مشرق در گزارشی نوشت: «وقتی بررسی می‌کنم ببینم نازنین زاغری در حال انجام چه کاری بوده، می‌بینم که او، آنطور که من می‌فهمم فقط در حال آموزش روزنامه‌نگاری بوده است»؛ اینها بخشی از اظهارات بوریس جانسون وزیر سابق امور خارجه انگلیس درمورد یک جاسوس دوتابعیتی ایرانی - بریتانیایی است. بیان این عبارت ازسوی رئیس دستگاه دیپلماسی انگلیس   که یک گاف سیاسی بزرگ تلقی شد، درحالی بود که تا پیش از آن رسانه‌های غربی و مقامات لندن یکصدا اعلام می‌کردند که زاغری برای دیدار با خانواده خود به ایران آمده و به دلیل اتهامات بی‌اساس بازداشت و محکوم به زندان شده است.
حالا مسئله آزادی این جاسوس دوتابعیتی، به یکی از محورهای اصلی مذاکرات دیپلماتیک دوطرف تبدیل شده است. حتی در آخرین سفر هیئت انگلیسی به ایران، معاون خاورمیانه‌ای وزیر خارجه انگلیس در کنار پرونده‌های برجام، یمن و سوریه، درخصوص آزادی زاغری مذاکره کرد.
در پرونده دیگری، پس از دستگیری و محکومیت دو جاسوس دوتابعیتی به نام‌های باقر و سیامک نمازی مقامات واشنگتن همین تلاش را برای آزادی آنها کردند.
باقر نمازی به همراه پسرش پس از انقلاب به تدریج و پس از مشورت‌های مستمر با دولت‌های متعدد در آمریکا، به یکی از عوامل کلیدی شبکه‌سازی برای ایجاد تغییر در ایران بدل می‌شود.
اما از طرف دیگر، دادستانی آلمان اتهامات ادعایی علیه یک دیپلمات ایرانی را که ادعا می‌شود قصد حمله به تجمع گروهک تروریستی منافقین را داشته است، اعلام کرد. دادستانی فدرال آلمان همچنین اعلام کرد که این دیپلمات ایرانی مستقر در وین مشکوک به همکاری با زوجی است که در بلژیک قصد حمله به تجمع گروهک تروریستی منافقین در پاریس را داشته‌اند.
«توماس اشنول» سخنگوی وزارت امور خارجه اتریش در یک کنفرانس خبری اعلام کرد: از ایران خواسته‌ایم تا مصونیت این دیپلمات را لغو کند. دستگاه قضایی بلژیک حکم به بازداشت این دیپلمات ایرانی داده و به همین دلیل ظرف 48 ساعت موقعیت دیپلماتیک خود را از دست می‌دهد.
متاسفانه دستگیری یک دیپلمات ایرانی و نقض حقوق دیپلماتیک ازسوی دولت آلمان آن هم بدون اسناد متقن و مبتنی بر ادعاهای واهی، با واکنش مجدانه وزارت امور خارجه همراه نبود و به احضار سفرای چند کشور بسنده شد.
اکتفا به یک درخواست صرف برای رهایی این دیپلمات ایرانی و مماشات با طرف‌های اروپایی (برای حفظ برجام) از یک طرف، عدم گوشزد نمودن تبعات این‌گونه اقدامات از طرف دیگر، مقامات غربی را برای نقض قوانین دیپلماتیک و اعلان درخواست‌های طلبکارانه جسورتر کرده است؛ تا جایی‌که مقام اتریشی خواستار لغو مصونیت دیپلمات ایرانی شده است.
هنگامی‌که دولت‌های غربی برای آزادی جاسوس‌های خود در ایران، جبهه رسانه‌ای تشکیل داده و با هجمه تبلیغاتی سعی در مرعوب کردن مقامات ایرانی را دارند و از ابزارهای سیاسی و اقتصادی برای آزادی عوامل خود بهره می‌گیرند و در تمامی مذاکرات بخشی از توان خود را مصروف رهایی یک جاسوس می‌کنند، چرا دستگاه دیپلماسی دولت تدبیر و امید برای آزادی یک دیپلمات که از مصونیت حقوقی برخوردار است و تنها به اتهامات واهی دستگیر شده اهتمام کافی ندارند؟!