سرویس ورزشی-
در برنامه شنبه شب فوتبال برتر که از شبکه سوم سیما پخش شد، اتفاقات بازی پرسپولیس و سپاهان مورد بررسی قرار گرفت. با همین بهانه برنامه فوتبال برتر گفت‌و‌گویی نیز با سردار سعید مطهری‌زاده، فرمانده تیپ ویژه تهران بزرگ انجام داد تا دلیل حضور بیش از اندازه تماشاگران در ورزشگاه آزادی را از وی سؤال نماید.
فرمانده تیپ ویژه تهران بزرگ در این برنامه گفت: «قرار بود ۵۷ هزار بلیت فروخته شود، اما ۸۰ تا ۹۰ هزار بلیت فروخته شده بود. حدود ۱۱۰ هزار نفر در استادیوم تماشاگر داشتیم. همه آنها دستشان بلیت بود و در طبقه بالا فشار زیادی آورده بودند.»
وی در بخش دیگری از صحبت‌هایش به دلایل باز شدن درهای برخی جایگاه‌های ورزشگاه آزادی ‌اشاره کرد و عنوان داشت: «ما مجبور شدیم درهای آن جایگاه را باز کنیم چون ۱۰، ۱۵ هزار تماشاچی بلیت دستشان بود و جایی نداشتند. اگر راه نمی‌دادیم، اتفاق بدتری رخ می‌داد. دلیل این اتفاق را باید از آنهایی که بلیت می‌فروشند، بپرسید.»
به غیراز سردار مطهری‌زاده، سعید فتاحی رئیس‌کمیته برگزاری مسابقات لیگ برتر فوتبال ایران نیز از شیوه بلیت فروشی بازی پرسپولیس و سپاهان گلایه داشت. او نیز در گفت‌و‌گویی اظهار داشت: «ورزشگاه آزادی ۷۸ هزار نفر ظرفیت دارد که ۶۳ هزار بلیت قابل فروش است. روز جمعه ۹۰ هزار نفر آمده بودند. تخلفی که پیمانکار باشگاه پرسپولیس انجام داد و با اینکه نباید بلیت کاغذی می‌فروخت این کار را کرده‌اند. ۱۵ هزار بلیت اضافه در استادیوم آزادی فروخته شده است.»
این انتقادات و گلایه‌ها همان حرف‌هایی است که در چند سال اخیر بارها از زبان دلسوزان واقعی ورزش و کارشناسان اهل فن شنیده شده. در تمام این سالها بارها عنوان شده که چرا باید ساز و کار بلیت فروشی در فوتبال ایران به‌گونه‌ای باشد که چند هزار نفر علیرغم در دست داشتن بلیت، نتوانند راهی برای ورود به ورزشگاه پیدا کنند!
واقعا شرکت مسئول بلیت فروشی بازی‌های پرسپولیس چگونه به خودش اجازه داده 15 هزار بلیت خارج از ظرفیت به فروش برساند، اگر در بازی پرسپولیس و سپاهان به دلیل ازدحام جمعیت اتفاقات دیدار ایران و ژاپن سال 84 تکرار می‌شد و چندین تماشاگر کشته می‌شدند، چه کسی پاسخگو بود؟!
اگر فرض را بر صحت صحبت‌های مطهری‌زاده و فتاحی بگذاریم، باید تاسف خورد به حال فوتبال و باشگاهداری آنکه در تمام این سالها نظارتی روی فعالیت شرکت‌های بلیت فروشی نبوده، نبود نظارت تا آنجا پیش رفته که حالا یک شرکت به خودش اجازه می‌دهد مثل آب خوردن با جان مردم بازی کند و 15 هزار بلیت بیشتر از ظرفیت ورزشگاه به فروش برساند.
... راستی مگر قرار نبود با افشای قرارداد ترکمنچای گونه «برهان مبین» بساط شرکت‌های واسطه در بلیت فروشی برچیده شود، پس فلسفه وجودی این شرکت جدید چیست که مسئولیت بلیت فروشی پرسپولیس را برعهده گرفته؟!
تماشاگر، سرمایه این ورزش و بزرگترین ثروت فوتبال است. باید احترام او تحت هر شرایطی حفظ شود. این کاری است که در کشورهای صاحب ورزش و فوتبال- که ادعای اسلامی بودن، با فرهنگ بودن، تاریخی بودن و چنان و چنان بودن را هم ندارند- رعایت می‌شود، ما چرا رعایت نمی‌کنیم؟ ما چرا با این همه ادعا و شعار و...، به تماشاگری که با حضور خود به فوتبال و ورزش ما اعتبار و کیفیت و صفا می‌بخشد، احترام نمی‌گذاریم، مگر می‌شود به او بلیت فروخت اما به ورزشگاه راهش نداد؟!
وقتی تماشاگر بی‌احترامی و توهین می‌بیند، عصبانی می‌شود. نتیجه این عصبانیت می‌شود باز شدن بساط تفرقه‌افکنی، حرمت‌شکنی و نفرت‌پراکنی روی سکوهای ورزشگاه؛ در حالی که یکی از کارکردهای متنوع و تأثیرگذار فوتبال و ورزش «ایجاد و ارتقاء و حس تعاون و همبستگی اجتماعی» است.
ورزش‌مان مدت‌هاست خیلی از کارکردهای مثبت خودش از جمله کارکرد ‌اشاره شده را از دست داده یا در حال از دست دادن است. مسئولان امر از ورزشی گرفته تا نهادهای نظارتی باید این مسائل را جدی بگیرند، از کنار آن به راحتی عبور نکنند، آنها وظیفه دارند، این اتفاقات تلخ، عجیب و خطرناک را بطور علمی واکاوی و تحلیل نمایند، دلایل و ریشه‌های وقوع آن را استخراج نمایند، عوامل بروزش را شناسایی نمایند، عملکرد آنهایی که نادانسته بساط تفرقه‌افکنی، حرمت‌شکنی، نفرت‌پراکنی را در این فوتبال پهن کرده و به آن دامن می‌زنند، اصلاح کنند، و با کسانی که عمداً و مغرضانه تلاش دارند که در فوتبال و به اسم رقابت ورزشی جنگ تمام عیار و... راه بیندازند، برخورد قاطع و قانونی کنند.