نگاهی به دیروزنامههای زنجیرهای
از اینستکس انتظاری نیست اجرایی هم شود نفت در برابر غذا است!
روزنامه آفتاب یزد در یادداشتی با اشاره به نشست مشترک برجام که روز چهارشنبه برگزار شد پرداخت و نوشت: نشست مشترک برجام روزگذشته برگزار شد. نشستی که اولین دیدار بعد از اعلام سازو کار مالی اینستکس است. این در حالی است که متقابلا هیئتی انگلیسی با مقامات بانک مرکزی ایران دیدار داشتهاند. آیا اینها به معنای عملی شدن این سازو کار هست؟
سرویس سیاسی-
نویسنده افزوده است: در پاسخ باید بگویم اگر اینستکس عملی هم شود نباید انتظار خاصی از آن داشت. چرا که اولا اینستکس بیانگر نفت در برابر غذا و دارو و اقلام کشاورزی و پزشکی است. ثانیا مگر ایران با اتحادیه اروپا چه قدر رابطه تجاری دارد که این ارتباط باعث شود که شما بگویید اروپا با اینستکس خود را به نفع ایران در برابر آمریکا قرارمیدهد.
در بخش دیگری از این یادداشت آمده است: در تحلیل نهایی اروپا زیر چتر آمریکاست. بنابراین اینکه تصور کنیم اینستکس راه بیافتد وضع مملکت خوب خواهد شد چنین نیست.
در این یادداشت همچنین آمده است: از سویی در بحث فنی اینستکس هم خود آقای عراقچی اظهار نظر کرده و گفته است ما خودمان نیز نمیدانیم که این چی است؟ وقتی مذاکرهکننده ایرانی میگوید نمیدانیم سازو کار اینستکس چیست تکلیف مشخص است.
گفتنی است با عبور از سه سالگی اجرایی شدن برجام نتایج زیان بار آن برای همگان آشکار شده است، روزنامههای زنجیرهای که تا دیروز برجام را بزک میکردند امروز مجبور شدهاند که بخشی از حقیقت را بازگو کنند با این وجود مشخص نیست چرا برخی هنوز از توافق با اروپا برای دورزدن تحریمهای آمریکا سخن میگویند و چشم به دستان بیگانه دوختهاند؟!
فرانسه، یکی از کشورهای موثر در حفظ برجام است!
علیرغم یادداشت روزنامه زنجیرهای آفتاب یزد که نمیتوان به اروپا اتکا کرد روزنامه دنیای اقتصاد در مطلبی با اشاره به تبادل سفیر میان تهران و پاریس، نوشت: «فرانسه یکی از کشورهای موثر در حفظ برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) بهشمار میرود».
این ادعای مضحک در حالی است که فرانسه نه در زمان مذاکرات هستهای، نه قبل از خروج آمریکا از برجام و نه بعد از خروج آمریکا از برجام هیچگاه اقدام موثری در اجرای تعهدات خود انجام نداد.
فرانسه در زمان مذاکرات هستهای در دولت یازدهم، در کنار آمریکا نقش «پلیس بد» را ایفا کرد. این کشور بعد از امضا و اجرای برجام نیز هیچگاه به تعهدات خود عمل نکرد. علاوهبر این شرکتهای فرانسوی در سال جاری و پس از خروج آمریکا از برجام، بدون توجه به تعهدات خود از ایران خارج شدند!
فرانسه پس از خروج آمریکا از برجام بارها با گستاخی به توان موشکی و قدرت منطقهای ایران حمله کرد و مدعی شد که باید محدودیتهای ایران در برجام دائمیشود.
علاوه بر اینها، پاریس سالهاست که میزبان گروهک تروریستی منافقین است. گروهکی که 17 هزار ایرانی را به خاک و خون کشیده است.
فرمانده جنگ اقتصادی و بازی در عملیات فریب دشمن؟
روزنامه ارگان دولت ایران با اشاره به اظهارات رئیسجمهور در رشت درباره فرمانده جنگ اقتصادی نوشت: «در حال حاضر در ایران تعبیر جنگ اقتصادی برای این تحریمها به کار میرود. با اینکه این مفهوم به لحاظ نظری مشکل دارد و با تئوری اقتصادی سازگار نیست اما فرض کنیم از این طرف ما هم وارد جنگ اقتصادی شدهایم. اول از همه باید پذیرفت که در جنگ نیاز به فرمانده، افسر و سرباز داریم. فرمانده جنگ اقتصادی قاعدتاً بر اساس شواهد و قرائن دکتر روحانی، رئیسجمهوری است... یکی از مواردی که افسران و سربازان سیاسی باید انجام دهند، تصویب قوانین مربوط به FATF است. رئیسجمهوری بارها در سخنرانیهایشان تأکید کردند که در تصویب FATF همکاریهای لازم صورت گیرد. حال اگر این لوایح تصویب نشود، عملاً افسران پشت فرمانده خود را خالی کردهاند. وقتی فرمانده میگوید قانونهای مورد نیاز تصویب شود و افسران همکاری میکنند، در حقیقت فرمانده را تقویت میکنند و او میتواند استراتژی خود را با موفقیت پیش ببرد. اگر چنین اتفاقی رخ ندهد به منزله اخلال در پشت جبهه است و بیانگر تعارض در درون نیروهای خودی است. این امر به ضرر منافع ملی است.»
این موضوع در شرایطی از سوی روزنامه دولت مطرح میشود که وعدههای دولت برای معامله و بستن با غرب، کاملا وارونه از آب درآمده و آنها بر خلاف ما به تعهدات خود عمل نکردهاند. این واقعیت را صاحبنظران فراوان و به ویژه رهبر انقلاب بارها پیشبینی و هشدار داده بودند. آقای روحانی اگر بخواهد صادقانه رفتار کند، باید بپذیرد که به هر دلیلاشتباه کرده و در عملیات فریب دشمن گرفتار شده است.
اما دولتمردان برای نپذیرفتن و جبران اشتباه، مرتکب خطایی بزرگتر میشوند و آن، ضریب دادن و وزن بخشیدن به تهدیدهای دشمن است که حتی تا مرز ادعای معجزهگری FATF و ارزان کردن اجناس هم پیش میرود! آیا این ادبیات، جز موجب تشجیع دشمن در میانه جنگ است؟ این رفتارها واقعا از سر ندانم کاری است؟ برای فرار از مسئولیت است؟ هر چه هست، جفا در حق ملت است. فرمانده غیور نباید به لشکر خود خیانت کند.
وعده توخالی INSTEX و اعتراف روزنامه دولت
روزنامه ایران ارگان دولتی در گزارشی نوشت: «در شرایطی که وزرای خارجه سه کشور اروپایی در یازدهم بهمن ماه رسماً این کانال مالی را به ثبت رساندند تاکنون ابعاد اجرایی آن و نحوه بهرهمندی ایران از مزیتهای این راهکار ویژه پوشیده مانده است. از این رو هیئت دیپلماتیک ایرانی که در نشست روز گذشته وین حضور یافتهاند در مهمترین دستور کار خود خواهان مشخص شدن زمان بهرهوری «اینستکس» برای محقق کردن مطالبات اقتصادی کشورمان شدند. این در حالی است که یک روز پیش از این نشست نیز محمدجواد ظریف، وزیر امور خارجه ایران در پیامی توئیتری به اروپا هشدار داده بود که صبر ایران در حال لبریز شدن است. ظریف جدیدترین گزارش آژانس بین انرژی اتمی را استناد مطالبه به حق ایران برای تحقق یافتن منافع اقتصادیاش قرار داد. چه آمانو هفته گذشته در چهاردهمین گزارش خود درخصوص راستیآزمایی اجرای برجام، پایبندی جمهوری اسلامی ایران به این توافق را تأیید کرده بود».
گفتنی است قریب شش سال است عوام و خواص ما با مشتی حروف مخفف الفبای فارسی و انگلیسی سر کار رفتهاند و تا میآیند معنا و مفهوم و محتوای یکی را یاد بگیرند، دوباره کلمه ترکیب شده دیگری از حروف الفبا را میشنوند و آن قدر درگیر میشوند که یادشان میرود تکلیف و سرنوشت آن کلمه قبلی چی شد؟!
در این فهرست میتوانید نام فریبای SPV را بگنجانید که بخشی از افکار عمومی منتظر سیب و گلابی برجام را 9 ماه معطل کرد اما ناگهان به هنگام تولد، نامش به INSTEX تغییر کرد. یافتن یک کلمه 9 ماه زمان میخواست؟ 3 کشور اروپایی که شب قبل از قرائت بیانیه رسمی، نام را عوض کردند؛ پس 9 ماه معطلی برای چه بود؟! بدون تردید INSTEX ناچیزترین اثر مثبتی روی اقتصاد ما نخواهد گذاشت اما برای اروپا (وآمریکا) زمان میخرد. همین که برخی مدیران سراباندیش و آرزواندیش (یا آلوده) برای چند ماه دیگر دست روی دست بگذارند و از ظرفیتهای ملی و منطقهای و بینالمللی برای رفع مشکلات اقتصادی بهره نگیرند و مردم را شاکی کنند، دستاورد بزرگی است. اگر هم امتیاز جدید دادند و بیشتر دست ملت خود را در راستای خود تحریمی و خود زنی بستند؛ چه بهتر.
قانون پر وصله و پینه استانی شدن انتخابات مجلس
روزنامه شرق در شماره روز پنج شنبه به تصویب طرح پر حرف و حدیث «استانی شدن انتخابات مجلس» پرداخت و در ستون سرمقاله خود نوشت: «...هزینه جلسات علنی [مجلس] بالاست.»
نویسنده با طرح موضوع فوق این پرسش را مطرح میکند که «چرا نمایندگان حداقل از این بابت به دستور جلسه مجلس نگاه نمیکنند؟ در جلسه علنی روز یکشنبه مورخه دوازدهم اسفندماه در اتفاقی نادر، مجلس در ادامه جلسه به طرح استانی شدن انتخابات رای داد و در پایان جلسه هم لایحه جامع انتخابات که از سوی دولت به مجلس تقدیم شده بود، اعلام وصول شد...»
سپس در این نوشتار ابتدا به این نکتهاشاره شده که نمایندگان از اینکه طرح دولت هم برای انتخابات مجلس آماده و به مجلس ارسال شده است و در ادامه تاکید شده: «...نمایندگان اصرار داشتند به طرحی که خودشان تهیه کرده بودند رای دهند. قصه پرغصه استانی شدن انتخابات[مجلس] طرح تازهای نیست.»
نویسنده سؤال دیگر خود را این چنین مطرح کرده است: «پرسش این است آیا در واقع مملکت مسئله و موضوع دیگری ندارد و همه چیز خوب و آرام است و نمایندگان هم با خیال راحت همه امور موکلان خود را سروسامان دادهاند و با شدت هرچه تمامتر وظیفه نظارتی خود بر اجرای قوانین را اعمال و اجرا میکنند و فقط مانده چند صباحی دیگر که میخواهند شعارهای انتخاباتی خود را فعال کنند، به فکر انتخابات افتادهاند. باید عرض کنم که قانون [استانی شدن] انتخابات مجلس، قانون وصله و پینه شدهای است که حداقل در هر دوره از سوی نمایندگان آن دوره ماده و تبصرهای به آن اضافه میشود...»