سهم فرهنگ بسیجی در ورزش؟! (نکته ورزشی)
سیدسعید مدنی
بزرگداشت هفته بسیج و تجلیل از بسیجیان که بیش از هر چیز نشانه رشد و بالندگی جامعه و مردمی است که داشتههای کمنظیر و سرمایههای غنی انسانی و معنوی خود را ارج مینهند و قدردان آنها هستند، هر چند کاری به شدت لازم و بلکه واجب است اما در ضمن دلیل و بهانه خوبی هم میشود که همه(خاصه مسئولان امور مردم در هر حوزه و عرصهای از جمله ورزش) به خود یادآوری کنیم که ما و جامعه ما خیلی بیش از بزرگداشت و برپایی مراسم تجلیل و... به رسم و مرام، روش و منش و در یک کلام عمل به«فرهنگبسیجی» نیاز داریم.
فرهنگ و راه و رسمی که البته چندان پیچیده و عجیب و غریب هم نیست و اتفاقا عین سادگی و صراحت است. فرهنگی که ارزشها و عناصر آن را اخلاص و ایثار و خود را و خودیها را ندیدن ودیگران و جامعه را در اولویت قراردادن است. فرهنگ خدمت بیتوقع وکار کردن صادقانه برای مردم و آبادی جامعه است. چنین فرهنگی رمز و راز پیشرفت و کلید حل مشکلات و معضلات کوچک و بزرگ این مملکت است. کما اینکه تا کنون هم همین بوده است. هرجا که بسیجیوار عمل کردهایم کمر مشکلات را خم کرده و دشمنان را به تسلیم واداشتهایم. در این باره طی چهل سال گذشته اینقدرمثال و نمونه وجود دارد که از شمارش خارج است.
عمدهترین و غیرقابل انکارترین مثال در این باره جنگ تحمیلی دشمنان عزت و شرف و استقلال این ملک و ملت است و دفاع جانانه و مقدسی که این مردم تقریبا با دست خالی و بسیجیوار انجام دادند. تعجب و تاسف هم اینجاست که ما با وجود داشتن این تجربه روشن و مسلم، چرا برای حل مشکلات و مدیریت جامعه و اداره امور مردم به دنبال اعمال راهها و روشهای من درآوردی هستیم؟! البته منظور از «ما»، بیشتر مسئولان ما هستند و اگر در این باره خردهای هم به بخشهایی از جامعه بشود گرفت باز علت را در رفتار و روش کسانی باید جستوجو کردکه ردای مسئولیت بر تن کرده و به مناصب مدیریتی جامعه تکیه زدهاند که امیر مومنان(ع) فرمود« الناس بامرائهم اشبه منهم به آبائهم»(مردم به امیران خود شبیهترند تا به پدرانشان)! و درست گفت آنکه گفت« الناس علی دین ملوکهم» (مردم بر دین ملوک و مدیران خود هستند) و... رهاکردن راه و رسم بسیجی و در پیش گرفتن مدیریت غیر بسیجی علتالعلل بیشتر مصیبتهای مدیریتی است که امروز جسم و جان جامعه را آزار میدهد و روح و اعصاب این مردم نجیب را خراش میدهد...
ورزش هم از این داستان جدا نیست. این واقعیت تلخ، ورزش را هم شامل میشود. اکنون دیری و دوری است که به علت عملکرد مدیریتی و رفتار مدیران و راه و رسمی که در پیش گرفته و اهدافی که برای ورزش تعیین کردهاند در این حوزه نیز شاهد آفات و آسیبهای فراوان و جدی در همه ابعاد بهویژه بعد فرهنگی هستیم. درست است در ورزش هم هفته بسیج با نصب پلاکارد و برپایی مراسم و پخش شربت و شیرینی و پخش سرودهای انقلابی در مجموعههای مختلف و... گرامی داشته میشود. هفته گذشته با حضور وزیر ورزش که لباس بسیجی پوشیده و چفیه از گردن خود آویزان کرده بود از بسیجیان تجلیل شد اما بدون تعارف و رودربایستی فرهنگ بسیجی خیلی وقت است در ورزش ما کمرنگ شده و به جای آن هرهری مسلکی و قرتی بازی و اجنبی پرستی و...(دیگر ادامه نمیدهیم که در آن صورت جای این نقطه چینها را ضد ارزشها وبعضا کثافتکاریهایی پر میکند که در ورزش ما رایج شده که با ارزشهای بسیجی ازخاک تا افلاک و از لجن تا پاکی فاصله دارد.) حاکم شده است و دلیل و ریشه این واقعیت تلخ را باید بیش از هر جا در سازوکار مدیریتی حاکم بر ورزش پیدا کرد. مدیریتی که رفتاری جز به نفع جریانهای حاکم سیاسی ندارد و به همین دلیل هم هدفی جز نتیجهگرایی افراطی همنمیتواند داشته باشد. هدفی که خود ریشه بسیاری از آفات و کج رویهای دیگر مثل بازیکن سالاری و حرمت شکنی و تفرقه افکنی و حاشیه پردازی و... الخ است. مدیریتی که چون ورزش را نمیشناسد و دنبال نتیجه گیری آنی است گوشش به حرف ناصحان و دلسوزان و کارشناسان واقعی بدهکار نیست، و در عوض راهرا بر« مافیای رسانه»ای و افرادی که بحق از عقبماندگی فرهنگی سخت دررنجند و هنری جز خاله زنکی و تفرقه افکنی و نفرتپراکنی و غوغاسالاری ندارند و... سخت با ارزشهای فرهنگی وفرهنگ بسیجی غریبه و سهل است که در تضاد وتقابل قرار دارند، هموار میکنند تا به عنوان کارشناس و مشاور و تئوریسین برای ورزش زبان بسته خط و ربط تعیین کنند. خط و ربطی که هرچه باشد با فرهنگ اصیل پهلوانی و ارزشهای قابل قبول اجتماعی فاصلهای بعید دارد و... امروز که حاصل این راه و روش غیر بسیجی را در ورزش بررسی و تحلیل میکنیمچیزی جز مشکلات فنی و نابهنجاریهای اسفبار فرهنگی وحاکم شدن نوعی هرهری مسلکی و... عایدمان نمیشود این در حالی است که همانطور که علاقهمندان ورزش نیک میدانند بدخواهان این ملک و ملت سربلند برای ضربه زدن و مشکل آفرینی در سطح بینالمللی اخیرا تحرکات و اقدامات خطرناک و ضدایرانی در ورزش را آغاز کردهاند و... متاسفانه آن جدیتی که دشمنان درباره ورزش و ورزشکاران ایرانی دارند در نزد مسئولان و مدیران ورزش خیلی کمتر دیده میشود و...
باری؛ همانطور که بارها نوشتهایم این بار به بهانه «بسیج و فرهنگ بسیجی» تکرار میکنیم که ورزش ما برای پیشرفت و حرکت به سوی جایگاهی که شایسته آن است با این روش و رفتارهای مدیریتی که برکار و بار آن حاکم است راه به جایی نمیبرد. تحول در بینش و روشهای مدیریتی و فاصله گرفتن از منشهای باندبازانه و خودکامانه وآراسته شدن به ارزشها ومنشهای منبعث از فرهنگ کارساز و شجاعانه « بسیجی» یکی از اتفاقاتی است که برای اصلاح وضع ورزش و دفع پلشتیها و موانع و شتاب در سرعت حرکت ورزش ضروری و بایسته است که باید در کلیت ورزش به ویژه عرصه مدیریتی ما رخ دهد.