!»
گفتنی است افراطیون مدعی اصلاحات یاد گرفته‌اند، با عوام‌فریبی و گفتن اینکه «شرمنده مردم هستیم»، از مسئولیت خود شانه خالی کنند و حال آنکه آنها مقصر اصلی در به انحراف‌بردن دولت در حوزه سیاست خارجی و مدیریت اقتصادی هستند.
آقای مشاور تا حالا کجا بودی که راننده مسافرکش را ندیدی؟!
مشاور رئيس‌جمهور هم تلویحا بی‌تدبیری دولت در نحوه سهمیه‌بندی بنزین و گران کردن آن را نکوهش کرد.
حسام‌الدین آشنا در توئیتی نوشت: «چراغ بنزینش روشن شده بود. گفت تمام شد؛ 10 لیتر زدم 30 تومن، ولی باهاش 26 هزار تومن کار کردم. جماعت زیادی از راه مسافرکشی با ماشین شخصی زندگی می‌کنند یا به کمک آن به‌عنوان کار دوم، زندگی‌شان را اداره می‌کنند.»
این توئیت در یک فضای رسانه‌ای روشنفکرانه در حالی است که مشاوران رئيس‌جمهور با سوابق حضور در مرکز مطالعات استراتژیک، موظفند پیش از وقوع چالش‌ها، از صاحب‌نظران نظرخواهی و بحران‌های احتمالی را پیش‌بینی کنند و به دولت منتقل کنند نه اینکه پس از وقوع فاجعه، با توئیت‌پراکنی از خود رفع مسئولیت کنند و ضمناً در یادداشت‌های دیگر، دم از دفاع از حق اعتراض مردم بزنند! انگار که مثلا رئیس دولت احمدی‌نژاد است و جناب آشنا، در ستاد انتخاباتی نامزد رقیب کار می‌کند!!
یادآور می‌شود چند سال پیش محمود سریع‌القلم از مشاوران غیررسمی دولت - و در واقع از تئوری‌پردازان نظریات منتهی به برجام- ضمن اعتراض به نظرخواهی صداوسیما از مردم کف خیابان، مدعی شده بود لبوفروشان و رانندگان تاکسی حق اظهارنظر درباره مسائلی مانند مذاکره و برجام را ندارند.
از سوی دیگر رئیس‌جمهور محترم نیز معتقد است نظرسنجی‌ها اعتبار ندارد و او هنگام عزیمت از خانه خود در ولنجک به محل کار، در اتوبان از مردم و ناراحتی و خوشحالی آنها به شکل چشمی نظرسنجی می‌کند.
با این اوصاف معلوم نیست اولویت آقای آشنا از یک راننده مسافرکش، چقدر مطلوب و مورد اعتنای برخی دولتمردان و مشاوران آنها باشد.
نظرسنجی از پشت شیشه کافی است روحانی به میان مردم برود
یک حامی دولت در مذاکرات منتهی به برجام، از عملکرد رئیس‌جمهور و دولت به شدت ابراز نگرانی کرد.
محمدسعید احدیان در روزنامه خراسان و در یادداشتی با عنوان «آقای رئیس‌جمهور ما به شدت نگرانیم»، نوشت: وظیفه خود می‌دانم به شکلی صریح نگرانی خود را از فاصله بسیار جدی دولتمردان با مردم اعلام کنم. جنابعالی همراه با خنده توضیح دادید که مانند مردم از افزایش قیمت بنزین صبح جمعه که از خواب بیدار شده‌اید، مطلع شده‌اید. با شنیدن این اظهارات بیش از تعجب، نگرانی‌گریبانم را گرفت.
هنگامی که رئیس‌محترم جمهور چندین ساعت پس از مردم عادی از یکی از مهم‌ترین تصمیمات تمام دولتش مطلع می‌شود(چون مردم شب قبل از این بمب خبری مطلع شده بودند)، زمانی که رئیس‌محترم شورای عالی امنیت ملی چندین ساعت پس از شروع اعتراضات و آغاز چالش‌هایی که امنیت بخشی از مردم را به خطر انداخته بود، از آن مطلع می‌شود و زمانی که نوبخت بحث‌های صورت گرفته درباره افزایش قیمت بنزین را «کافی» می‌داند و رئیس‌دفتر رئیس‌جمهور توضیحات نیم «ساعته» رئیس‌جمهور در هیئت دولت را برای مردم «کافی» اعلام می‌کند، به ما حق دهید که دوباره نگران شویم. همان نگرانی که قبلا خدمت شما معروض داشتم.
به یاد دارید که در جلسه افطاری اصحاب رسانه از جنابعالی سؤال کردم با توجه به ملاحظاتی که ما در انتشار برخی از شرایط زندگی مردم به دلیل حفظ روحیه امید داریم، نگران هستیم که آیا شما از وضعیت واقعی مردم اطلاع دارید یا خیر؟ پاسخ شما همان توضیحات معروف بود که فرمودید از وضعیت مردم مطلع‌اید چون روزانه از پشت شیشه خودرو با دیدن قیافه مردم نظرسنجی می‌کنید. این توضیحات نه تنها نگرانی ما را برطرف نکرد بلکه به آن افزود و اینک با شنیدن صحبت‌های اخیر شما همان دغدغه قدیمی برای ما پررنگ شده است که شما و دولتمردان اقتصادی شما چه درکی از مردم دارند؟ آیا شرایط امروز مردم را درک می‌کنند؟
جناب آقای روحانی، برگشتن به عقب را برای شرایط امروز جامعه اولویت نمی‌دانم اما یک واقعیت عینی و رو به جلو در جامعه وجود دارد که من را مجبور کرد قلم به انتقاد بگشایم و آن نگرانی از وضعیت گرانی‌های شروع شده پیش رو است. جناب آقای روحانی از شما استدعا می‌کنیم که از مسئولان دفتر خود بخواهید، دراین چندماه باقی مانده تا پایان دوره ریاست‌جمهوری برای شما برنامه ثابتی در نظر بگیرند تا از اتاق‌های دربسته خارج شوید و به میان مردم بروید. بر این باورم اگر این اتفاق بیفتد دیگر امکان ندارد شما چندین ساعت پس از مردم از افزایش قیمت بنزین مطلع شوید. اگر جناب عالی سری به میان مردم بزنید، نگرانی مردم را از آینده سفره‌های کوچک شده‌شان لمس می‌کنید و در نتیجه اجازه نمی‌دهید مسئولان مربوط مانند وزارت صمت و تعزیرات و مرکز تنظیم بازار، روزهای عادی را سپری کنند و همچنین تا زمانی که احساس اقناع شدن مردم را مشاهده نکنید، آرام نخواهید نشست.
جناب آقای رئیس‌جمهور، ما به شدت نگرانیم که حمایت میلیونی مردم از امنیت کشورشان، باعث برداشت نادرست دولتمردان در رضایت آنها از شرایط تلقی شود. ما به شدت نگرانیم که درددل‌های مردمی که به دلیل سوءاستفاده دشمن در کلید زدن آشوب و ناامنی، نمی‌توانند اعتراض‌شان را فریاد بزنند، شنیده نشود و در نتیجه دولتمردان مسیری پرخطا را مانند گذشته طی کنند. آقای روحانی، بر این باورم که اصلی‌ترین مشکل که مقدمه بسیاری از مشکلات فعلی است، همین فرسنگ‌ها فاصله میان مردم و برخی مسئولان و بسنده کردن به نظرسنجی‌های از پشت شیشه خودرو است بنابراین از شما خاضعانه تقاضا می‌کنیم تا دیر نشده خود و دیگر مدیران‌تان به میان مردم بروید.
نظرسنجی دانشگاه مریلند؛ مردم ایران به رغم دشواری اقتصادی مخالف آشوب هستند
دو نظرسنجی خارجی پیشین درباره اعتراضات مشابه اعتراضات اخیر در ایران نشان می‌دهد به‌رغم اوضاع سخت اقتصادی، اکثر ایرانی‌ها از اقدامات امنیتی دولت خود حمایت کرده و مخالف آشوب‌های داخلی هستند.
راشاتودی با اشاره به اغتشاش اخیر در ایران می‌نویسد، اعتراضات اولیه مردم در مخالفت با افزایش بهای بنزین واقعی بود، مسئله‌ای که دولت هم بلافاصله پذیرفت، ولی برای درک واکنش ایرانی‌ها در روزهای اخیر نگاهی به نظرسنجی مشترک مرکز مطالعات بین‌المللی دانشگاه مریلند و موسسه نظرسنجی ایران‌پل مستقر در تورنتو می‌اندازیم که بلافاصله بعد از اغتشاشات 2017 و 2018 و همچنین در ماه‌های می، آگوست و اکتبر 2019 انجام شد.
آنچه در نگاه اول به چشم می‌خورد اینکه ایرانی‌ها در نظرسنجی سال 2018، 86 درصدشان مشخصا با افزایش قیمت بنزین مخالفت کردند. در نظرسنجی سال 2018 تنها 16 درصد ایرانی‌ها از این ادعا که مردم ایران خواستار تغییرات اساسی در سیستم سیاسی هستند، حمایت کردند و 77 درصد مخالف آن بودند.
راشاتودی با اشاره به اقدام نیروهای امنیتی در مقابله با آشوب افزود: به‌رغم سرخبر رسانه‌های غربی، بیشتر ایرانی‌ها از واکنش دولت در قبال اغتشاشگران حمایت کرده‌اند به‌گونه‌ای که 85 درصد ایرانی‌ها موافقت کرده‌اند که دولت برای مقابله با آشوبگران که به خشونت متوسل شده و یا به اموال عمومی آسیب می‌رسانند، باید سرسخت‌تر باشد.
راشاتودی با اشاره به ناامنی در همسایگی ایران می‌نویسد، ایرانی‌ها خود را در حال جنگ با آمریکا می‌بینند که باید مقابل براندازی، خرابکاری، جاسوسی، توطئه‌چینی، نفوذ مرزی و غیره بایستند.
ایران از جانب آمریکا و برخی متحدانش نظیر انگلیس، اسرائیل و عربستان هدف جنگ سایبری است و لذا جای تعجب ندارد که مقامات ایران، اینترنت را قطع کردند.
دولت هم قانون دارد و هم مدیر اما اراده اجرای قوانین را ندارد
یک کارشناس اقتصادی می‌گوید دولت همچنان مشغول سر کار گذاشتن مردم است.
عباس همتی به روزنامه آفتاب یزد گفت: رهبری نظام در سال 90 اصول کلی شفاف‌سازی و مبارزه با فساد را به وزیر اقتصاد ابلاغ می‌کنند با عنوان ارتقاء سلامت اداری اما تنها دو قانون از این اصول کلی در سال 91 بخشنامه می‌شود تا جایی که رهبر انقلاب در سال 95 صراحتاً از ناکارآمد بودن رفتارهای مبارزه با فساد و شفاف‌سازی می‌گویند و شعار اقدام و عمل را مطرح می‌کنند. حالا و در انتهای دولت دوم حسن روحانی تازه تصمیم بر این شده است تا لایحه شفافیت و مبارزه با فساد و تعارض منافع به مجلس فرستاده شود در حالی که تعارض منافع در قانون منع مداخلات مصوب 1337 وجود دارد.
وی می‌افزاید: چرا می‌گوییم دولت مردم را سر کار گذاشته است زیرا، دولت هم قانون دارد هم ابزار هم مدیر اما چنین احساس می‌شود که بدنه دولت عزم جدی برای اجرایی کردن قوانین موجود را ندارند و هر روز قانون و لایحه‌ای جدید به مجلس می‌فرستند که این خود معادل تلف کردن زمان و عدم توجه به شفافیت، نظم مالی و مبارزه با فساد است!