نگاهی به دیروزنامههای زنجیرهای
طرفداران دیپلماسی التماسی جای جنگ اقتصادی را با حمله نظامی اشتباه گرفتند
سرویس سیاسی -
روزنامه اعتماد یادداشتی که بوی حقارت از آن به مشام میرسد را دیروز در صفحه نخست خود قرار داده بود. این یادداشت با امضای یک دیپلمات بازنشسته و در نقد سخنان قاطع و صریح ریاست محترم جمهور نوشته شده است. سخنانی که در آن رئیسدولت دشمنان ایران را از هرگونه ماجراجویی اقتصادی علیه ایران برحذر داشت. حالا یکی از طرفداران دیپلماسی التماسی از این سخنان رئیسجمهور به لرزه افتاده و در یادداشتی نوشته: «آقاي روحاني در سخنان ياد شده بر حدس و گمانهاي پيشين در خلال سفر اروپايي خود بر سر بستن تنگه هرمز مهر تاييد زدند كه هيچ، از «تنگه»هايي بيشتر گفتند و آمريكا را از ماجراجويي و بازي با «دمشير» برحذر داشتند.»
در کل منظور نویسنده این است که چرا در مقابل تهدید دشمنان ایران رئیسجمهور موضعی گرفته است. سپس در ادامه یادداشت آمده: «قبل از ته كشيدن مهمات زرادخانه ديپلماسي اما، چه مستقيم و چه غيرمستقيم، به استقبال جنگ رفتن و بهانه دميدن در شيپور جنگطلبي كشورمان را به دست دشمن دادن شايد نه قابل توصيه باشد و نه اصلا سازگار با مصالح بلندمدتمان؛ آن هم در نشستي با سفرايي كه در كتاب ديپلماسي، وجوب آزمودن همه راهها را، قبل از شعلهور شدن آتش جنگ و درگيري، آموختهاند و چه بسا چشمداشت شنيدن سخناني غير از اين را نيز از رئيسجمهورمان داشتهاند.»
به اسم تعادل پیگیری دیپلماسی حقارت از این افراد تاسف برانگیز است. کدام جنگ؟! نویسنده که خود را دیپلمات بازنشسته معرفی کرده آن اندازه در این مسایل تبحر ندارد که بداند اصلا این سخنان گفته میشود تا جایی که ممکن است جلوی جنگ گرفته شود. چند روز قبل روزنامه گاردین نوشته بود «جنگ با ایران میتواند کاری کند که جنگ با عراق شبیه به قدم زدن در پارک به نظر برسد.»
به عبارتی یک رسانه غربی مینویسد جنگ با ایران آنقدر برای آمریکا وحشتناک خواهد بود که جنگ آمریکا با عراق در مقایسه با آن مانند قدم زدن در پارک به نظر برسد. قطعا این نکات را در کاخ سفید نیز میدانند اما مشکل این است که چرا در داخل ایران برخی سیاستمداران و کارگزاران دستگاه دیپلماسی اینقدر حقارتآمیز و لرزان با هر چیز برخورد میکنند و نمیدانند که ابراز ترس و حقارت نتیجهای جز تحریک دشمنان به اقدام نظامی ندارد. دلیل فشل بود سفارتخانههای ایران در خارج از کشور شاید وجود چنین دیدگاههایی در آن باشد.
از سوی دیگر جنگ امروز ایران با آمریکا نه نظامی که جنگ اقتصادی است، نگاهی به وضعیت اقتصادی کشور نشاندهنده عمق این جنگ است و متاسفانه روزنامههای زنجیرهای و مدعیان اصلاحات که در بدنه دولت نفوذ کردهاند توجهی به این جنگ همهجانبه ندارند.
ناراحتی روزنامه زنجیرهای
از همراهی اصولگرایان با سخنان اخیر روحانی
روزنامه زنجیرهای شرق در گزارشی به اظهارات اخیر روحانی و واکنش ترامپ به این اظهارات پرداخته و از اینکه منتقدین دولت با رئیسجمهور همراهی کردهاند تلویحا اظهار ناراحتی نمود!
در بخشی از این گزارش آمده است: صحبتهاي حسن روحاني هرقدر تندتر ميشود، جناح پيشتر منتقد داخلي، کف و سوت ميزنند و طرف خارجي به واکنش قهرآميز برميآيد. واکنشي که البته فعلا در سطح شبکههاي مجازي و پشت تريبونهاست.
فارغ از اینکه روزنامههای زنجیرهای این روزها تعمدا تهدیدات علیه کشورمان را به تهدید نظامی فروکاسته و آن را تحریف کردهاند بیآنکه بگویند و بنویسند تهدید اصلی اقتصادی است نه نظامی بایستی گفت که آنان واکنشهای حداقلی ایران در برابر تهدیدهای وقیحانه آمریکا را نیز بر نمیتابند و آن را تند تلقی میکنند.
آمریکا از گروهکهای تروریستی که بیش از 17 هزار نفر از مردم ایران را به شهادت رساندهاند حمایت کرده و در عین حال نیز در چهار دهه گذشته از هیچ تهدیدی علیه کشورمان فروگذار نکرده است با این وجود ایران سخن از دفاع از خود در شرایط ضروری میگوید و این واکنش حداقلی و به گفته شرق آرام نیز از سوی آمریکا تحمل نمیشود.
سؤال اینجا است که روزنامههای زنجیرهای تا چه حد از عقبنشینی را توصیه میکنند؟! و آیا برای وطنفروشی و سازش حد یقفی قائل هستند؟! در این سوی منتقدین دلسوز دولت که تا دیروز به برخی عقبنشینیها در برابر غرب به ویژه آمریکا انتقاد داشتند ادبیات این روزهای رئیسجمهور را میستایند و آن را تائید میکنند چرا که آن را سیاست نظام میدانند، منتقدین نه همیشه منتقد هستند بدون توجه به سیاستهای دولت و نه همیشه موید، هرگاه سیاستهای دولت در چارچوب منافع ملی کشور باشد منتقدین دلسوز حامی دولت خواهند شد و در این شکی نیست.
براندازها عددی نیستند
حسین مرعشی در گفتوگو با روزنامه اعتماد گفته است که براندازان عددی نیستند که بخواهند رقیب اصلاحطلبان باشند.
در ابتدای این گفتوگو خبرنگار اعتماد از مرعشی میپرسد که «برخي از تحليلگران اصلاحطلب مثل آقاي حجاريان معتقدند كه رقيب جدي اصلاحطلبان در وضعيت فعلي براندازان هستند. با اين تحليل موافقيد؟»
او در پاسخ گفته است که براندازان به عنوان يك طيف «از نيروهاي پراكنده كه به سلطنتطلبان يا منافقين و... گرايش دارند و به دنبال براندازي نظام هستند اصلاحطلبان را رقيب خود ميدانند و اين حرف درست است اما اينكه اصلاحطلبان آنها را رقيب بدانند، درست نيست.»
مرعشی در ادامه با اشاره به آنچه در فکر براندازان میگذرد به اینکه چرا براندازان اصلاحطلبان را رقیب خود میدانند پاسخ میدهد: «[براندازان] فكر ميكنند نيرويي كه قادر است وحدت و يكپارچگي كشور را حفظ كند، سياستهاي مفيد و روشن اصلاحطلبان است و اين تشخيص درستي است.»
سپس اعتماد این سؤال را مطرح میکند که «اصلاحطلبان چرا براندازان را رقيب نميدانند؟» به نکته درستی اشاره میکند و میگوید: «چون عددي نيستند.»
دولت به وعدههایش عمل کرد، مشکلات تقصیر دولت پنهان است!
معصومه ابتکار معاون رئیسجمهور در مصاحبه با روزنامه آرمان گفت:«برخی از موقعیتهایی خاصی در کشور برخوردار هستند و به کسی نیز پاسخگو نیستند. نکته قابل تأمل در این زمینه این است که دولت پنهان در اغلب مناسبات سیاسی کشور به صورت غیرمستقیم دخالت میکند و این مسئله بر کسی پوشیده نیست. این وضعیت نیز نوعی موازیکاری در سیاستگذاری ایجاد کرده است».
ابتکار افزود:«بحرانآفرینی کار دولت پنهان است».
وی در ادامه گفت: «دولت اعتدال ممکن است در برخی زمینهها دارای ضعفهایی باشد. همان طور که در برخی از زمینهها قوت دارد و موفق شده به وعدههایی که به مردم داده عمل کند. با این وجود برخی تلاش میکنند ضعفهای دولت را بزرگ جلوه دهند تا وجهه دولت در افکار عمومی تخریب شود».
پیش از این مقامات دولتی و مدعیان اصلاحات در اظهارنظرهای جداگانه تاکید داشتند که «دولت فقط 15 درصد اختیار دارد»! و «از دولت انتظار معجزه نداشته باشید»! و «مشکلات تقصیر دولت قبل و دولت پنهان و دولت سایه است»! و «روحانی همچنان مشغول آواربرداری است»!
متاسفانه برخی دولتمردان به جای «اقدام و عمل» و «پاسخگویی درخصوص گزارش عملکرد» همچنان به فرافکنی و «لولوسازی از رقیب» و «ایجاد واهمه از دشمن خیالی» مشغولند.
این در حالی است که اکنون قریب به 5 سال از عمر دولت سپری شده است و افکار عمومی در انتظار گزارش عملکرد است.
از دروغ دیوارکشی در پیادروها
تا نگرانی برای ناامن بودن فضاهای شهری برای زنان
روزنامه همدلی در گزارشی با عنوان «شهرهای مردانه» به بررسی ناامن بودن فضاهای شهری برای زنان پرداخت و نوشت: «با نیم نگاهی به فضاها و اماکن عمومی در اغلب شهرهای کشور به این نتیجه میرسیم که گویی شهر زنان را دوست ندارد و ساختارهای شهری با زنان نامهربانند، چرا که اغلب فضاهایی که به وسیله طراحان شهری طراحی شدهاند به حضور زنان توجهی نشده است.در جامعه به صورت پیشفرض امتیازهایی به بخشی از جامعه تعلق گرفته در صورتی که نیم دیگر جامعه از آن بیبهره هستند. امنیت نسبی مردان در فضاهای عمومی و شهری و ناامنی پیوسته محیط برای زنان، یکی از این امتیازهاست.»
این روزنامه در ادامه نوشت: «به باور کارشناسان شهری، طراحی شهرها باید بهگونهای باشد که زیرساختهای لازم برای استفاده زنان لحاظ شده باشد. در طراحی شهر باید دقت شود که شهر فقط به محل رفت و آمد ماشینها و وسایل نقلیه تبدیل نشود...در مورد زنان این قضیه اهمیت دوچندانی پیدا میکند. شبکه حملونقل شهری باید به قدری ایمن و کارآمد باشد که زنان بدون هیچگونه دلهره بتوانند در آن در هر ساعتی از شبانه روز راحت تردد داشته باشند. یکی از راههای برقراری امنیت، تغییر و اصلاح کالبد شهرها و البته مهمتر از کالبد هر مکانی روح و اخلاق غالب بر آن مکان است که ناشی از روابط اجتماعی و مردمی است که به یکدیگر وابسته هستند.»
گفتنی است در جریان تبلیغات انتخابات ریاستجمهوری که کاندیدای پیروز به دروغ رقبا را به دیوارکشی در پیادهروها و تفکیک معابر زنان و مردان متهم کرد، همین روزنامههای زنجیرهای این دروغ تاریخی و زشت را به تیتر یک رسانههای خود تبدیل کردند و آن را بهانهای برای تخریب رقبای کاندیدای مورد حمایتشان قرار دادند و جالب اینکه امروز نگران ناامن بودن فضاهای شهری برای تردد زنان شده و خواستار تغییر و اصلاح کالبد شهرها یا همان دیوارکشی در پیادهروها شدهاند.