نه اخلاقی ، نه ورزشی !
درباره ماجرای علی دایی و تیم سایپا و اتفاقات ناخوشایند آنکه پرده دیگری از وضعیت نابه هنجار حاکم بر فوتبال ما بود، فعلا قصد نداریم به طور مفصل وارد جزئیات آن شویم و در پازلی که عده‌ای فرصت‌طلب و شارلاتان و بدخواه این آب و خاک ظلم ستیز راه انداخته‌اند بازی کنیم.
فقط می‌خواستیم به این بهانه این نکته را عرض کنیم که این دعواها و حرمت‌شکنی‌ها که نفع آن را عناصر بدخواه و جریانات ضدایرانی می‌برند و هرگز به نفع ورزش و فوتبال سلامت اخلاقی جامعه نیست، تا کی قرار است در فوتبال ما به مثابه سوهان روح عمل کند؟
مدیریت‌های باشگاهی ما کی می‌خواهند تخصصی و حساب شده و سنجیده عمل کنند و به دست خود ماجرا و سوژه و خوراک برای دشمنان کینه‌توز این مرز وبوم فراهم آورند و به جای آنکه با مدیریت دقیق و دلسوزانه خود به فضای فوتبال و جامعه آرامش و وحدت تزریق کنند، به جو ناآرامی و تشویش و حرمت‌شکنی دامن بزنند، آیا آنها نمی‌توانستند سه هفته دیگر دایی را تحمل کنند و بعد محترمانه عذر او را بخواهند؟ و از آن طرف چرا علی‌دایی و امثال او در هر باشگاهی که می‌روند کار خود را در نهایت با دعوا و بی‌حرمتی و درگیری و... به پایان می‌رسانند؟!
علی دایی که همین چند روز پیش از مسئولان قضایی و امنیتی خواسته بود که برای مبارزه با فساد در فوتبال وارد عمل شوند، چرا با بعضی اظهارات نسنجیده خود که نه اخلاقی بود و نه ورزشی - و بعید هم نیست با تحریک این و آن صورت گرفته باشد - افرادی را زیر سؤال می‌برد که در روزگاری که او و امثال او در زمین فوتبال بالا و پایین می‌پریدند و امثال ما نیز زیر کولر نشسته‌اند و اندر فضائل فوتبال و سلامتی و... قلمفرسایی می‌کردند، آنها جان بر کف وسط معرکه نبود مقابل دشمن غدار این آب و خاک و این مردم مردانه ایستاده بودند تا برای ما و دایی آرامش و امنیت لازم برای نوشتن و بازی کردن را فراهم آورند،...
واقعا که این اتفاقات و ماجراها و این حرمت‌شکنی‌ها و سوءمدیریت‌ها و بداخلاقی‌ها و خودخواهی‌ها و... که فضای فوتبال ما را پر کرده است، مایه تاسف و شرمندگی است و معلوم هم نیست که تا کی می‌خواهد ادامه داشته باشد...